نوتروفیل

حرية الوصول المقاله

1 - بررسی اثر اسیدوز بر برخی شاخصهای سیستم ایمنی ذاتی گوسفندان نژاد قزل
علی کارگری رضاپور پرویز نام آور بابک باغبان زاده نوبری

این مطالعه به منظور بررسی اثر اسیدوز بر برخی شاخصای ایمنی ذاتی ، در سه تیمار آزمایشی (گروه شاهد، اسیدوز تحت حاد ،اسیدوز حاد) با 5 تکرار و در قالب طرح چرخشی (Change-over desing) انجام گرفت.القاء اسیدوز با استفاده از جیره با کنسانتره بالا صورت گرفت و برای ممانعت از بروز ا أکثر

این مطالعه به منظور بررسی اثر اسیدوز بر برخی شاخصای ایمنی ذاتی ، در سه تیمار آزمایشی (گروه شاهد، اسیدوز تحت حاد ،اسیدوز حاد) با 5 تکرار و در قالب طرح چرخشی (Change-over desing) انجام گرفت.القاء اسیدوز با استفاده از جیره با کنسانتره بالا صورت گرفت و برای ممانعت از بروز اسیدوز در گروه شاهد، ازموننسین اسنفاده شد. درپایان هر دوره آزمایشی ، خونگیری از ورید وداج به عمل آمدتا شمارش تعداد تام گلبولهای سفید،شمارش تفکیکی گلبولهای سفید و آزمایش فاگوسیتوز انجام میگیرد.نهایتا متوسط درصد نوتروفیل فاگوسیتوز کرده ومتوسط تعداد مخمر فاگوسیتوز شده توسط هر نوتروفیل درهر تیمار تعیین شد. برای تعیین PH محتویات شکمبه ، به روش رومینوسنتز نمونه مایع شکمبه گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اسید حاد(PH<5/2) و تحت حاد (PH 5/2-5/6) ، موجب کاهش بسیار معنی دار برخی اندیسهای فاگوسیتوز می کردد (P<0.01) بنابراین اسیدوز (حاد و تحت حاد) می تواند گوسفند را مستعد عفونتهای بعدی کند. در شمارش تام و تفکیکی گلبولهای سفید در تیمارهای مختلف ، اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد(p>0.05). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - تاثیر عصاره بومادران بر پاسخ نوتروفیل در دختران ورزشکار
لیلا منصوری پور محمد علی آذربایجانی بهمن تاروردی زاده عبدالحسن دولاح

هدف از پژوهش حاضر اثر عصاره بومادران بر پاسخ نوتروفیل، پس از یک فعالیت فزاینده در بین دختران ورزشکار بود. براساس این پژوهش 24 نفر ازدختران ورزشکارکه به صورت هدفمندانتخاب وبه 4 گروه مکمل (بومادران)، بروفن و مکمل، بروفن و دارونما تقسیم شدند، مورد مطالعه قرار گرفت. آزمودنی أکثر

هدف از پژوهش حاضر اثر عصاره بومادران بر پاسخ نوتروفیل، پس از یک فعالیت فزاینده در بین دختران ورزشکار بود. براساس این پژوهش 24 نفر ازدختران ورزشکارکه به صورت هدفمندانتخاب وبه 4 گروه مکمل (بومادران)، بروفن و مکمل، بروفن و دارونما تقسیم شدند، مورد مطالعه قرار گرفت. آزمودنی ها 7 روز قبل از فعالیت، مکمل با دوز 740 میلی گرم، بروفن 800 میلی گرم، بومادران و بروفن با (185میلی گرم بومادران و400میلی گرم بروفن) و دارونما 400 میلی گرم دریافت نمودند. بعد از آخرین وهله مصرف مکمل با 70 درصد توان هوازی بیشینه روی دستگاه پشت پا و نشسته شروع به فعالیت کردند. نمونه های خونی جهت سنجش نوتروفیل از تمام آزمودنی های 4 گروه در 5 مرحله از محل ورید پیش آرنجی گرفته شد. همچنین در هر مرحله پرش سارجنت، محیط دور ران و میزان درد محاسبه گردید. نرمال بودن وضعیت نوتروفیل ها نشان داد که مکمل عصاره بومادران نسبت به دارونما، بروفن، بروفن و بومادران تأثیر معناداری بر تعداد و کارکرد نوتروفیل نداشته است. بالا بودن آنها بعد از فعالیت ورزشی دختران ناشی از نوتروسیتوز می باشد. این افزایش نتیجه پاسخ قابل انتظار و طبیعی سیستم ایمنی به استرس ورزش است. اگر چه تغییراتی در شاخص های خونی و عملکرد پرش سارجنت و محیط دور ران مشاهده شد؛ اما این تغییرات در محدوده منظم بوده و تغییرات این شاخص ها از لحاظ آماری ناچیز تلقی می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - مقایسه تأثیر اجرای دو نوع تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی از شاخص‌های ایمنی در دختران جوان دارای اضافه‌وزن
عزیزه احمدی رسول دخت عبدیان

10.30495/pah.2024.2002899.1068

هدف:پژوهش حاضر به مقایسه تأثیر دو نوع تمرین (HIIT) بر برخی شاخص‌های ایمنی دختران غیرفعال دارای اضافه‌وزن و چاق پرداخته است. روش: برای این منظور 24 دختر با میانگین سن1.18±25.75 سال، قد 4.23±161.29 سانتی‌متر، وزن 6.27±74.51 کیلوگرم، درصد‌چربی 2.23&pl أکثر

هدف:پژوهش حاضر به مقایسه تأثیر دو نوع تمرین (HIIT) بر برخی شاخص‌های ایمنی دختران غیرفعال دارای اضافه‌وزن و چاق پرداخته است. روش: برای این منظور 24 دختر با میانگین سن1.18±25.75 سال، قد 4.23±161.29 سانتی‌متر، وزن 6.27±74.51 کیلوگرم، درصد‌چربی 2.23±30.70 داوطلبانه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرینی HIIT1 (8=n)، گروه HIIT2 (8=n) و گروه کنترل (8=n) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه HIIT1 در هر جلسه چهار ست 30 ثانیه‌ای دویدن با شدت 19 الی 20 میزان درک‌فشار‌بور‌گ (RPE)، دو دقیقه استراحت بین ست‌ها و گروه HIIT2 چهار ست دویدن 60 ثانیه‌ای با همان شدت و چهار دقیقه استراحت بین ست‌ها را انجام ‌دادند، تمرین سه جلسه در هفته و به مدت چهار هفته اجرا شد. 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از تمرین خون‌گیری به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) مخلوط بین‌گروهی و درون‌گروهی در سطح معنی‌داری (05/0P<) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین درصدی لنفوسیت، نوتروفیل و مقدار نوتروفیل تغییرات معنی‌داری نداشت (p>0.05). میانگین لنفوسیت تنها در گروه HIIT2 (p=0.005) تغییرات معنی‌دار داشت. تفاوت بین گروه‌ها معنی‌دار نبود (p>0.05). هر دو گروه تجربی در مقدار لکوسیت‌ها افزایش معنی‌دار داشتند (p<0.05). میانگین ایمونوگلوبین A در هر دوگروه تجربی افزایش معنی‌داری را نشان داد (p<0.05). در میانگین متغیر وابسته ایمونوگلوبین G، تنها در گروه HIIT1 تغییرات معنی‌داری مشاهده شد (p<0.05). میانگین ایمونوگلوبین M در هیچ‌یک از گروه‌ها تغییرات معنی‌داری نداشت (p>0.05). نتیجه گیری :به‌نظر می‌رسد تمرینات HIIT کوتاه‌مدت در مقایسه با میان‌مدت تعداد لکوسیت‌ها و ایمونوگلوبین A و G را به میزان بیشتری افزایش می‌دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - مطالعه تاثیر مصرف یک دوز کراک مورد استفاده معتادان ایرانی بر پاسخ بیگانه‌خواری نوتروفیل‌ها در موش صحرایی
مهسا فتح اله زاده بهرام عمواوغلی تبریزی

امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری استفاده از مواد مخدر به خصوص کراک می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مصرف یک دوز کراک بر پاسخ بیگانه خواری نوتروفیل ها در موش صحرایی بود. بدین منظور 30 سر موش صحرایی نر ویستار در 5 گروه 6 تایی به طور تصادفی تقسیم و در آکواریوم‌های شیش أکثر

امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری استفاده از مواد مخدر به خصوص کراک می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مصرف یک دوز کراک بر پاسخ بیگانه خواری نوتروفیل ها در موش صحرایی بود. بدین منظور 30 سر موش صحرایی نر ویستار در 5 گروه 6 تایی به طور تصادفی تقسیم و در آکواریوم‌های شیشه‌ای با 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و شرایط یکسان تغذیه‌ای و دسترسی آزاد به آب نگه داری شدند. بعد از عادت کردن به محیط جدید، کراک با دوز mg/kg 8/7، به چهار گروه تیمار به صورت داخل صفاقی تزریق شد. از گروه اول 3 ساعت، از گروه دوم 6 ساعت، از گروه سوم 24 ساعت و از گروه چهارم 1 هفته بعد از تزریق و از گروه شاهد در همان روز اول، خون‌گیری بعد از بی‌هوشی با اتر، از طریق ورید دم به عمل آمد. قدرت بیگانه خواری نوتروفیل ها بعد از مجاورت با مخمر ارزیابی گردید. کاهش معنی‌دار در تعداد گلبول های سفید در زمان های 3 و 6 ساعت بعد از تزریق و کاهش معنی‌دار در تعداد نوتروفیل‌ها و افزایش معنی‌دار در تعداد لنفوسیت ها در زمانهای 3، 6 و 24 ساعت بعد از تزریق مشاهده شد (05/0p<). قدرت بیگانه خواری نوتروفیل ها نیز در زمان های 3 و 6 ساعت بعد از تزریق کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<)، که این امر احتمالاً می‌تواند ناشی از تأثیر کراک بر مهاجرت بافتی، کاهش عمر نوتروفیل ها‌ و یا احتمالاً افزایش تولید رادیکال های آزاد توسط این ماده مخدر باشد. بنابراین مصرف کراک می‌تواند زمینه را برای ایجاد عفونت با کاهش تعداد گلبول های سفید و کاهش قدرت بیگانه خواری نوتروفیل ها هموار کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل گلوتامین بر برخی فاکتورهای هماتولوژیک و قدرت بیشینه ورزشکاران مقاومتی مرد
محسن توکلی

10.30495/varzesh.2022.1942734.1025

امروزه همراه با انجام تمرینات ورزشی، مصرف مکمل های ورزشی همانند گلوتامین بسیار گسترده شده است زیرا گلوتامین منبع اصلی انرژی برای سلولهای با سرعت تکثیر زیاد از قبیل سلولهای روده، لنفوسیتها، ماکروفاژها و سلولهای کلیه است این تحقیق به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و م أکثر

امروزه همراه با انجام تمرینات ورزشی، مصرف مکمل های ورزشی همانند گلوتامین بسیار گسترده شده است زیرا گلوتامین منبع اصلی انرژی برای سلولهای با سرعت تکثیر زیاد از قبیل سلولهای روده، لنفوسیتها، ماکروفاژها و سلولهای کلیه است این تحقیق به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل گلوتامین بر برخی فاکتورهای هماتولوژیک و قدرت بیشینه ورزشکاران مقاومتی مرد پرداخت. برای این منظور 24 مرد رشته های قدرتی شهرستان مشهد را بر اساس متغیرهای ورود به تحقیق و نمونه‌گیری در دسترس انتخاب نموده و آن‌ها را در 3 گروه کنترل(8نفر) و گروه تمرین + پلاسیبو(8نفر) و گروه گروه تمرین + گلوتامین (8نفر) تقسیم نمود. تمرین مقاومتی شامل: 8 حرکت، 3 ست، 8 تا 10 تکرار، با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه شروع شد و به صورت فزآینده، به 75 درصد رسید. آزمودنی ها مکمل و دارو نمای خود را 3 روز در هفته (به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن 1/0 گرم و در ترکیب با 300 میلی لیتر آب) مصرف کردند. تفاوت بین گروه ها با استفاده از آزمون اندازه های مکرر و آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS نسخه 21 محاسبه شد. یافته ها حاکی از افزایش معنی دار سطوح نوتروفیل (04/0p<) لنفوسیت خون (03/0p<)و قدرت بیشینه (05/0p<)در اثر تمرین مقاومتی و مصرف گلوتامین بود ولی تمرین مقاومتی به تنهایی نتوانست تغییرات معنی داری را در فاکتورها ایجاد کند(05/0p>).، لذا به مربیان پیشنهاد می&lrm;شود در کنار تنظیم برنامه تمرینی مقاومتی برای ورزشکاران، از مکمل گلوتامین نیز بهره ببرند تا ضمن ارتقا قابلیت ورزشی، با افزایش برخی فاکتورهای خونی منجر به بهبود و تقویت سیستم ایمنی گردد. واژگان کلیدی: تمرینات مقاومتی، نوتروفیل، لنفوسیت، قدرت بیشینه تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - بررسی تأثیر نانوذره Fe2ZnO4بر سلول‌های خونی در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار
اسما گرامی محبوبه سترکی زهرا هوشمندی

به دلیل افزایش روزافزون تولید و مصرف نانوذرات، مطالعاتی گسترده‌ای نیاز است تا اثرات احتمالی منفی و سمیت آن‌ها تعیین گردد. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر نانوذره Fe2ZnO4 بر شمارش سلول‌های خونی و درصد هماتوکریت در موش‌های صحرایی نژاد ویستار بود.در مطالعه تجربی حاضر، 24 موش أکثر

به دلیل افزایش روزافزون تولید و مصرف نانوذرات، مطالعاتی گسترده‌ای نیاز است تا اثرات احتمالی منفی و سمیت آن‌ها تعیین گردد. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر نانوذره Fe2ZnO4 بر شمارش سلول‌های خونی و درصد هماتوکریت در موش‌های صحرایی نژاد ویستار بود.در مطالعه تجربی حاضر، 24 موش صحرایی نر نژادویستاربا میانگین وزنی 43 ± 234 به صورت تصادفی به گروه‌های 8 تایی تقسیم شدند. گروه اول 5/0 میلیلیتر سرم فیزیولوژی و گروه‌های دوم و سوم 5/0 میلی‌لیتر آب مقطر حاوی نانوذره Fe2ZnO4 در غلظت‌های 100 و 200 ppm به مدت 7 روز از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند.شمارش گلبول‌های قرمز، شمارش گلبول‌های سفید، شمارش پلاکت‌ها و درصد هماتوکریت در روزهای 2، 7 و 14 پس از مواجه صورت گرفت. نانوذره Fe2ZnO4سبب کاهش معنی‌دار گلبول‌های سفید و افزایش معنی‌دار گلبول‌های قرمز شد. درصد نوتروفیل‌ها و لنفوسیت‌ها در مواجه با نانوذرات افزایش یافت که نشان دهنده پاسخ سیستم ایمنی ذاتی در برابر نانوذرات می‌باشد. نانوذره Fe2ZnO4 سبب کاهش معنی‌دار میزان پلاکت خون موش‌های صحرایی گردید و غلظت ppm 200 نانوذره کاهش بیشتری در مقایسه با غلظت 100ppm ایجاد کرد (05/0p تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - تأثیرات شدّت و مدّت تمرین بر زیر رده های لکوسیتی خون در مردان ورزشکار
آیدین ولی زاده مهدی خورشیدی حسینی لطفعلی بلبلی جعغر دوستی

تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - بررسی اثر پروتئین فعال کننده نوتروفیلی هلیکوباکتر پیلوری بر میزان لکوترینهایC4, B4 و التهاب مجاری هوایی در موش مدل آسم آلرژیک
علیرضا خالقی خرمی

پیش زمینه وهدف پروتئین فعال کننده نوتروفیلی هلیکوباکتر پیلوری (HP-NAP) به عنوان یک ایمونوژن برای برانگیختن پاسخ های آنتی ژنی یا یک تعدیل کننده ایمنی برای تنظیم ایمنی سلول های T عمل می کند. این پروتئین می تواند یک پاسخ Th2 منجر به پاسخ آلرژیک را به سمت پاسخ Th1 سوق ده أکثر

پیش زمینه وهدف پروتئین فعال کننده نوتروفیلی هلیکوباکتر پیلوری (HP-NAP) به عنوان یک ایمونوژن برای برانگیختن پاسخ های آنتی ژنی یا یک تعدیل کننده ایمنی برای تنظیم ایمنی سلول های T عمل می کند. این پروتئین می تواند یک پاسخ Th2 منجر به پاسخ آلرژیک را به سمت پاسخ Th1 سوق دهد .همچنین احتمال می رود بر میزان تولید لکوترینهای C4, B4 و نهایتا بیماری آسم نیز تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر HP-NAP بر میزان لکوترینهای C4, B4 در موش های مدل آسم آلرژیک و مقایسه آن با تاثیرات خود هلیکو باکترپیلوری (Helicobacter pylori) می باشد. مواد وروشها در ابتدا سویه استاندارد هلیکوباکتر پیلوری و پپتید HP-NAP طبق مطالعه قبلی تهیه شد. سپس 40 سر موش نر بالغ Blab c 6 تا 8 هفته‌ای برای مدل‌سازی و ایجاد آسم آلرژیک تهیه و به 4 گروه 10 تایی تقسیم و برای مطالعه تغییرات لکوترینهای مذکورانتخاب شدند. نتایج در اندازه گیری سطح لکوترینهای C4, B4 ،با استفاده از روش الایزا مشاهده شد که سطح C4, B4 گروه آسمی به طور معناداری نسبت به گروه سالم افزایش دارد. در حالی که تیمارها با هلیکوباکتر و HP-NAP منجر به کاهش معنی‌داری در سطوح C4, B4 نسبت به گروه آسمی نشد. نتیجه گیری با توجه به اثرات قوی تر HP-NAP نسبت به خود هلیکو باکتر در کاهش سطح لکوترینهای C4, B4 ، HP-NAP توانست در حیوانات آسمی میزان لکوترینهای C4, B4را کاهش دهد ولی میزان کاهش آن نسبت به گروه آسمی معنی دار نبود .بنابراین مطالعات بیشتر پیشنهاد می گردد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات نوتروفیل

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية