• فهرس المقالات کشت بهاره

      • حرية الوصول المقاله

        1 - بررسی صفات کمی ارقام سیب زمینی در کشت بهاره و کشت بعد از برداشت جو در منطقه اردبیل
        داود حسن پناه حسن حسن آبادی
        این پژوهش طی دو سال 1388 و 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل اجرا شد. در این آزمایش دوازده رقم سیب زمینی از گروه زودرس (مارفونا، سینورا، فونتانه، اوشینا و ناتاشا)، گروه میان رس (ساتینا، مارکیز و آرکونا) و گروه دیررس (لوتا، آگریا، ساوالان وکایزر) بر اس أکثر
        این پژوهش طی دو سال 1388 و 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل اجرا شد. در این آزمایش دوازده رقم سیب زمینی از گروه زودرس (مارفونا، سینورا، فونتانه، اوشینا و ناتاشا)، گروه میان رس (ساتینا، مارکیز و آرکونا) و گروه دیررس (لوتا، آگریا، ساوالان وکایزر) بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دو آزمایش جداگانه (کشت بهاره و کشت بعد از برداشت جو) انجام شد. نتایج تجزیه واریانس حاصل از اندازه گیری صفات مورد مطالعه نشان داد بین نوع کشت، ارقام و اثرمتقابل آنها از لحاظ صفات عملکرد غده کل، عملکرد غده قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، بین اثرمتقابل سال × نوع کشت، رقم × نوع کشت، سال × رقم و سال× نوع کشت × رقم از لحاظ صفات متوسط اندازه ی غده و بین ارقام از لحاظ صفات ارتفاع بوته و تعداد ساقه ی اصلی در بوته اختلاف معنی دار مشاهده شد. در سال 1388، ارقام لوتا، مارکیز و فونتانه در کشت بهاره و ارقام آرکونا، مارکیز، مارفونا و لوتا در کشت بعد از برداشت جو و در سال 1389، ارقام آگریا، لوتا، ساوالان و کایزر در کشت بهاره و ارقام لوتا، ساوالان و آگریا در کشت بعد از برداشت جو دارای بیشترین عملکرد غده کل، عملکرد غده قابل فروش و وزن غده در بوته بودند. رابطه ی عملکرد غده کل با عملکرد غده قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته و متوسط اندازه ی غده مثبت و معنی دار بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - بررسی اثر تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر محتوی رطوبت، فلاونویید و شاخصهای جوانه زنی بذرهای بالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه Lallemantia royleana Benth.))
        طاهره کریمی جلیله وندی
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانه‌زنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 أکثر
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانه‌زنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 اسفند) و کود نیتروژن، فسفر در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین درصد رطوبت دانه مربوط به تیمار بدون کود (812/20 درصد) و کم‌ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (165/8 درصد) بود. هم‌چنین بیش‌ترین میزان فلاونویید مربوط به کشت بهاره (264/0) بود که افزایش 97/63 درصدی نسبت به کشت پاییزه داشت. بیش‌ترین میزان فلاونویید مربوط به تیمار بدون کود (282/0) بود که افزایش 54/90 درصدی را نسبت به تیمار کود کامل نشان داد. بالاترین میزان فلاونویید (713/0) 28 روز پس از گلدهی در کشت بهاره و بدون کود و کم‌ترین میزان فلاونویید (118/0) مربوط به 7 روز پس از گلدهی بود که در کشت پاییزه و اعمال کود کامل می‌باشد. هم‌چنین بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به کشت پاییزه (81/74) بود که افزایش 6/11 درصدی را نسبت به کشت بهاره نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که کشت پاییزه و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش درصد رطوبت اما کشت بهاره و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش فلاونویید گردید. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - بررسی اثر تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر محتوی رطوبت بذر بالنگو شیرازی Lallemantia royleana Benth در طی پر شدن دانه
        طاهره کریمی جلیله وندی
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، أکثر
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، فسفر) در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار اما اثر تاریخ کاشت، اثر متقابل تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در طی پر شدن دانه در سطح احتمال یک درصد غیر معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش ترین این صفت مربوط به تیمار بدون کود (812/20)و کم ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 2/101 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) (165/8) بود که البته از لحاظ آماری با تیمار نصف کود(23 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 6/50 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) اختلاف معنی داری نداشت. به طور کلی نتایج نشان داد که در کشت پاییزه و تیمار بدون کود بیش ترین درصد رطوبت بذر بالنگو به دست آمد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - بررسی اثر تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر محتوی رطوبت، فلاونویید و شاخصهای جوانه زنی بذرهای بالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه Lallemantia royleana Benth.))
        طاهره کریمی جلیله وندی
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانه‌زنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 أکثر
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانه‌زنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 اسفند) و کود نیتروژن، فسفر در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین درصد رطوبت دانه مربوط به تیمار بدون کود (812/20 درصد) و کم‌ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (165/8 درصد) بود. هم‌چنین بیش‌ترین میزان فلاونویید مربوط به کشت بهاره (264/0) بود که افزایش 97/63 درصدی نسبت به کشت پاییزه داشت. بیش‌ترین میزان فلاونویید مربوط به تیمار بدون کود (282/0) بود که افزایش 54/90 درصدی را نسبت به تیمار کود کامل نشان داد. بالاترین میزان فلاونویید (713/0) 28 روز پس از گلدهی در کشت بهاره و بدون کود و کم‌ترین میزان فلاونویید (118/0) مربوط به 7 روز پس از گلدهی بود که در کشت پاییزه و اعمال کود کامل می‌باشد. هم‌چنین بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به کشت پاییزه (81/74) بود که افزایش 6/11 درصدی را نسبت به کشت بهاره نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که کشت پاییزه و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش درصد رطوبت اما کشت بهاره و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش فلاونویید گردید. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - بررسی اثر تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر محتوی رطوبت بذر بالنگو شیرازی Lallemantia royleana Benth در طی پر شدن دانه
        طاهره کریمی جلیله وندی
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، أکثر
        به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، فسفر) در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار اما اثر تاریخ کاشت، اثر متقابل تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در طی پر شدن دانه در سطح احتمال یک درصد غیر معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش ترین این صفت مربوط به تیمار بدون کود (812/20)و کم ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 2/101 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) (165/8) بود که البته از لحاظ آماری با تیمار نصف کود(23 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 6/50 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) اختلاف معنی داری نداشت. به طور کلی نتایج نشان داد که در کشت پاییزه و تیمار بدون کود بیش ترین درصد رطوبت بذر بالنگو به دست آمد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - تجزیه پايداری عملكرد دانة ژنوتیپهای نخود سفيد دركشت دیم بهاره مناطق سردسیر
        يداله فرايدي
        به منظور بررسی عملکرد دانه و پایداری ژنوتیپ های نخود در کشت بهاره تحت شرایط دیم و معرفی ژنوتیپ های پايدار و پرمحصول، اين آزمايش با 18 لاين و رقم نخود سفيد، در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تكرار و به مدت سه سال زراعي(95-1392) در ايستگاه های سردسیری تحقيقات أکثر
        به منظور بررسی عملکرد دانه و پایداری ژنوتیپ های نخود در کشت بهاره تحت شرایط دیم و معرفی ژنوتیپ های پايدار و پرمحصول، اين آزمايش با 18 لاين و رقم نخود سفيد، در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تكرار و به مدت سه سال زراعي(95-1392) در ايستگاه های سردسیری تحقيقات كشاورزي ديم مراغه،كردستان و شيروان، مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس مرکب عملکرد دانه نشان داد، اختلاف بسیار معنی داری بین سالها و مکان های آزمایش وجود داشت. اثرمتقابل سال × مکان، بسیار معنی دار بود. همچنین اثرات متقابل ژنوتیپ × سال و ژنوتیپ × مکان، معنی دار بود. بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به مراغه در سال 1395 (904 کیلوگرم درهکتار) و شیروان در سال 1393(122 کیلو گرم درهکتار) بود. از بین ژنوتیپ های نخود، شاهد جم با 7/494 کیلوگرم درهکتار وFLIP 06-88C، با 7/364 کیلوگرم درهکتار، به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. همچنین ژنوتیپ های شماره 14 (FLIP 08-10C)، 17(شاهد قزوین)، 6(FLIP 93-58C)، 3(FLIP 86-6C)، 1 (ILC 484) و4(FLIP 87-45C)، به ترتیب با 1/473، 471، 1/470، 3/466، 6/465 و3/464 کیلوگرم درهکتار، بیش از 98 درصد عملکرد شاهد ثمین(2/475 کیلوگرم درهکتار) را تولید کردند. تجزیه پایداری با استفاده از پارامترهای پایداری دامنه تغییرات در متوسط سال ها، واریانس محیطی رومر، ضریب تغییرات محیطی فرانسیس وکاننبرگ، واریانس درون مکانی لین و بینز و روش ناپارامتری رتبه نشان داد، ژنوتیپ های FLIP 86-6C ، FLIP 87-45C و FLIP 08-55C با توجه به عملکرد بالاتر از میانگین و پایداری آنها در غالب روش ها، به عنوان ژنوتیپ های برتر و پایدار انتخاب شدند و FLIP 86-6C با وزن صد دانه(34 گرم) و ارتفاع بوته (6/27 سانتیمتر) ، برتر از ژنوتیپ های دیگر بود. تفاصيل المقالة