فهرس المقالات Chlorophyll b

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - مطالعه برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک شاهی (Lepidium sativum L.) در سطوح آبیاری و آسکوربیک اسید
  زهره اکبری منصور فاضلی رستم پور لاله ضیاابراهیمی محمدرضا نارویی‌راد
  تنش خشکی به طور جدی باعث کاهش کمّی و کیفی گیاهان زراعی و باغی می‌گردد. در چنین شرایطی کاربرد عواملی که بتوانند در این شرایط گیاه را کمتر تحت تاثیرتنش قرار دهند ضروری به نظر می‌رسد. بدین منظور جهت بررسی تاثیر تنش کمبود آب و استفاده از سطوح مختلف آسکوربیک اسید بر محتوای ن أکثر

  تنش خشکی به طور جدی باعث کاهش کمّی و کیفی گیاهان زراعی و باغی می‌گردد. در چنین شرایطی کاربرد عواملی که بتوانند در این شرایط گیاه را کمتر تحت تاثیرتنش قرار دهند ضروری به نظر می‌رسد. بدین منظور جهت بررسی تاثیر تنش کمبود آب و استفاده از سطوح مختلف آسکوربیک اسید بر محتوای نسبی آب برگ، رنگدانه‌ها، دمای کانوپی و ماده خشک گیاه شاهی آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده شامل رژیم آبیاری بر اساس 100، 80 و 60 درصد ظرفیت زراعی در کرت‌های اصلی و 3 سطح آسکوربیک اسید شامل صفر، 5 و 10 میکرومولار در کرت‌های فرعی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک در سال 1393 انجام شد. نتایج نشان داد که اثر رژیم آبیاری، آسکوربیک اسید و اثر متقابل آنها بر صفات اندازه گیری شده، معنی دار بودند. آبیاری بر اساس 60 درصد ظرفیت زراعی نسبت به 100 درصد ظرفیت زراعی، باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل a، کلروفیل b، کاروتنوئید و عملکرد ماده خشک به ترتیب به میزان 89/20، 06/0، 034/0، 04/0 و 8/57 درصد و افزایش 20 درصدی دمای کانوپی گردید، درحالی که کاربرد 10 میکرومولار آسکوربیک اسید نسبت به شاهد به ترتیب باعث افزایش 22/12، 075/0، 15/0، 05/0 و 8/57 درصدی این صفات و کاهش 3 درصدی دمای کانوپی شد. مدل‌های رگرسیون برآورد شده نشان داد که کاربرد آسکوربیک اسید اگرچه در تیمار 100 درصد آبیاری بر صفات مورد بررسی به غیر از کلروفیل b و کاروتنوئید تاثیری نداشت اما در سطوح 60 و 80 درصد آبیاری بر اساس ظرفیت زراعی باعث افزایش محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل a، کلروفیل b، کاروتنوئید و عملکرد ماده خشک شد. آسکوربیک اسید اگرچه نتوانست اثرات منفی ناشی از 20 درصد کاهش آبیاری را جبران نماید، اما کاربرد 10 میکرومولار آسکوربیک اسید در شرایط 80 و 60 درصد آبیاری بر اساس ظرفیت زراعی، باعث افزایش معنی‌دار عملکرد ماده خشک نسبت به عدم کاربرد آسکوربیک اسید در شرایط 80 و 60 درصد آبیاری بر اساس ظرفیت زراعی شد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی اثر محلول‌پاشی سیلیس و تنش شوری بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه روغنی کاملینا (Camelina sativa)
  ابراهیم فانی شکوفه حاجی هاشمی
  10.30495/iper.2022.1954207.1780
  به منظور بررسی اثرات تنش شوری و محلول پاشی سیلیس بر روی گیاه روغنی کاملینا، مطالعه ای در اتاقک رشد آزمایشگاه گروه زیست شناسی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان در 3 تکرار با طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب پایه کاملاً تصادفی به اجرا درآمد. تیمارها شامل تنش شوری در دو س أکثر

  به منظور بررسی اثرات تنش شوری و محلول پاشی سیلیس بر روی گیاه روغنی کاملینا، مطالعه ای در اتاقک رشد آزمایشگاه گروه زیست شناسی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان در 3 تکرار با طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب پایه کاملاً تصادفی به اجرا درآمد. تیمارها شامل تنش شوری در دو سطح (بدون تنش و تنش 100 میلی مولار) و محلول سیلیکات پتاسیم در دو سطح ( عدم محلول پاشی و محلول پاشی 5 میلی‌مولار) بود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات تیمار خارجی سیلیس بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کاملینا در شرایط تنش شوری و ارزیابی نقش مواد اسمزی مانند قند محلول و پروتئین محلول در کاهش اثرات مضر تنش شوری در گیاه کاملینا به عنوان یک گیاه مهم روغنی بود. نتایج نشان داد که تنش شوری در سطح معنی داری سبب کاهش میزان کلروفیل‌های a، b و کل در گیاه کاملینا شد، درحالیکه تیمار سیلیس در سطح معنی‌داری سبب کاهش اثرات مضر شوری برآنها شد. میزان قند محلول برگ در پاسخ به تنش شوری 46 درصد کمتر از گیاه شاهد بود. تنش شوری توام با سیلیس میزان قند محلول را 27 درصد بیشتر از گیاه شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد که در تیمار سیلیس توام با 100 میلی‌مولار کلریدسدیم میزان پروتئین‌های برگ تقریبا 10 درصد کمتر از گیاه شاهد بود. نتایج اندازه گیری ظرفیت آنتی‌اکسیدانی FRAP گیاه نشان داد که در پاسخ به تیمار سیلیس بدون شوری تفاوت معنی داری در میزان ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مشاهده نشد، در حالی که در تنش شوری توام با تیمار سیلیس سبب کاهش 9 درصد کمتر از گیاه شاهد شد. نتایج این تحقیق نشانگر نقش مفید سیلیس به عنوان یک ترکیب سازگار با محیط زیست به منظور افزایش مقاومت گیاهان به تنش شوری بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - اثر محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر عملکرد علوفه، محتوای آب نسبی و کلروفیل برگ ذرت در شرایط تنش خشکی
  نواب حاجی حسنی اصل فرهاد فرح وش محسن رشدی بهرام میرشکاری مهدی غفاری
  برای بررسی اثر محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر عملکرد و خصوصیات ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی طی سال‌های 93-1392 در شهرستان خوی، به صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی، تنش خشکی از طریق آبیاری پ أکثر

  برای بررسی اثر محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر عملکرد و خصوصیات ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی طی سال‌های 93-1392 در شهرستان خوی، به صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی، تنش خشکی از طریق آبیاری پس از 5 75 و 5 150 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر اعمال گردید. فاکتور فرعی شامل محلول‌پاشی اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک با غلظت 100، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر و تیمار شاهد (عدم محلول‌پاشی) بود. اثر سال تنها بر محتوای آب نسبی معنی‌داری بود. تنش خشکی بر وزن علوفه تر، کلروفیل a، b و کلروفیل a+b اثر معنی‌داری داشت. محلول‌پاشی بر تمام صفات اثر معنی‌داری داشت. اثرات متقابل سال و محلول‌پاشی بر وزن علوفه تر و کلروفیل a معنی‌دار بود. تیمار محلول‌پاشی 100 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک در سال 1392 با میانگین 46/74 تن در هکتار و تیمار عدم محلول‌پاشی در سال 1393 با میانگین 47/59 تن در هکتار بیشترین و کمترین وزن تر علوفه را داشتند. بیشترین و کمترین کلروفیل a در تیمارهای محلول‌پاشی 300 میلی‌گرم در لیتر اسید آسکوربیک در سال 1393 و عدم محلول‌پاشی در سال 1392 مشاهده شد. اثرات متقابل تنش خشکی و محلول‌پاشی تنها بر عملکرد علوفه اثر معنی‌داری داشت. تیمار محلول‌پاشی 100 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک در آبیاری شاهد (82/80 تن در هکتار) و تیمار شاهد محلول‌پاشی در آبیاری تنش (74/52 تن در هکتار) به‌ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد علوفه را دارا بودند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - Physiological Responses of Some Rootstocks and Interspecific Hybrids of Pistachio to Cold Stress under Greenhouse Conditions
  Hossein Sajadian Mansoore Shamili Hossein Hokmabadi Ali Tajabadipour Hojjat Hasheminasab
  10.22034/jon.2019.1868495.1055
  Cold is an environmental factor limiting the growth and yield of agricultural crops. To find cold-tolerant pistachio rootstocks, a factorial experiment was conducted at Pistachio Research Center (PRC), Rafsanjan, Iran during 2017-2018. The factors included six rootstock أکثر

  Cold is an environmental factor limiting the growth and yield of agricultural crops. To find cold-tolerant pistachio rootstocks, a factorial experiment was conducted at Pistachio Research Center (PRC), Rafsanjan, Iran during 2017-2018. The factors included six rootstocks (Badami Zarand, Ghazvini, Sarakhs, Integerrima × Badami Zarand, Integerrima × Ghazvini and Integerrima × Sarakhs) and four thermal treatments (4, 0, -2, and -4°C) with three iterations. Seedlings in 6-8 leaf stage were placed in thermal treatments for two hours. Ionic leakage, pH of leaked solution, chlorophyll fluorescence, photosynthesis efficiency index, chlorophyll (a, b, total) and carotenoid contents were the traits assessed in this study. Based on the results, a decrease in temperature made an increase in ionic leakage rate, conversely making decreases in pH of the leaked solution, photosynthetic pigments contents, Fv/Fm and PI index. In addition, the highest photosynthetic pigments, pH of leaked solution, Fv/Fm and PI index were observed in Ghazvini and Integerrima × Ghazvini rootstocks. Meanwhile, the highest ionic leakage was observed in Integerrima × Badami Zarand. In aggregate, Ghazvini and Integerrima × Ghazvini were identified as the most cold-tolerant rootstocks, while Integerrima × Badami Zarand was the most cold-sensitive rootstock. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - اثر تنش شوری بر آنزیم‌های آنتی اکسیدان، رنگیزه‌های فتوسنتزی و پرولین در ارقام تجاری ذرت
  داور ملازم
  10.22034/aej.2015.514347
  به منظور تعیین اثر سطوح مختلف شوری بر صفات فیزیولوژیکی هشت رقم ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد و صفات غلظت یون سدیم در برگ، کلروفیل a، b، پرولین و آنزیم‌های آنتی اکسیدان اندازه گیری گردید. رقم K3653/2 در غلظت شوری 50 از أکثر

  به منظور تعیین اثر سطوح مختلف شوری بر صفات فیزیولوژیکی هشت رقم ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد و صفات غلظت یون سدیم در برگ، کلروفیل a، b، پرولین و آنزیم‌های آنتی اکسیدان اندازه گیری گردید. رقم K3653/2 در غلظت شوری 50 از بین رفت و از آزمایش حذف گردید که نشانگر حساسیت آن به شوری بود. بین شوری‌ها در کلروفیل a و b، مقدار سدیم برگ، آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز اختلاف معنی داری به دست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل a در شرایط نرمال در رقم K3615/1 به دست آمد. مقدار سوپراکسید دیسموتاز با افزایش شوری افزایش یافت و بیشترین مقدار این آنزیم در شوری 100 میلی مول مشاهده شد. در بین رقم ها از نظر آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در غلظت 100 میلی مول نمک اختلاف معنی داری مشاهده نشد. افزایش غلظت شوری سبب افزایش مقدار پرولین در اکثر ارقام شد. بیشترین مقدار پرولین در ارقام K3545/6، Zaqatala، SC302 و SC704 در 100 میلی مول نمک به دست آمد. بیشترین آنزیم آسکوربات پراکسیداز در شرایط نرمال در ارقام SC302 و Waxy به دست آمد. بین ارقام از نظر مقدار یون سدیم در شرایط نرمال اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده دو رقم Zaqatala و SC704 مقاومت بیشتری نشان دادند که می‌توان در برنامه‌های اصلاحی از آنها استفاده نمود. تفاصيل المقالة