فهرس المقالات Controlled release

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - Incorporation of essential oils (EOs) and nanoparticles (NPs) into active packaging systems in meat and meat products: A review
  Mina Kargozari Hassan Hamedi
  Novel concepts of smart/intelligent, active and eco-friendly food packaging systems, are getting much more attention these days. There have been new functionalities ascribed to the packaging, mostly derived from recent consumer's request for organic and clean-label high أکثر

  Novel concepts of smart/intelligent, active and eco-friendly food packaging systems, are getting much more attention these days. There have been new functionalities ascribed to the packaging, mostly derived from recent consumer's request for organic and clean-label high-quality products. This paper throws light on the current advances in antimicrobial active packaging of fresh meat and meat-based products. Among the classes of antimicrobials proposed and tested with remarkable antimicrobial power against microorganisms involved in meat spoilage and meat-borne diseases, we focused on plant-derived essential oils (EOs) and nanoparticles (NPs) as they were attractive meat protecting agents according to the literature review, we have made. The various technologies and methods for incorporating antimicrobial compounds into the package including embedding for controlled release, immobilization, and layer-by-layer deposition, photographting and their feasible approach for active meat packaging are surveyed and scrutinized. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بهینه‌سازی کارآیی علف‌کش‌ تریفلورالین با بهره‌گیری از فرمولاسیون میکروکپسول در کنترل علف‌های‌‌هرز توتون (Nicotiana tobacum)
  احمد رهبری ابراهیم ایزدی دربندی محمد حسن راشد محصل غلامحسین ظهوری اسکندر زند
  به‌منظور بررسی کارایی فرمولاسیون میکروکپسول علف‌کش تریفلورالین در کنار فرمولاسیون امولسیون (ترفلان 48 درصد) با مقادیر 50، 75 و 100 درصد مادۀ مؤثره توصیه‌شده (6/0، 9/0 و 2/1 کیلوگرم مادۀ‌ مؤثره در هکتار) و روش‌های کاربرد، اختلاط و عدم اختلاط با خاک، آزمایشی بصورت فاکتوری أکثر

  به‌منظور بررسی کارایی فرمولاسیون میکروکپسول علف‌کش تریفلورالین در کنار فرمولاسیون امولسیون (ترفلان 48 درصد) با مقادیر 50، 75 و 100 درصد مادۀ مؤثره توصیه‌شده (6/0، 9/0 و 2/1 کیلوگرم مادۀ‌ مؤثره در هکتار) و روش‌های کاربرد، اختلاط و عدم اختلاط با خاک، آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال‌ زراعی 1393 در مرکز تحقیقات تیرتاش انجام شد. طی مراحل اجرا تراکم و وزن‌خشک علف‌های‌هرز 40 و 60 روز پس از نشاکاری و عملکرد گیاه توتون در چهار مرحله برداشت مورد سنجش قرار گرفت. علف‌های‌هرز غالب مزرعه شامل دم‌روباهی‌سبز و تاج‌خروس‌ریشه‌قرمز بودند. برطبق نتایج فرمولاسیون میکروکپسول موجب افزایش معنی‌دار کارایی هر یک از مقادیر مصرفی نسبت به فرمولاسیون امولسیون گردید. کاربرد 50 درصد دُز توصیه‌شده فرمولاسیون میکروکپسول اثر کنترل‌کنندگی مشابه کاربرد 75 درصد فرمولاسیون امولسیون داشت؛ بطوریکه کنترل علف‌های‌هرز دم‌روباهی‌سبز و تاج‌خروس‌ریشه‌قرمز در 50 درصد دُز توصیه‌شده میکروکپسول به ترتیب حدود 72 و 69 درصد و در 75 درصد امولسیون حدود 79 و 65 درصد گردید. همچنین کاربرد 50 درصد دُز توصیه‌شده فرمولاسیون میکروکپسول موجب افزایش عملکردی هم سطح کاربرد 100 درصد فرمولاسیون امولسیون به ترتیب با عملکرد 26/4 و 30/4 تن در هکتار شد. اختلاط علف‌کش با خاک جهت افزایش کارایی ضروری است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - استفاده از حامل های پلیمری کیتوسان به عنوان سیستم های دارورسانی کنترل شده
  میلاد قزلسفلو عبدالحمید دهقانی سهیلا قاسمی
  در چند دهه اخیر، پلیمرهای طبیعی به ویژه پلی ساکاریدها، به عنوان حامل برای تحویل طیف گسترده ای از عوامل درمانی استفاده شده است. کیتوسان، دومین پلی ساکارید طبیعی فراوان بعد از سلولز، یک پلیمر زیست سازگار، زیست تخریب پذیر، آب دوست، غیرسمی، دارای فراهمی زیستی بالا، با قابلی أکثر

  در چند دهه اخیر، پلیمرهای طبیعی به ویژه پلی ساکاریدها، به عنوان حامل برای تحویل طیف گسترده ای از عوامل درمانی استفاده شده است. کیتوسان، دومین پلی ساکارید طبیعی فراوان بعد از سلولز، یک پلیمر زیست سازگار، زیست تخریب پذیر، آب دوست، غیرسمی، دارای فراهمی زیستی بالا، با قابلیت تشکیل فیلم، ژل، نانوذرات، ریزذرات، و گرانول ها است. کیتوسان یک پلی ساکارید خطی است که با استیل زدایی کیتین، به دست می آید. همچنین، کیتوسان زیست تخریب پذیر در بدن انسان به ترکیبات ایمن (قندهای آمینه) تجزیه می شود که به راحتی جذب می شوند. کیتوسان دارای گروه های عاملی هیدروکسیلی و آمینی است که می توان آنها را برای دستیابی به اهداف خاص اصلاح کرد و آن را به پلیمری با طیف وسیعی از کاربردهای بالقوه تبدیل کرد. هدف این مقاله بررسی کاربردهای بالقوه کیتوسان به عنوان یک حامل دارویی است. در ادامه، استفاده از کیتوسان برای ساخت سیستم های رهایش پایدار قابل تحویل، از راه های دیگر (دستگاه های دهانی، بینی، چشمی، پوستی و چسبندگی مخاطی، باکال و واژینال) مورد بحث قرار می گیرد. این گزارش نشان می دهد که تحقیقات بر روی سیستم های مبتنی بر کیتوسان حاوی داروهای مختلف برای کاربردهای مختلف درمانی مانند درمان سرطان، بیماری های گوارشی، بیماری های ریوی، دارورسانی به مغز و عفونت های چشمی در سال های اخیر افزایش یافته است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - انتقال هدفمند داروی السکلومول به سلول های سرطانی روده بزرگ با سامانه حمل دارویی هدفمند سیلیکا میان تخلخل مغناطیسی
  مجتبی تارین مریم بابایی حسین عشقی مریم مقدم متین امیر شکوه سلجوقی
  10.30495/jacr.2023.1985186.2123
  در این پژوهش، انتقال هدفمند داروی پادسرطانی السکلومول به سلول های سرطانی روده بزرگ از راه گسترش نانوذره های میان(مزو)تخلخل سیلیکای مغناطیسی (MMSNs) و پیوند عامل های متفاوت مانند واپایش گرهای دریچه ای طلا، بسپار پلی اتیلن گلیکول (PEG) دوعاملی و آپتامر مربوط به مولکول های أکثر

  در این پژوهش، انتقال هدفمند داروی پادسرطانی السکلومول به سلول های سرطانی روده بزرگ از راه گسترش نانوذره های میان(مزو)تخلخل سیلیکای مغناطیسی (MMSNs) و پیوند عامل های متفاوت مانند واپایش گرهای دریچه ای طلا، بسپار پلی اتیلن گلیکول (PEG) دوعاملی و آپتامر مربوط به مولکول های چسبنده سطح سلول های اپی تلیالی (EpCAM) به سطح نانوحامل صورت گرفت. پس از سنتز سامانه حمل دارویی، ویژگی های فیزیکی-شیمیایی آن ارزیابی شدند. همچنین، ویژگی پادسرطانی داروی السکلومول و سامانه حمل دارویی با لیگاند ویژه آپتامر EpCAM و بدون آن در شرایط برون تنی مقایسه شد. بررسی تصویرهای میکروسکوپ الکترونی نشان داد که نانوذره های MMSNs کروی با قطر حدود 19 نانومتر بودند. السکلومول با موفقیت در حفره های باز این نانوذره ها بارگذاری شد و درصد بارگذاری حدود 39 درصد تخمین زده شد. همچنین، پس از فرایند درپوش گذاری و مسدوسازی حفره ها، نانوذره های Au-ELC-MMSN-NH2 در طی 96 ساعت، رهایش پیوسته و وابسته به pH نشان دادند. نتیجه هایMTT نشان داد که این نانوذره ها سمیت چشمگیری را در برابر سلول های سرطانی روده بزرگ و بیان کننده گیرنده EpCAM در مقایسه با سلول های CHO اعمال می کنند. با توجه به نتیجه های امیدوارکننده APT-PEG-Au-ELC-MMSN-NH2، سامانه تهیه شده می تواند به عنوان جایگزین درمانی السلکومول برای سرطان روده بزرگ استفاده شود. هرچند، پیش از استفاده گسترده آن در حوزه بالینی، به آزمایش های بیشتری نیاز است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - Preparation of acrylic-type derivative of ibuprofen and in vitro evaluation studies of its polymeric prodrugs
  Mirzaagha Babazadeh Ladan Edjlali Zeynab Hajizeynalabedini
  Acrylic-type polymeric systems having degradable ester bonds linked to ibuprofen were synthesized and evaluated as materials for drug delivery. Ibuprofen, as a non-steroidal anti-inflammatory drug, was linked to 2-hydroxyethyl methacrylate by activated ester methodology أکثر

  Acrylic-type polymeric systems having degradable ester bonds linked to ibuprofen were synthesized and evaluated as materials for drug delivery. Ibuprofen, as a non-steroidal anti-inflammatory drug, was linked to 2-hydroxyethyl methacrylate by activated ester methodology in one-pot procedure. The resulting methacrylic derivative of ibuprofen was copolymerized with 2-hydroxyethyl methacrylate and n-butyl acrylate (in 1:3 mole ratio) by free radical polymerization method in N,N-dimethylformamide solution, utilizing azoisobutyronitrile as initiator at 65-70 oC. All of the obtained compounds were characterized by FT-IR, 1H NMR, 13C NMR spectroscopy and elemental analysis technique. The average molecular weights of the polymers bearing ibuprofen were determined by gel permeation chromatography and their polydispersity indices resulted in the range of 1.8-1.9. Release studies of ibuprofen were performed into dialysis bags by hydrolysis in buffered solutions (pH 1, 7.4 and 10) at 37 oC. Detection of hydrolysis by UV spectroscopy at selected intervals showed that the drug can be released by selective hydrolysis of the ester bond at the side of drug moiety. The release profiles indicated that the hydrolytic behaviour of polymeric prodrugs is strongly based on the polymer hydrophilicity and the pH value of the hydrolysis solution. The results suggest that these polymeric prodrugs could be useful for release of ibuprofen in controlled release systems. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - Controlled Release of Amoxicillin from Bis(2-hydroxyethyl)amine Functionalized SBA-15 as a Mesoporous Sieve Carrier
  Nafiseh Yaghobi Leila Hajiaghababaei Alireza Badiei Mohammad Reza Ganjali Ghodsi Mohammadi Ziarani
  10.22034/jchr.2019.668191
  In this study, Bis (2-hydroxyethyl)amine functionalized mesoporous SBA-15 was synthesized for utilization in amoxicillin drug-delivery. Amoxicillin could absorb on the prepared functionalized SBA-15. A solution of amoxicillin in a suitable solvent was used for this purp أکثر

  In this study, Bis (2-hydroxyethyl)amine functionalized mesoporous SBA-15 was synthesized for utilization in amoxicillin drug-delivery. Amoxicillin could absorb on the prepared functionalized SBA-15. A solution of amoxicillin in a suitable solvent was used for this purpose. Amoxicillin molecules release from the matrix into a simulated body fluid (SBF) solution, and phosphate buffers were studied. UV-Vis spectrophotometric method was chosen for amoxicillin determination. Thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscopy (SEM), nitrogen adsorption–desorption, and powder X-ray diffraction (XRD) technique were applied for characterization of the synthesized materials. The best loading of amoxicillin was done at pH 8.5 after stirring for 30 minutes. The results showed that, at lower pH, releasing of the drug was done faster than it at higher pH. Also, the average release rate of amoxicillin in the body fluid samples that were simulated was about 7 µg h-1. A highly slow release pattern was observed. The proposed material can be used for enhancing the medical impact of amoxicillin and carrying amoxicillin. تفاصيل المقالة