گیاهان دارویی به واسطه تولید ترکیبات ضدمیکروبی می‌توانند جایگزین مناسبی برای تامین آنتی بیوتیک‌ها باشند. در این تحقیق برگ گیاهان اقاقیا (Robinia pseudoacacia L.) و سرخاب کولی (Phytolacca americana L.) در بهار 1395 از جنگل‌های شهرستان آمل جمع‌آوری گردید، عصاره اتانولی با أکثر
گیاهان دارویی به واسطه تولید ترکیبات ضدمیکروبی می‌توانند جایگزین مناسبی برای تامین آنتی بیوتیک‌ها باشند. در این تحقیق برگ گیاهان اقاقیا (Robinia pseudoacacia L.) و سرخاب کولی (Phytolacca americana L.) در بهار 1395 از جنگل‌های شهرستان آمل جمع‌آوری گردید، عصاره اتانولی با استفاده از روش سوکسوله استخراج شده و سپس اثر ضدباکتریایی آن‌ها در غلظت‌های 25/6، 5/12، 25، 50، 100 و 200 میلی‌گرم/میلی‌لیتر بر روی سویه‌های بیماریزای پروتئوس میرابیلیس، پروتئوس ولگاریس، استرپتوکوکوس سانگوئیس و استافیلوکوکوس اورئوس به روش دیسک دیفیوژن و چاهک بررسی شد. حداقل میزان بازدارندگی (MIC) و حداقل میزان کشندگی (MBC) عصاره‌ها نیز تعیین شد. بیشترین میزان قطر‌هاله عدم رشد در غلظت 200 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر عصاره در هر دو روش دیسک دیفیوژن و چاهک مشاهده شد. در روش دیسک دیفیوژن، عصاره اقاقیا بر باکتری‌های پروتئوس میرابیلیس و پروتئوس ولگاریس با قطر‌هاله عدم رشد برابر 67/24 میلی‌متر و عصاره سرخاب کولی بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با 67/27 میلی‌متر بیشترین تاثیر را داشت. در روش چاهک نیز عصاره اقاقیا بیشترین‌هاله عدم رشد را در اطراف پروتئوس میرابیلیس (67/24 میلی متر) و عصاره سرخاب کولی در اطراف استافیلوکوکوس اورئوس (3/24 میلی‌متر) ایجاد کردند. مقدار MIC و MBC عصاره اقاقیا برای سویه‌های پروتئوس ولگاریس، استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس سانگوئیس به‌طور مشابهی به‌ترتیب برابر با 25 و50 میلی‌گرم/ میلی‌لیتر و برای پروتئوس میرابیلیس 50 و100 میلی‌گرم/میلی‌لیتر تعیین شدند. مقدار MIC و MBC عصاره سرخاب کولی برای پروتئوس میرابیلیس، استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس سنگوئیس به‌ترتیب در غلظت‌های 25 و 50 میلی‌گرم/ میلی‌لیتر و برای پروتئوس ولگاریس 50 و100 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بودند. بنابراین، بر اساس نتایج عصاره‌های اتانولی R. pseudoacacia و P. Americana اثر ضدمیکروبی قابل قبولی به‌ویژه در غلظت mg/ml200 بر روی برخی از عوامل بیماریزای مهم باکتریایی داشتند.
تفاصيل المقالة
سابقه و هدف: باکتری پاستورلا مالتوسیدا به صورت هم زیست در دستگاه تنفسی فوقانی و سیستم گوارشی بسیاری از حیوانات اهلی و وحشی وجود دارد. سروتیپ هایA و D این باکتری از مهم ترین عوامل ایجاد کننده ذات الریه در گوسفند و بز به شمار می روند. فیمبریه و ادهسین، کپسول، توکسین، فاکت أکثر
سابقه و هدف: باکتری پاستورلا مالتوسیدا به صورت هم زیست در دستگاه تنفسی فوقانی و سیستم گوارشی بسیاری از حیوانات اهلی و وحشی وجود دارد. سروتیپ هایA و D این باکتری از مهم ترین عوامل ایجاد کننده ذات الریه در گوسفند و بز به شمار می روند. فیمبریه و ادهسین، کپسول، توکسین، فاکتور جذب آهن، پروتئین غشای خارجی از مهم ترین فاکتورهای بیماریزای این باکتری محسوب می شوند. هدف از این پژوهش طراحی روشMultiplex PCR برای تشخیص هم زمان و سریع مهم ترین ژن های بیماریزا، تیپ بندی کپسولی و نیز شناسایی پاستورلامالتوسیدا جدا شده از گوسفند و بز دارای علائم تنفسی در استان فارس بود. مواد و روش ها: در مجموع 500 سوآب از لوزه و بینی گوسفند و بز دارای علائم تنفسی و مشکوک به پاستورولوز تنفسی از استان فارس جمع آوری گردید. در ابتدا با استفاده از تست های های بیوشیمیایی گونه باکتری شناسایی و تأئید گردید. سپس به کمک پرایمرهای اختصاصی مهم ترین فاکتورهای حدت باکتری به همراه تیپ کپسولی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه 8/83 درصد از سویه های پاستورلا مالتوسیدا سروتیپ کپسولی A و 4/6 درصد سروتیپ D بودند. همچنین میزان فراوانی ژن های omph, ptfA, hgbA, toxA به ترتیب 4/77%، 19/74%، 74/67% و 74/67% گزارش گردید. نتیجه گیری: اکثر سویه های پاستورلا مالتوسیدا جدا شده از گوسفندان و بزها در استان فارس توکسیژن بودند و سروتیپ کپسولیA در بین جدایه ها شیوع بیشتری داشت. از میان ژن های بیماریزای مورد بررسی، دو ژن toxA وompH کد کننده درمونکروتوکسین و پروتئین غشای خارجی، بیشترین میزان شیوع را در سویه های جداسازی شده از گوسفند و بزها داشتند. بنابراین پایش دو ژن یاد شده می تواند نقش موثری در اپیدمیولوژی و عفونت تنفسی گوسفند و بز داشته باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
