فهرس المقالات رفتار ترافیکی

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - رابطه اخلاق شهروندی با رفتار ترافیکی شهروندان (مورد مطالعه: منطقه 17 شهرداری تهران)
  ابوالفضل رباطی علی اکبر رضائی پریناز بنی‌سی
  این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین اخلاق شهروندی با رفتار ترافیکی شهروندان منطقه 17 شهرداری تهران انجام شد. روش پژوهش از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل شهروندان بالای 18 سال (18 تا 59 سال) ساکن در منطقه 17 ش أکثر

  این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین اخلاق شهروندی با رفتار ترافیکی شهروندان منطقه 17 شهرداری تهران انجام شد. روش پژوهش از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل شهروندان بالای 18 سال (18 تا 59 سال) ساکن در منطقه 17 شهرداری تهران (که سابقه یکبار رانندگی دارند) بود. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 384 نفر برآورد شد و برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه اخلاق شهروندی صالحی (1391) دارای 31 گویه و پرسشنامه رفتار ترافیکی محقق ساخته دارای 18 گویه در طیف 5 درجه‌ای لیکرت بود. روایی هر دو پرسشنامه از لحاظ صوری و محتوایی به تایید رسید. محاسبه پایایی پرسشنامه‌ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0 و 84/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون‌های K-S و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد بین اخلاق شهروندی (حس نوع‌دوستی، مسئولیت‌پذیری، رعایت حقوق دیگران، نظم، زیست مسالمت‌آمیز) با رفتار ترافیکی شهروندان منطقه 17 شهرداری تهران رابطه وجود دارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی نقش اموزشی تلوزیون در اصلاح رفتار ترافیکی شهروندان تهرانی
  نوشین اقاجانی الهام دولت پور
  هدف اصلی تحقیق حاضر "بررسی نقش آموزشی تلویزیون در اصلاح رفتار ترافیکی شهروندان تهرانی" می‌باشد. روش این پژوهش پیمایشی و شش فرضیه در آن مطرح شده است. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان تهرانی تشکیل می‌دهند که نمونه آن بر‌اساس فرمول کوکران 386 نفر می‌باشد. روش نمونه‌گیری ب أکثر

  هدف اصلی تحقیق حاضر "بررسی نقش آموزشی تلویزیون در اصلاح رفتار ترافیکی شهروندان تهرانی" می‌باشد. روش این پژوهش پیمایشی و شش فرضیه در آن مطرح شده است. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان تهرانی تشکیل می‌دهند که نمونه آن بر‌اساس فرمول کوکران 386 نفر می‌باشد. روش نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای صورت گرفته است، به این صورت که از بین 22 منطقه تهران براساس قرعه پنج منطقه جغرافیایی از نواحی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران انتخاب شد آن گاه از هر منطقه دو حوزه به صورت تضادفی و با قرعه انتخاب گردید. ابزار اندازه‌گیری این تحقیق پرسشنامه بوده است که پس از تکمیل آنها جداول توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار spss به دست آمد. پس از پیمایش و تحلیل داده‌ها و با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان گفت: بیشتر شهروندان تلویزیون تماشا می‌کنند اما برنامه‌های مرتبط با آموزش ترافیکی را کمتر می‌بینند و علاقه چندانی هم به دیدن این برنامه‌ها ندارند. این امر را می‌توان ناشی از کم توجهی رسانه‌های جمعی به مسئله ترافیک و جذابیت پایین برنامه‌های ساخته شده دانست. اگر برنامه‌ها به اندازه کافی تکرار شوند و برجسته‌سازی صورت گیرد، امکان اینکه توجه و به دنبال آن علاقه مخاطبان افزایش یابد، زیاد است. مخاطبان برنامه‌های آموزشی در زمینه ترافیک را مفید میدانند و اظهار داشته‌اند که این برنامه‌ها نقش مثبتی بر ذهن و رفتار آنها داشته است، بخصوص اگر با سبک‌های جذابی مثل برنامه‌های انیمیشنی ارائه شوند. یکی دیگر از نتایجی که می‌تواند مورد توجه برنامه‌سازان رسانه‌ای باشد. گزارش‌های زنده از تصادفات و حوادث ترافیکی است چرا که یافته‌ها نشان می‌دهد این گونه برنامه‌ها با پخش تصویر واقعی به دلیل ایجاد هیجان توام با ترس، مخاطبان را ترغیب می‌کنند، برای جلوگیری از عواقب منفی و نامطلوب، اقدام به انجام رفتار صحیح ترافیکی نمایند. تفاصيل المقالة