فهرس المقالات Blood indice

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی اثر پری­ بیوتیک دیواره سلولی مخمربر تغییرات شاخص­ های خونی و ایمنی بچه ماهیان قزل­ آلای رنگین­ کمان
  محمد اعتصامی پور عباسعلی زمینی مسعود فرخ روز
  زمینه وهدف:پری­بیوتیک­ها مکمل­های غذایی بالقوه­ای هستند که اثرات زیان بار عوامل عفونت­زا را کاهش و تاثیرات مفیدی بر سلامتی میزبان دارند. هدف از این تحقیق بررسی اثر پری­بیوتیک دیواره سلولی مخمر(Saccharomyces cerevisiaبرشاخص­های خونی و ایمنی بچه ماهیان قزل­آلای رنگین­کمان أکثر

  زمینه وهدف:پری­بیوتیک­ها مکمل­های غذایی بالقوه­ای هستند که اثرات زیان بار عوامل عفونت­زا را کاهش و تاثیرات مفیدی بر سلامتی میزبان دارند. هدف از این تحقیق بررسی اثر پری­بیوتیک دیواره سلولی مخمر(Saccharomyces cerevisiaبرشاخص­های خونی و ایمنی بچه ماهیان قزل­آلای رنگین­کمان است.روش کار:برای انجام تحقیق 120 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 12/061/3 گرم به مدت 8 هفته به صورت تصادفی در سه تیمار 1%، 5/1%، 2% پری بیوتیک و شاهد، با 3 تکرار پرورش داده شدند. در پایان دوره پرورش شاخص­های خونی و ایمنی بچه ماهیان مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­ها:اختلاف معنی داری در میزان گلبول­های سفید، گلبول­های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و نوتروفیل بین تیمار 2% و سایر تیمارها و گروه شاهد مشاهده گردید (05/0P). در فاکتورهای میانگین حجم گلبول قرمز و سایر فاکتورهای خونی اختلاف معنی داری در تیمارها دیده نشد (05/0P>). هم­چنین نتایج نشان داد که شاخص­های ایمنی غیر اختصاصی در خون نظیر لیزوزیم و ایمنی اختصاصی نظیر IgMو Igاختلاف معنی­داری بین گروه تیماری تغذیه شده با 2% پری بیوتیک دیواره سلولی مخمر با سایر تیمارها و گروه شاهد داشتند (05/0Pنتیجه­گیری:پری­بیوتیک دیواره سلولی مخمر در سطح 2% به­کار رفته در جیره غذایی به­دلیل افزایش قابل توجه در شاخص­های ایمنی و برخی از پارامترهای خونی مورد بررسی، می تواند نقش مهمی در عملکرد ایمنی و بهبود شاخص­های خونی بچه ماهیان قزل­آلای رنگین­کمان ایفا نماید. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تأثیر پیش تیمار پربیوتیکی بر شاخص‌های خون شناسی ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus) مواجهه یافته با نانو ذرات نقره
  فرحناز کاکاوند سیدعلی اکبر هدایتی علی جافر سعید مداح مریم رضایی
  زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (pleurotus ostreatus) بر شاخص‌های هماتولوژی خون ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus) مواجهه شده با نانو ذرات نقره بود. روش کار: به همین منظور تعداد 120 بچه ماهی تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیم أکثر

  زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (pleurotus ostreatus) بر شاخص‌های هماتولوژی خون ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus) مواجهه شده با نانو ذرات نقره بود. روش کار: به همین منظور تعداد 120 بچه ماهی تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیمار: تیمار (1) شاهد، فاقد پربیوتیک قارچ صدفی، تیمار (2) غذای حاوی 05/0 تیمار (3) غذای حاوی 1/0 و تیمار (4) غذای حاوی 2/0 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تقسیم شدند. سپس به هرکدام از گروه‌ها غلظت 5/0ppm نانو ذرات نقره به مدت 16 روز اضافه شده و شاخص‌های خونی ماهیان در سطوح مختلف ارزیابی شد. یافته‌ها: پربیوتیک به‌تنهایی اثر معنی‌داری بر تعداد گلبول‌های قرمز، حجم متوسط گلبولی (MCV)، هموگلوبین، متوسط سلولی (MCH)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (MCHC)، هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول سفید نداشته (0.05P<) ولی تیمار در معرض نانو ذرات نقره و پربیوتیک به‌صورت ترکیبی سبب افزایش فاکتورهای ذکرشده در مقایسه با گروه شاهد و تیمارهای پربیوتیک به‌تنهایی شدند. بااین‌وجود مقادیر گلبول سفید و گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCH در تیمار ترکیبی 2/0 پربیوتیک و نانو ذرات نقره بیشتر از سایر تیمارها بود. نتیجه‌گیری: پربیوتیک در روش خوراکی، ایمنی غیراختصاصی را در ماهی تیلاپیا تحریک نموده و استفاده ترکیبی نانو نقره و پربیوتیک قارچ صدفی مقدار شاخص‌های خونی را افزایش و اثرات تخریبی ناشی از نانو نقره بر شاخص‌های خونی را نیز کاهش دهد. چنین نتیجه‌گیری می‌شود که سطح 2/0 پربیوتیک قارچ صدفی و 5/0 نانو ذرات نقره در جیره می‌تواند بهترین تأثیر را بر فاکتورهای خونی ماهی تیلاپیا داشته باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - Mitigating Potential of Three Phytogenic Feed Additives in Broilers Exposed to Dietary Aflatoxin
  A.O. Salako J.O. Atteh T.O. Akande I.O. Opowoye T.A. Aderibigbe
  A feeding trial was researched to evaluate the mitigating potential of three phytogenic additives on performance, visceral organs, hematological and some biochemical indices of broilers exposed to dietary aflatoxin. A total number of 192 one-day-old unsexed Abor Acre br أکثر

  A feeding trial was researched to evaluate the mitigating potential of three phytogenic additives on performance, visceral organs, hematological and some biochemical indices of broilers exposed to dietary aflatoxin. A total number of 192 one-day-old unsexed Abor Acre broiler chicks were used in a 2 × 4 factorial design of two levels of aflatoxin (0 and 500 ppb) and three different phytogenic powdered additives (Garlic, Ginger and Turmeric) at 2 g/kg and control diet. Phytogenic additives of ginger and turmeric (T3 and T4) to diet without aflatoxin increased the feed conversion ratio and the cost of raising 1kg of live broiler chicken (P<0.0001). Dietary aflatoxin in broiler chickens reduced the performance and digestibility of crude protein and crude fiber while phytogenic additives intervention improved the feed intake, weight gain, feed conversion ratio, cost of producing 1kg of broilers, digestibility of crude protein and crude fiber (P<0.0001). The inclusion of aflatoxin affected the values of liver, kidney, proventriculus, bursa of fabricius, intestine, white blood cells (WBC), neutrophils, red blood cell (RBC), hemoglobin (HGB), packed cell volume (PCV), platelet, urea, creatinine, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase and alkaline phosphatase. Inclusion of phytogenic additives (garlic, ginger and turmeric) at 2 g/kg to the diet with aflatoxin improved the values of the parameters. The study concluded that aflatoxin in diets induced detrimental effects on growth performance, nutrient digestibility, hematological and serum biochemical indices and there was a mitigating effect of the phytogenic additives in case of aflatoxicosis. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - Cassava Fiber Meal and Roxazyme® G2 Supplementation on the Performance and Haemato-Biochemical Profile of Broiler Chickens
  M.H. Ogunsipe J.O. Agbede F.A. Igbasan O.D. Olotuntola
  This study assessed the effects of cassava fiber meal (CFM) and Roxazyme® G2 supplementation on performance and haemato-biochemical indices of broiler chickens in a feeding trial that lasted for 56 days. A batch of 360 day-old male Arbor Acres chicks of mean weight أکثر

  This study assessed the effects of cassava fiber meal (CFM) and Roxazyme® G2 supplementation on performance and haemato-biochemical indices of broiler chickens in a feeding trial that lasted for 56 days. A batch of 360 day-old male Arbor Acres chicks of mean weight 390±8.04 g was allotted to 12 dietary treatments of 5 replications of 6 birds to a replicate in a completely randomized design of 4 × 3 factorial treatments. The CFM was substituted for maize at 0, 20, 40, and 60% levels. Each level was supplemented with Roxazyme® G2 at 0, 100, and 200 mg kg-1. The growth performance, carcass traits, relative organ weights, and haemato-biochemical profile of the broiler chickens were analyzed using General Linear Model (GLM) procedures. Results showed that CFM up to 40% did not decrease weight gain but at 60% substitution level, weight gain decreased significantly (P<0.05) during the starter and finisher period. Broiler chickens fed diets containing 60% CFM had lower eviscerated weight but higher liver and kidney weights compared with those fed the control and up to 40% CFM in place of maize. Eosinophil and aspartate aminotransferase (AST) are the haemato-biochemical parameters that were influenced (P<0.05) at higher CFM substitution with or without enzyme supplementation. The non-significant interaction in the performance and haemato-biochemical parameters of the birds showed the independency of the two factors (CFM and Roxazyme® G2 supplementation) under consideration. CFM up to 40% substitution for maize with or without Roxazyme® G2 is safe as an energy source in broiler chicken diet. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - اثر مس نیترات بر برخی شاخص‌های خون بچه‌تاسماهی شیپ (Acipenser nudiventris)
  آیین محمدرضایی سورنا ابدالی ایوب یوسفی جوردهی زهرا سالاری
  به منظور تعیین سمیت حاد فلز سنگین مس بر برخی شاخص های خون تاسماهی شیپ، 120 قطعه ماهی در مجاورت غلظت های صفر(شاهد)، 1 ، 5 و 10 میلی گرم در لیتر نیترات مس (Cu(NO3)2) قرار گرفتند. در غلظت های 5 و 10 میلی گرم در لیتر همه ماهی ها بعد از 24 ساعت تلف شدند و فقط در گروه شاهد و أکثر

  به منظور تعیین سمیت حاد فلز سنگین مس بر برخی شاخص های خون تاسماهی شیپ، 120 قطعه ماهی در مجاورت غلظت های صفر(شاهد)، 1 ، 5 و 10 میلی گرم در لیتر نیترات مس (Cu(NO3)2) قرار گرفتند. در غلظت های 5 و 10 میلی گرم در لیتر همه ماهی ها بعد از 24 ساعت تلف شدند و فقط در گروه شاهد و تیمار 1 میلی گرم در لیتر همه ماهی ها تا 96 ساعت زنده ماندند. نتایج نشان داد که سطوح هموگلوبین (Hb) با افزایش غلظت مس و با گذشت زمان به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 > P). تعداد گلبول های قرمز (RBC) در غلظت های 5 و 10 میلی گرم در لیتر در 24 ساعت کاهش معنی داری نشان داد (05/0 > P). درصد هماتوکریت (Hct) از 4/3 ± 33/22 درصد در تیمار شاهد به 4/4 ± 45 درصد در غلظت 10 میلی گرم در لیتر مس در 24 ساعت افزایش یافت (05/0 > P). تعداد گلبول های سفید (WBC) کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0 > P). حجم متوسط گلبول قرمز (MCV) از 3/5 ± 6/148 فمتولیتر در گروه شاهد به 1 ± 274 فمتولیتر در غلظت 10 میلی گرم در لیتر در 24 ساعت رسید (05/0 > P).میانگین هموگلوبین ذره ای (MCH) در گروه شاهد 20 ± 8/31 گرم در دسی لیتر بود و به 30 ± 4/50 گرم در دسی لیتر در تیمار 10 میلی گرم در لیتر در زمان 24 ساعت رسید (05/0 > P). میانگین غلظت هموگلوبین ذره ای (MCHC) به بیشترین میزان(9/4 ± 03/50 پیکوگرم) در تیمار 1 میلی گرم در لیتر در زمان 96 ساعت رسید. تعداد لنفوسیت ها از 1 ± 66/62 درصد در گروه شاهد به 2/1 ± 70 درصد در تیمار 5 میلی گرم در لیتر در زمان 24 ساعت کاهش در غلظت 1 میلی گرم در لیتر به طور معنی داری افزایش (5/2 ± 82 درصد) در زمان 48 ساعت داشت (05/0 > P). تعداد مونوسیت ها از 5/1 ± 66/3 درصد در گروه شاهد به کمترین میزان (5/0 ± 66/0 درصد) در تیمار 1 میلی گرم در لیتر رسید (05/0 > P). از نتایج تحقیق انجام شده می توان دریافت که گرچه مس یک فلز ضروری برای انجام بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی است؛ ولی غلظت بیش از حد مجاز آن اثرات سمی شدیدی بر بچه ماهی شیپ نشان داد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - مقایسه سطوح شاخص‌های خونی ماهی ازون‌برون (Acipenser stellatus) و کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورشی
  محمود آقابراری سورنا ابدالی ایوب یوسفی جوردهی
  شاخص های خون شناسی اغلب برای ارزیابی وضعیت سلامت در ماهیان مورد توجه قرار دارند. این تحقیق با هدف مقایسه شاخص های خونی و بیوشیمیایی مولدین ازون برون (Acipencer stellatus) و کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورشی انجام گرفته است. بدین منظور، 20 قطعه مولد (شامل10 قطعه از هر أکثر

  شاخص های خون شناسی اغلب برای ارزیابی وضعیت سلامت در ماهیان مورد توجه قرار دارند. این تحقیق با هدف مقایسه شاخص های خونی و بیوشیمیایی مولدین ازون برون (Acipencer stellatus) و کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورشی انجام گرفته است. بدین منظور، 20 قطعه مولد (شامل10 قطعه از هر گونه) تهیه گردید و پس از نمونه برداری از خون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین تعداد گلبول های قرمز و سفید، درصد هماتوکریت، میزان هموگلوبین، سطوح کلسترول و میزان اسمولاریته در کپور معمولی بیشتر از ازون برون بود، ولی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0P≥). میانگین درصد لنفوسیت در ازون برون بیشتر از کپور معمولی بود. درحالی که، میانگین درصد نوتروفیل، ائوزینوفیل و مونوسیت در کپور معمولی بیشتر از ازون برون بود، ولی اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0P≥). میانگین شاخص گلوکز در کپور معمولی به طور معنی داری بیشتر از ازون برون بود (05/0P<). میانگین میزان تری گلیسرید در ازون برون به طور معنی داری بیشتر از کپور معمولی بود (05/0P<). میانگین شاخص های آلبومین و پروتئین کل در ازون برون بیشتر از کپور معمولی بود که در سطوح پروتئین کل اختلاف معنی داری مشاهده گردید (05/0P<). تعداد شاخص گلبول های قرمز در مولدین ازون برون بیشتر از ماهی کپور معمولی بود و در پارامترهای مساحت سلول، مساحت هسته و میانگین حجم گلبولی اختلاف معنی داری مشاهده گردید (05/0P<). بنابراین، سطوح برخی از شاخص های خونی در گونه ازون برون نسبت به کپور معمولی متفاوت بوده که می تواند مربوط به اختلاف در سطوح تکاملی آنها باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - تأثیر سم دیازینون بر روی فاکتورهای خونی ماهی قزل­ آلای رنگین­کمان (Oncorhynchus mykiss ر
  محمد نوریان هومن شجیعی مجید محمدنژاد شموشکی
  ﺳﻢ ﺣﺸﺮهﮐﺶ دﯾﺎزﯾﻨﻮن (اﻣﻮﻟﺴﯿﻮن 60 درﺻﺪ ﺗﺠﺎری) از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻤﻮم ﭘﺮﻣﺼﺮف در زﻣﯿﻦﻫﺎیﮐﺸﺎورزی ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﺳﻤﻮم در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﻋﻮارض ﺷﺪﯾﺪ در ﻣﻮﺟﻮدات ﻏﯿﺮﻫﺪف از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﻣﯽﮔﺮدد وهمچنین دیازینون یک آفت کش فسفره ی آلی است، که در اکوسیستم های آبی ایران یافت می أکثر

  ﺳﻢ ﺣﺸﺮهﮐﺶ دﯾﺎزﯾﻨﻮن (اﻣﻮﻟﺴﯿﻮن 60 درﺻﺪ ﺗﺠﺎری) از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻤﻮم ﭘﺮﻣﺼﺮف در زﻣﯿﻦﻫﺎیﮐﺸﺎورزی ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﺳﻤﻮم در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﻋﻮارض ﺷﺪﯾﺪ در ﻣﻮﺟﻮدات ﻏﯿﺮﻫﺪف از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﻣﯽﮔﺮدد وهمچنین دیازینون یک آفت کش فسفره ی آلی است، که در اکوسیستم های آبی ایران یافت می شود. در طی سال های اخیر نگرانی درباره تأثیر این ترکیب بر سلامت ماهی ها افزایش یافته است. در این مطالعه، تأثیر غلظت های 07/0، 08/0، 1/0، 13/0 و 16/0 میلی گرم بر لیتر دیازینون بر فاکتورهای خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بررسی شده است. کاهش معنی دار تعداد گلبول های قرمز و درصد هماتوکریت، لنفوسیت ها (05/0>p)، افزایش معنی دار تعداد گلبول های سفید و نوتروفیل (05/0p)مشاهده گردید. افزایش میزان MCHو MCVاحتمالاً ناشی از تأثیر مستقیم سم بر بافت های خونساز کلیه و طحال است ولی مکانیسم دقیق این تغییرات نامشخص است. فعالیت آلبومین در پلاسما به طور معنی داری کاهش یافته است (05/0p). سطح گلوکز خون ماهی های تحت تیمار دیازینون به طور معن ی داری بیشتر از ماهی های گروه کنترل در طول دوره ی آزمایش بوده است ر تفاصيل المقالة