گرده افشانی

حرية الوصول المقاله

1 - Effects of Phenylphthalamic Acid and Perfect Fertilizer on Vegetative and Reproductive Growth of Ornamental Pepper (<i>Capsicum annuum</i> L.)
Samane Zahiri Barsari Davood Hashemabadi Fatemeh Zaredost

The impact of phenylphthalamic acid (PPA) rates including 0 (PPA0), 1000 (PPA1000), 2000 (PPA2000) or 3000 (PPA3000) mgL-1 and perfect fertilizer rates including 0 (PF0), 100 (PF100), 200 (PF200) and 300 (PF300) mgL-1 was studied on vegetative and reproductive growth of أکثر

The impact of phenylphthalamic acid (PPA) rates including 0 (PPA0), 1000 (PPA1000), 2000 (PPA2000) or 3000 (PPA3000) mgL-1 and perfect fertilizer rates including 0 (PF0), 100 (PF100), 200 (PF200) and 300 (PF300) mgL-1 was studied on vegetative and reproductive growth of ornamental pepper plants. To realize this, a factorial experiment was conducted in a Completely Randomized Design with three replications. It was found that the interaction between ‘PPA × PF’ improved the measured traits; so that the shortest time to flower initiation (55.40 day), the shortest time to fruit set (62.93 day) and the highest fruit number (98.12 fruit) were related to the application of ‘PPA2000 × PF200’. Plants treated with ‘PPA2000 × PF300’ exhibited the most number of flowers (117.36), number of flowering stems (7.4), diameter of flowering stem (3.7 mm), plant height (45.83 cm), fruit fresh weight (6.71 g), fruit dry weight (3.79 g), plant fresh weight (21.96 g) and plant dry weight (15.17 g). Also, this treatment exhibited the highest fruit anthocyanin content and total chlorophyll. Conclusively, the application of ‘PPA2000×PF200’ is recommended because of the lower consumption of perfect fertilizer and the greater effect on traits having a beautiful and economic value for ornamental peppers. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - Canonical Correlation Analysis for Determination of Relationship between Morphological and Physiological Pollinated Characteristics in Five Varieties of <i>Phalaenopsis</i>
Fatemeh Bidarnamani Seyed Najmmaddin Mortazavi Maryam Rahimi

Phalaenopsis is an important genus of orchids that is grown for economical production of cut flower and potted plants. The objective of this study is the evaluation of correlation between morphological and physiological traits of self and cross-pollination of 5 varietie أکثر

Phalaenopsis is an important genus of orchids that is grown for economical production of cut flower and potted plants. The objective of this study is the evaluation of correlation between morphological and physiological traits of self and cross-pollination of 5 varieties of Phalaenopsis orchid. Some morphological traits were measured: Capsule length (CL), capsule volume (CV), weight of seeds in capsule (WSC), full weight of capsule (FWC) and empty weight of capsule (EWC) and physiological traits: Time to first pollination symptom (TPS), time to capsule swelling (TCS) and capsule ripening (CR). The results showed that correlation (canonical r) was 0.91 in first pair canonical variables; second and third pair canonical variables had correlation 0.68 and 0.30, respectively. The first canonical variable in physiological traits revealed 66.1% variation of physiological variables. Special values were 0.820, 1.388 and 4.850 for Wilks' Lambda, Pillai's Trace and Roy's Greatest Root, respectively. Canonical correlation was significant for physiological and morphological characteristics in all statistical tests. The first canonical variables in physiological characteristics had positive correlation with TCS and TPS, so it was resulted that if TCS was fewer, TPS and CR characteristics were fewer. In pollinated varieties, the lowest TCS belonged to Nottingham× Nottingham and Bucharest × Nottingham; and the most CR belonged to Dubrovnik× Dubrovnik and Memphis× Dubrovnik of pollination states; Therefore, it can be concluded that white and yellow female parent require fewer and more days for capsule swelling respectively. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - اثر مقادیر مصرف و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد، اجزای عملکرد، انتقال مجدد ماده خشک و میزان فتوسنتز جاری در گندم رقم چمران
مرتضی خانجانی عبدالله بحرانی

این آزمایش در سال زراعی94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه رامهرمز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو عامل که فاکتور اول مقادیر مختلف کود نیتروژن خالص (صفر،50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و فاکتور دوم مربوط ب أکثر

این آزمایش در سال زراعی94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه رامهرمز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو عامل که فاکتور اول مقادیر مختلف کود نیتروژن خالص (صفر،50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و فاکتور دوم مربوط به تقسیط کود نیتروژن شامل : T1 = (50% کاشت + 50% ساقه رفتن)، T2 = (33% کاشت + 33% ساقه رفتن + 33% قبل از ظهور سنبله)، T3 = (25% کاشت + 50% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله) و T4 = (25% کاشت + 25% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله + 25% در مرحله شیری) بود. نتایج نشان داد که تفاوت بین سطوح مقادیر مختلف کود نیتروژن از نظر ارتفاع ساقه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان و کارایی فتوسنتز جاری در سطح یک درصد و میزان انتقال مجدد ماده خشک در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر تقسیط کود نیتروژن بر ارتفاع ساقه، تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و میزان فتوسنتز جاری در سطح یک درصد و بر کارایی فتوسنتز جاری در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. همچنین بر همکنش مقدار و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد بیولوژیک، میزان و کارایی انتقال مجدد ماده خشک و میزان و کارایی فتوسنتز جاری در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص با 5/5141 کیلوگرم در هکتار و در تقسیط کود در سطح T3 با 4/4592 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین میزان و کارایی فتوسنتز جاری در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و T3 مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج این تحقیق، مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن خالص و تقسیط کود 25% کاشت + 50% ساقه رفتن + 25% قبل از ظهور سنبله نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد شده و در منطقه مورد مطالعه نیز قابل توصیه می‌باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - مدل سازی ارتباط عوامل موثر بر جزء اصلی عملکرد در گندم
عباس ابهری

در طول فصل رشد عوامل مختلفی روی تعداد دانه تاثیر گذارند و هر یک از این عوامل در دوره بحرانی خود می توانند روی تعداد دانه نهایی و عملکرد تاثیر داشته باشد. به منظور بررسی ارتباط عوامل مختلف روی تعداد دانه گندم آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با أکثر

در طول فصل رشد عوامل مختلفی روی تعداد دانه تاثیر گذارند و هر یک از این عوامل در دوره بحرانی خود می توانند روی تعداد دانه نهایی و عملکرد تاثیر داشته باشد. به منظور بررسی ارتباط عوامل مختلف روی تعداد دانه گندم آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار رقم گندم (بکراس روشن، پیشتاز، چمران و مهدوی) و چهار تاریخ کاشت (اول آبان، 25 آبان، 20 آذر و 15 دی) و چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سبزوار در سال های 1390-1389 و 1391-1390 اجرا شد. دما، نیتروژن برگ و ساقه و وزن خشک ساقه در گرده افشانی بیشترین اثر را روی تعداد دانه داشتند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که رابطه تعداد دانه در واحد سطح با میانگین دما از ساقه رفتن تا گرده افشانی در درجه اول اهمیت قرار داشت. برای نشان دادن اثر ماده خشک ساقه در گرده افشانی روی تعداد دانه از مدل نمایی استفاده شد. حداقل ماده خشک ساقه در گرده افشانی برای تولید تعداد دانه 7/156 گرم در متر مربع بود. و مقدار ماده خشک ساقه لازم در گرده افشانی برای رسیدن به 95 درصد حداکثر تعداد دانه730 گرم در متر مربع برآورد شد. در طول فصل رشد فراهمی شیره پرورده، دما و طول روز در تولید ماده خشک کل دخیل هستند و تولید ماده خشک ارتباط مستقیم با تعداد دانه دارد، بنابراین هر یک از این عوامل در دوره بحرانی خود می توانند روی تعداد دانه نهایی و عملکرد تاثیر داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - تأثیر نیتروژن و خشکی بر عملکرد دانه و انتقال مجدد ماده خشک در گندم و جو
عبدالله بحرانی سوشیانس حامدی محمدسعید تدین

پر شدن دانه در غلات در شرایط آب و هوایی مدیترا‌نه‌ای به میزان زیادی به انتقال مجدد مواد ذخیره شده قبل از مرحله گرده افشانی وابسته است. به این منظور آزمایش مزرعه‌ای برای ارزیابی تاثیر تنش خشکی بعد از مرحله گرده افشانی و کاربرد کود نیتروژن (50و 200 کیلوگرم نیتروژن خالص) د أکثر

پر شدن دانه در غلات در شرایط آب و هوایی مدیترا‌نه‌ای به میزان زیادی به انتقال مجدد مواد ذخیره شده قبل از مرحله گرده افشانی وابسته است. به این منظور آزمایش مزرعه‌ای برای ارزیابی تاثیر تنش خشکی بعد از مرحله گرده افشانی و کاربرد کود نیتروژن (50و 200 کیلوگرم نیتروژن خالص) در دو رقم گندم و جو (دو رقم گندم شیراز و مرودشت و دو رقم جو نصرت و ریحانه) در سال زراعی 1389-1388 در منطقه مرودشت واقع در شمال استان فارس انجام شد. آزمایش بصورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که در بین ارقام گندم و جو مورد مطالعه رقم مرودشت بیشترین عملکرد دانه را تولید کرد. تنش خشکی در مرحله گرده افشانی باعث افزایش انتقال مجدد ماده خشک و کارایی آن گردید. همچنین مشخص شد که ساقه نسبت به دیگر اندام‌های رویشی سهم بیشتری در انتقال مجدد ماده خشک داشت. انتقال مجدد ماده خشک و کارایی آن در ارقام گندم بیشتر از ارقام جو بود. افزایش مصرف نیتروژن انتقال مجدد ماده خشک را افزایش و کارایی آن را کاهش داد. اثرات متقابل بین نیتروژن و آبیاری در اغلب صفات معنی دار بود، که حاکی از این مطلب است که مصرف زیاد نیتروژن همراه با تنش خشکی باعث کاهش کارایی لازم در کود نیتروژن می‌گردد. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط مطلوب آبیاری مصرف 200 کیلو گرم کود نیتروژن با تأثیر مثبت بر کلیه اجزای عملکرد، باعث تولید عملکرد دانه بیشتر در هر دو گیاه گندم و جو گردید. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات گرده افشانی

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية