• فهرس المقالات Economic Convergence

      • حرية الوصول المقاله

        1 - امکان همگرایی اقتصادی میان اعضای سازمان همکاری شانگهای و فرصت‌های پیش روی ایران
        فائزه مرادی حقیقی
        سازمان همکاری شانگهای با عضویت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان، ازبکستان، هند و پاکستان در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱ با عضویت ایران در این سازمان موافقت نمود. پس از گذشت یک سال از تصویب مشروط عضویت ایران در سازمان شانگهای، در 17سپتامبر 2022 ایران رسما به عضویت کامل ای أکثر
        سازمان همکاری شانگهای با عضویت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان، ازبکستان، هند و پاکستان در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱ با عضویت ایران در این سازمان موافقت نمود. پس از گذشت یک سال از تصویب مشروط عضویت ایران در سازمان شانگهای، در 17سپتامبر 2022 ایران رسما به عضویت کامل این سازمان درآمده است. ساختار سازمان همکاری شانگهای با غلبه گزاره‌های امنیتی و سیاسی، دارای ابعاد اقتصادی نیز می‌باشد که در صورت درک صحیح آن، فرصت‌هایی برای کشور در حوزه‌های اقتصادی و تجاری متصور می‌شود. بر این اساس تلاش شده است تا در قالب چارچوب نظری منطقه‌گرایی، امکان تحقق همگرایی ذیل این سازمان مورد بررسی قرار گیرد؛ طی این بررسی در پاسخ به این سوال که آیا امکان همگرایی منطقه‌ای میان کشورهای سازمان همکاری‌های شانگهای و فراهم شدن فرصت‌هایی برای ایران ذیل این همکاری وجود دارد؟، با بهره‌گیری از روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات، به کمک منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی و ذیل چارچوب تئوریک منطقه‌گرایی نوین، این فرضیه مطرح شده است که سازمان همکاری شانگهای به دلیل اولویت اهداف امنیتی- سیاسی، عدم توافق اعضای اصلی در پیگیری اهداف اقتصادی و ضعف ساختارها و نهادها برای پیگیری برنامه‌های اقتصادی، از امکانات حداقلی برای تحقق همگرایی اقتصادی میان اعضا برخوردار است، اما در صورت رفع موانع تحریمی پیش روی ایران، فرصت‌هایی را در راستای اتحاد سیاسی و فراهم نمودن زمینه‌های برخورداری‌های اقتصادی برای کشور را فراهم خواهد کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - تحلیل نظری الگوهای رفتاری آمریکا نسبت به چین
        ابراهیم متقی
        چکیده الگوهای رفتاری آمریکا در قبال چین از دوران عادی سازی روابط تاکنون ترکیبی از تعامل سیاسی، همگرایی اقتصادی، به عنوان سیاست سفلی و الگوی دربرگیری استراتژیک، به عنوان سیاست والا است، برای تحلیل نظری رفتار آمریکا در قبال چین، بایستی گونه های متفاوت این رفتارها را از ه أکثر
        چکیده الگوهای رفتاری آمریکا در قبال چین از دوران عادی سازی روابط تاکنون ترکیبی از تعامل سیاسی، همگرایی اقتصادی، به عنوان سیاست سفلی و الگوی دربرگیری استراتژیک، به عنوان سیاست والا است، برای تحلیل نظری رفتار آمریکا در قبال چین، بایستی گونه های متفاوت این رفتارها را از هم تفکیک کرد، در چارچوب روابط سیاسی- استراتژیک این پتانسیل وجود دارد که رفتار دو کشور به سمت همگرایی پیش رود یا این که به منازعه بینجامد، برای مثال، روابط آمریکا و چین بر سر مساله تایوان یک مساله غیر قابل گذشت است که در چهارچوب بازی حاصل جمع صفر قابل تحلیل است، ولی در مورد روابط اقتصادی دو کشور، اغلب تحلیل گران اقتصادی دنیا، بازی حاصل جمع غیر صفر را مرجح و عقلانی تر می دانند. زیرا هر دو کشور می توانند از مزیت های نسبی اقتصادی برای تحول بیشتر اقتصادی کشورشان سود ببرند. در این مقاله نویسنده سعی دارد تا به تشریح الگوهای رفتاری ایالات متحده در قبال چین، در چارچوب تحلیل های نظری متناسب و متداخل در فهمِ موضوعبپردازد. تفاصيل المقالة