میکروسپوروم کنیس از اصلی ترین عوامل ایجاد کننده درماتوفیتوزیس در گربه ها و سگ ها بوده و معمولترین عامل عفونت در انسان نیز محسوب می شود. مشاهده مشکلاتی در کاربرد داروهای کلاسیک و افزایش روز افزون استفاده از داروهای گیاهی˓ سبب جایگزینی ترکیبات ضد قارچی موثر با منشا گیاهی أکثر
میکروسپوروم کنیس از اصلی ترین عوامل ایجاد کننده درماتوفیتوزیس در گربه ها و سگ ها بوده و معمولترین عامل عفونت در انسان نیز محسوب می شود. مشاهده مشکلاتی در کاربرد داروهای کلاسیک و افزایش روز افزون استفاده از داروهای گیاهی˓ سبب جایگزینی ترکیبات ضد قارچی موثر با منشا گیاهی به جای داروهای سنتتیک شده است که در بهبود بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس حائز اهمیت فراوان است. از این نظر در تحقیق حاضر به طریق برون تنی اثرات ضد قارچی اسانس زنیان و عصاره الکلی پروپولیس بر روی 25 جدایه میکروسپوروم کنیس به روش ماکرودایلوشن براث بررسی گردید. همچنین اثر آنها بر روی تغییرات ماکروکونیدی های این قارچ ها به روش میکروسکوپی نیز بررسی شد. نتایج اثرات ضد قارچی ترکیبات مذکور نشان داد که کمترین غلظت مهار کننده اسانس زنیان در محدوده μg/ml 5 /30- 2/0 و در مورد عصاره الکلی پروپولیس در محدوده μg/ml 2/488- 2/0 مشاهده گردید. همچنین در بررسی میکروسکوپی ماکروکونیدی های قارچ ها تغییر شکل آنها تحت تاثیر اسانس زنیان و عصاره الکلی پروپولیس مشاهده گردید. بنابراین نتایج حاصله نشان داد، اسانس زنیان و عصاره الکلی پروپولیس هر دو اثر مهاری بر روی رشد تمامی جدایه های قارچی مورد آزمایش دارد.
تفاصيل المقالة
عصاره های گیاهی می توانند روی قارچ ها از جمله درماتوفیت ها اثر ضد قارچی داشته باشند. دارچین و زردچوبه به ترتیب با داشتن سینامیک آلدهید و کورکومین می توانند به عنوان گیاهان مهم ضد قارچی عمل کنند. دو سویه قارچی میکروسپوروم کنیس و تریکوفیتون منتاگروفیتس از جمله مهم ترین عو أکثر
عصاره های گیاهی می توانند روی قارچ ها از جمله درماتوفیت ها اثر ضد قارچی داشته باشند. دارچین و زردچوبه به ترتیب با داشتن سینامیک آلدهید و کورکومین می توانند به عنوان گیاهان مهم ضد قارچی عمل کنند. دو سویه قارچی میکروسپوروم کنیس و تریکوفیتون منتاگروفیتس از جمله مهم ترین عوامل ایجاد کننده بیماری درماتوفیتوزیس هستند. درماتوفیتوزیس یک بیماری زئونوز و خطرناک علیه سلامت انسان و دام می باشد. در ابتدا دو سویه قارچی میکروسپوروم کنیس (۵۰۶۹:PTCC No) و تریکوفیتون منتاگروفیتس (۵۰۵۴:PTCC No) را از مرکز کلکسیون میکروارگانیسم های صنعتی ایران (PTCC) به صورت کشت زنده تهیه کردیم. سپس برای تهیه عصاره های متانولی دارچین و زردچوبه به روش ماسراسیون عمل کردیم و بعد از آن اقدام به تهیه سوسپانسیون قارچی استاندارد نمودیم. برای مواجهه این دو عصاره با این دو سویه قارچی از روش میکرودایلوشن با استفاده از رقیق سازی سریالی آگار در محیط کشت ۱۶۴۰RPMI و سپس یافتن حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MFC)، اقدام نمودیم. غلظت های اولیه عصاره های مورد استفاده برای انجام این آزمایش ۵۰۰، ۱۰۰۰، ۱۵۰۰، ۲۰۰۰، ۳۰۰۰، ۵۰۰۰ PPM می باشند. بر اساس نتایج بدست آمده، اثر عصاره های دارچین و زردچوبه روی تریکوفیتون منتاگروفیتس در حداقل غلظت بازدارندگی(MIC) به ترتیب ۱۲۵۰ و ۷۵۰ PPM و روی میکروسپوروم کنیس به ترتیب ۱۲۵ و ۲۵۰ PPM می باشند. با همین ترتیب اثر عصاره های دارچین و زردچوبه در حداقل غلظت کشندگی(MFC) به ترتیب روی تریکوفیتون منتاگروفیتس ۲۵۰۰ و ۱۵۰۰ PPM و روی میکروسپوروم کنیس در هر دو غلظت، ۵۰۰ PPM می باشند. به دنبال نتیجه گیری، پی بردیم که دارچین و زردچوبه روی این دو سویه قارچی مؤثر می باشند به طوری که تاثیر این دو عصاره روی سویه قارچی میکروسپوروم کنیس بیشتر از سویه تریکوفیتون منتاگروفیتس است. اما تاثیر کشندگی و بازدارندگی آن ها نسبت به یک داروی شیمیایی ضد قارچی مانند ایتراکونازول به مراتب کمتر می باشد. چون غلظت مؤثر این دو عصاره هم در حداقل غلظت کشندگی و هم در حداقل غلظت بازدارندگی بسیار بیشتر از یک داروی شیمیایی مانند ایتراکونازول می باشد.
تفاصيل المقالة
درماتوفیت‌ها به عنوان عوامل قارچی که اغلب ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند، شناخته می‌شوند. آسیب‌های ناشی از درماتوفیتوزیس می‌تواند برای حیوانات و صاحبان آنها ناخوشایند باشد. عوامل درماتوفیتی می توانند انسان دوست، حیوان دوست و خاک دوست باشند. در این مطالعه به بررسی شیوع این أکثر
درماتوفیت‌ها به عنوان عوامل قارچی که اغلب ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند، شناخته می‌شوند. آسیب‌های ناشی از درماتوفیتوزیس می‌تواند برای حیوانات و صاحبان آنها ناخوشایند باشد. عوامل درماتوفیتی می توانند انسان دوست، حیوان دوست و خاک دوست باشند. در این مطالعه به بررسی شیوع این بیماری در سگ های شهرستان بابلسر پرداخته شد. بدین منظور، طی مدت 6 ماه از صد قلاده سگ ارجاعی به کلینیک‌های سطح شهر نمونه برداری گردید که پس از کشت و مشاهده میکروسکوپی، میزان آلودگی با عوامل درماتوفیتی 13% تعیین شد. شایع‌ترین عامل درماتوفیت، میکروسپوروم کنیس با 61% آلودگی بود که به شکل معنی داری(P<0.05) بیشتر از سایر عوامل درماتوفیتوزیس مشاهده شد. سایر درماتوفیت‌های جداشده شامل میکروسپوروم جیپسئوم، میکروسپوروم نانوم و تریکوفایتون وروکوزوم بودند. همچنین میزان ابتلاء در سگ‌های بالای یک سال، به شکل معنی داری دو برابر بوده است(P<0.05) اما اختلاف معنی داری از نظر آلودگی بین دو جنس مشاهده نشد. نهایتاً میزان آلودگی در شهرستان بابلسر نسبت به پژوهش‌های قبلی که میزان شیوع عوامل درماتوفیت را بررسی کرده بودند، در سطح پایین تری بوده اما با این حال، رعایت نکات بهداشتی و مراقبت‌های بیشتر از حیوان در تمامی سنین، توصیه می‌شود. با کاهش آلودگی و عفونت درماتوفیت در دام های اهلی می توان به کنترل این عفونت در جوامع انسانی امیدوار بود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
