ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) از ماهیان باارزش دریای خزر می باشد که سالانه به رودخانه‌های ایران هم‌چون رودخانه شیرود مهاجرت می‌کند. در این پژوهش اثر سن مولدین نر روی برخی پارامترهای اسپرم‌شناختی (حجم، تراکم، درصد اسپرماتوکریت و درصد تحرک) و روند تکثیر مصنوعی ماهی سفی أکثر
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) از ماهیان باارزش دریای خزر می باشد که سالانه به رودخانه‌های ایران هم‌چون رودخانه شیرود مهاجرت می‌کند. در این پژوهش اثر سن مولدین نر روی برخی پارامترهای اسپرم‌شناختی (حجم، تراکم، درصد اسپرماتوکریت و درصد تحرک) و روند تکثیر مصنوعی ماهی سفید مهاجر به رودخانه شیرود بررسی شد. به این منظور اسپرم‌های استحصالی از 30 مولد نر (2، 3، 4، 5 و 6 ساله) با تخمک‌های 30 مولد ماده لقاح داده شدند. به‌طوری‌که بیش‌ترین وزن (975 گرم) و طول کل (25/47 سانتی‌متر) در مولدین نر 6 ساله و کم‌ترین وزن (33/373 گرم) و طول کل (6/35 سانتی‌متر) در مولدین نر 2 ساله دیده شد. بیش‌ترین حجم اسپرم (22/5 میلی‌لیتر)، تراکم اسپرم 109×45 اسپرم در میلی‌لیتر)، درصد اسپرماتوکریت (3/39 درصد) و درصد تحرک اسپرم (4/77 درصد) به‌ترتیب در مولدین 5، 2، 2 و 4 ساله مشاهده گردید. همچنین کم‌ترین حجم اسپرم (03/3 میلی‌لیتر)، تراکم اسپرم 109×30 اسپرم در میلی‌لیتر)، درصد اسپرماتوکریت (3/30 درصد) و درصد تحرک اسپرم (74 درصد) به‌ترتیب در مولدین 2، 6، 4 و 6 ساله مشاهده گردید. بیش‌ترین درصد لقاح (2/95 درصد) و درصد ظهور لارو (83 درصد) در مولدین 4 ساله و کم‌ترین درصد لقاح (5/88 درصد) و نرخ ظهور لارو (6/77 درصد) به‌ترتیب در مولدین 6 و 2 ساله دیده شده است. بین سنین مختلف از نظر میانگین، حجم اسپرم (323/0= P)، تراکم اسپرم (539/0P=)، درصد اسپرماتوکریت (187/0P=) و درصد تحرک اسپرم (164/0P=) اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد، اما از نظر میانگین درصد لقاح اختلاف معنی‌دار (016/0P=) مشاهده شد. بنابراین از بعد اقتصادی برای تکثیر مصنوعی مولدین نر 4 ساله بهترین گزینه می باشند.
تفاصيل المقالة
چکیدهاین پژوهش به‌منظور سنجش تأثیر سطوح متفاوت پریمیکس ویتامین C جیره بر برخی از شاخص‌های رشد، بقاء و مقاومت در برابر برخی از عوامل محیطی (دما و شوری) روی بچه‌ماهی سفیدfrisii kutum Rutilusاجرا شد. برای انجام این آزمایش، بچه‌ماهیان سفید 1 گرمی از مرکز تکثیر و پرورش ماهیا أکثر
چکیدهاین پژوهش به‌منظور سنجش تأثیر سطوح متفاوت پریمیکس ویتامین C جیره بر برخی از شاخص‌های رشد، بقاء و مقاومت در برابر برخی از عوامل محیطی (دما و شوری) روی بچه‌ماهی سفیدfrisii kutum Rutilusاجرا شد. برای انجام این آزمایش، بچه‌ماهیان سفید 1 گرمی از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی، واقع در سیجوال تهیه شدند. چهار جیره غذایی شامل؛ میزان‌های 0، 200، 500 و 1000 میلی‌گرم در کیلوگرم غذا پریمیکس ویتامین C در 3 تکرار و به‌مدت 8 هفته برای تغذیه بچه‌ماهیان سفید در نظر گرفته شدند. تعداد 480 نمونه بچه‌ماهی سفید با وزن متوسط 1 گرم به 12 عدد وان پلاستیکی (هر وان 40 عدد ماهی) معرفی گردیدند. ماهیان روزانه به‌میزان 4 درصد وزن بدن تغذیه شدند. در پایان، ماهیان هر یک از تیمارها تحت استرس‌های دمایی (31 درجه سانتی‌گراد) و شوری (ppt 14) قرار گرفتند و بازماندگی آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین متوسط (± انحراف استاندارد) وزن کسب شده در تیمار 1000 میلی‌گرم در کیلوگرم پریمیکس ویتامین C و کم‌ترین آن در تیمار شاهد (بدون پریمیکس ویتامین C) ملاحظه گردید که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. بررسی شاخص‌های رشد نشان داد که درصد افزایش وزن (PBWI)، ضریب رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و بقاء در ماهیان تغذیه شده با پریمیکس ویتامین C 1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره به‌طور معنی‌داری بالاتر از دیگر تیمارها بوده است (05/0P<). نتایج استرس دمایی و شوری نشان داد که ماهیان تغذیه شده با سطوح متفاوت پریمیکس ویتامینC بازماندگی بیشتری نسبت به ماهیان تغذیه شده بدون پریمیکس ویتامینC داشتند. براساس نتایج به‌دست آمده می‌توان بیان نمود که پریمیکس ویتامین C می‌تواند نقش مهمی را در افزایش عملکرد رشد و مقاومت در برابر عوامل محیطی (دما، شوری) در بچه‌ماهی سفید ایفا نماید.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
