فهرس المقالات معتادان خود معرف

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - مطالعۀ مقایسه‌ای سبک‌ها و سازوکارهای دفاعی معتادان خودمعرف و افراد غیرمعتاد
  منصور علی مهدی صمد فهیمی منصور بیرامی
    این پژوهش با هدف مقایسۀ سبک‌ها و سازوکارهای دفاعی معتادان خودمعرف و افراد غیرمعتاد اجرا شد. روش پژوهش پس‌رویدادی بود. جامعۀ آماری را یک گروه از معتادان خودمعرف مراجعه‌کننده به درمانگاههای درمان اعتیاد استان تهران و یک گروه از افراد غیرمعتاد همتا با آنها تشکیل دادند. د أکثر

    این پژوهش با هدف مقایسۀ سبک‌ها و سازوکارهای دفاعی معتادان خودمعرف و افراد غیرمعتاد اجرا شد. روش پژوهش پس‌رویدادی بود. جامعۀ آماری را یک گروه از معتادان خودمعرف مراجعه‌کننده به درمانگاههای درمان اعتیاد استان تهران و یک گروه از افراد غیرمعتاد همتا با آنها تشکیل دادند. در مجموع، نمونه‌ای شامل 200 نفر (100 معتاد خودمعرف و 100 غیرمعتاد) به شیوۀ در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش، پرسشنامۀ سبک‌های دفاعی ( DSQ ، آندریوز و همکاران، 1993) بود و داده‌ها از طریق تحلیل واریانس چندمتغیری ( MANOVA ) تحلیل گردید . نتایج نشان داد که معتادان خود معرف در مقایسه با افراد غیرمعتاد در سبک‌های دفاعی رشدنایافته و روان‌رنجور تفاوت معناداری دارند (05/0 > P ). همچنین، نتایج آشکار ساخت که عدم وجود انگیزش برای درمان در افراد معتاد به‌دلیل سبک‌های دفاعی رشدنایافته‌ای است که بخشی از بیماری آنان را تشکیل می‌دهد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - عوامل فرهنگی بازگشت به اعتیاد در بین معتادان خود معرف شهرستان اندیمشک
  فرشیده کیهانی صادق مرادی غلامرضا محمد نسل
  10.30495/jss.2023.1971062.1506
  انجام تحقیقات سبب شناسی اعتیاد، برای طراحی و اجرای برنامه های پیشگیرانه توسط کارشناسان سازمان های ذیربط اجتناب ناپذیر می نماید. لذا این مطالعه توصیفی- مقطعی با هدف رتبه بندی عوامل فرهنگی بازگشت به اعتیاد در بین معتادان خود معرف با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با انتخا أکثر

  انجام تحقیقات سبب شناسی اعتیاد، برای طراحی و اجرای برنامه های پیشگیرانه توسط کارشناسان سازمان های ذیربط اجتناب ناپذیر می نماید. لذا این مطالعه توصیفی- مقطعی با هدف رتبه بندی عوامل فرهنگی بازگشت به اعتیاد در بین معتادان خود معرف با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با انتخاب تصادفی- طبقه ای بین 150 نفر از جامعه آماری شامل مددجویان، مددکاران و مشاوران، و اعضای خانواده مددجویان، در مراکز ترک اعتیاد تحت نظر بهزیستی شهرستان اندیمشک در سال 1398 انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و نرم افزارspss استفاده گردید. در آمار توصیفی، اطلاعات دموگرافیک و جمعیت شناختی نمونه بررسی شد و در آمار استنباطی نیز ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون تک کولموگروف اسمیرنوف تعیین گردید و سپس با استفاده از آزمون خی 2 کوکران، سطح معناداری هر کدام از مؤلفه های عوامل فرهنگی عملیاتی شده و مورد سنجش قرار گرفت. از بین 17 گویه متغیر علل فرهنگی، تشویق دوستان مصرف کننده به استعمال مجدد مواد و گذراندن اوقات فراغت با تفریحات ناسالم، بیش ترین و زندان رفتن و تبعیض بین فرزندان، کمترین میزان تأثیر بر بازگشت به اعتیاد را داشتند. عوامل فرهنگی مؤثر بر بازگشت را می توان شامل مؤلفه های تشویق دوستان مصرف کننده به استعمال مجدد مواد، گذراندن اوقات فراغت با تفریحات ناسالم، برچسب زنی، عدم پیگیری دستگاه های ذی ربط، عدم اختصاص برنامه جهت گذراندن اوقات فراغت، باورهای مثبت در استفاده از مواد مخدر جهت تسکین و درمان بیماری ها، و عدم آگاهی نسبت به ماهیت مواد مخدر جدید دانست. تفاصيل المقالة