• فهرس المقالات سمی‌بودن

      • حرية الوصول المقاله

        1 - سنتز و شناسایی کمپلکس نقره (I) شامل '4-(4-کوینولین)-2،'2:'6،''2-ترپیریدین: رفتار گرمایی، مطالعه لومینسانس و ویژگی های سمی بودن سلولی
        بدری زمان مومنی ساناز کاظم زاده اناری زهرا شهسواری
        از واکنش نمک نیترات نقره با '4-(4-کوینولین)-2،'2:'6،''2-ترپیریدین (qtpy) با نسبت 1:1 کمپلکس‌ نقره (I) با عدد هم آرایی چهار و فرمول کلی (1) [Ag(qtpy)(NO3)] سنتز شد. کمپلکس به دست آمده با تجزیه عنصری، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، رسانندگی مولی و طیف سنجی رزونانس مغ أکثر
        از واکنش نمک نیترات نقره با '4-(4-کوینولین)-2،'2:'6،''2-ترپیریدین (qtpy) با نسبت 1:1 کمپلکس‌ نقره (I) با عدد هم آرایی چهار و فرمول کلی (1) [Ag(qtpy)(NO3)] سنتز شد. کمپلکس به دست آمده با تجزیه عنصری، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، رسانندگی مولی و طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته (1H,13C NMR) شناسایی شد. در طیف نشری کمپلکس 1، جابه جایی نوار مربوط به انتقال درون لیگاند *π→π به سمت طول موج‌های بلندتر نسبت به qtpy، نشان دهنده کوئوردینه شدن لیگاند به نقره است. بررسی پایداری گرمایی کمپلکس‌ 1 با TGA نشان داد که کمپلکس تا دمای ºC 320 پایدار است. همچنین، سمی بودن سلولی کمپلکس 1 به منظور ارزیابی فعالیت پادتکثیر آن روی رده‌های سلولی گلیوبلاستوما انسانی (U-87MG)، سرطان پستان انسان (MCF-7)، سرطان تخمدان (SCOV-3)، سرطان کولون انسانی (HT-29) و فیبروبلاست‌های پوستی انسانی (AGO1522) با آزمون سمی بودن سلولی MTT بررسی شد که برای مقایسه از پاکلی‌تاکسول به عنوان مرجع استفاده شد. اثر پادسرطانی این کمپلکس بر رده‌ سلولی گلیوبلاستوما اولیه انسانی با μM 93/6 IC50: بیشتر از داروی پاکلی تاکسول با μM38/27 IC50: است و حتی استفاده از غلظت‌های پایین کمپلکس موجب مرگ سلولی شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - مطالعه اثرات زیستی و سمیت نانوذرات آلومینای آغشته به جیوه در سول‌های سرطانی هلا و سلول‌های بنیادی
        ناهید سهیلی ارشدی امیرعباس مختاریه مهدی زمانی
        در این مقاله، نانوذرات γ-آلومینای آغشته به جیوه با روش آغشته‌سازی نانوذرات γ-آلومینا با جیوه استات در محلول آب و ایزوپروپانول و به دنبال آن آبکافت، شستشو، صاف و خشک‌کردن در دمای اتاق، تهیه شدند. ساختار این نانوذرات با الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) تأیید شد. از أکثر
        در این مقاله، نانوذرات γ-آلومینای آغشته به جیوه با روش آغشته‌سازی نانوذرات γ-آلومینا با جیوه استات در محلول آب و ایزوپروپانول و به دنبال آن آبکافت، شستشو، صاف و خشک‌کردن در دمای اتاق، تهیه شدند. ساختار این نانوذرات با الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) تأیید شد. از الگوی XRD برای تأیید پیوند بین نانوذرات آغشته به جیوه و باز آلی تیمین در DNA سلول هدف نیز استفاده شد. اثرات زیستی و سمی نانوذرات γ-آلومینا و γ-آلومینای آغشته به جیوه بر سلول‌های سرطانی هلا (Hella) و سلول‌های بنیادی مغز استخوان با آزمون MTT بررسی شد. برپایه نتایج به‌دست آمده، سمی‌بودن نانوذرات γ-آلومینای آغشته به جیوه بر سلول‌های سرطانی هلا بیشتر از سلول‌های بنیادی بود. به عبارت دیگر، نانوذرات γ-آلومینای آغشته به جیوه تأثیر قابل‌توجهی در از بین بردن سلول‌های سرطانی هلا داشتند. همچنین، مشخص شد نانوذرات γ-آلومینای خالص در غلطت‌های پایین نسبت به آلومینای آغشته به جیوه کمتر سمی هستند. تفاصيل المقالة