• فهرس المقالات مکث شهری

      • حرية الوصول المقاله

        1 - بررسی نقش خیابان در ایجاد مکث شهری و ورود سرمایه های فرهنگی به شهر؛ مورد مطالعه خیابان ابوذر منطقه 17 شهرداری تهران
        اصغر مهاجری فهیمه کشمیری
        توجه بین رشته‌ای به مسئله چند بعدی خیابان به عنوان یک مفهوم فرهنگی و اجتماعی، نشان‌دهنده‌ی پیوند میان مطالعات شهری با حوزه‌ های جامعه شناسی و مدیریت فرهنگی است. در مقاله‌ی حاضر به نقش خیابان به عنوان عنصری معنادار در فضای شهری پرداخته شده و هدف آن بازخوانی فرهنگی-اجتماع أکثر
        توجه بین رشته‌ای به مسئله چند بعدی خیابان به عنوان یک مفهوم فرهنگی و اجتماعی، نشان‌دهنده‌ی پیوند میان مطالعات شهری با حوزه‌ های جامعه شناسی و مدیریت فرهنگی است. در مقاله‌ی حاضر به نقش خیابان به عنوان عنصری معنادار در فضای شهری پرداخته شده و هدف آن بازخوانی فرهنگی-اجتماعی این فضا در راستای کشف زوایای پنهان خیابان و کارکردهای‌ش به منظورایجاد مکث شهری و میل در شهروندان برای ملاقات با این عضو پویای شهر است. روش پژوهش کیفی بوده و از سه شیوه از جمله رویکرد نظریه‌ی مبنایی برای تدوین نظریه، مطالعه‌ی میدانی و مصاحبه‌ی گروه متمرکز با هدف کشف استفاده شده است. مشاهده‌ی مستقیم و غیرمستقیم، گفت و گو و مصاحبه با کارشناسان متخصص در قالب فوکوس گروپ و مصاحبه‌ی نیمه ساختاریافته با کنش‌گران عامل/ذی‌نفعان بهره‌بردار، از جمله ابزارهای گردآوری داده‌ها می-باشد. یافته‌ها نشان می دهند صحنه‌ی خیابان با ورود سرمایه‌های فرهنگی و اجتماعی قابل تبدیل به فضایی برای مکث، تماشا و دعوت از کنش‌گران مطالبه‌گر برای سهیم شدن در اداره‌ی شهر به منظور کاهش و تعدیل آسیب‌های اجتماعی است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - بررسی نقش خیابان در ایجاد مکث شهری و ورود سرمایه‌های فرهنگی به شهر؛ مورد مطالعه: خیابان ابوذر منطقۀ 17 شهرداری تهران
        اصغر مهاجری فهیمه کشمیری
        توجه بین رشته ای به مسأله چند بعدی خیابان به عنوان یک مفهوم فرهنگی و اجتماعی، نشان دهندۀ پیوند میان مطالعات شهری با حوزه های جامعه شناسی و مدیریت فرهنگی است. در مقالۀ حاضر به نقش خیابان به عنوان عنصری معنادار در فضای شهری پرداخته شده و هدف آن بازخوانی فرهنگی-اجتماعی ای أکثر
        توجه بین رشته ای به مسأله چند بعدی خیابان به عنوان یک مفهوم فرهنگی و اجتماعی، نشان دهندۀ پیوند میان مطالعات شهری با حوزه های جامعه شناسی و مدیریت فرهنگی است. در مقالۀ حاضر به نقش خیابان به عنوان عنصری معنادار در فضای شهری پرداخته شده و هدف آن بازخوانی فرهنگی-اجتماعی این فضا در راستای کشف زوایای پنهان خیابان و کارکردهایش در ایجاد مکث شهری و ورود سرمایه‌های فرهنگی به شهر است. روش پژوهش کیفی بوده و از سه شیوۀ رویکرد نظریۀ مبنایی برای تدوین نظریه، مطالعۀ میدانی و مصاحبۀ گروه متمرکز با هدف کشف استفاده شده است. مشاهدۀ مستقیم و غیرمستقیم، گفت و گو و مصاحبه با کارشناسان متخصص در قالب فوکوس گروپ و مصاحبۀ نیمه ساختاریافته با کنشگران عامل/ذی نفعان بهره بردار، از جمله ابزارهای گردآوری داده ها است. یافته ها نشان می دهند صحنۀ خیابان با ورود سرمایه های فرهنگی و اجتماعی قابل تبدیل، به فضایی برای مکث شهری، تماشا و دعوت از کنشگران مطالبه گر برای سهیم شدن در ادارۀ شهر برای کاهش و تعدیل آسیب های اجتماعی است. تفاصيل المقالة