فهرس المقالات دیسپرز

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی تاثیر اصلاح سطحی نانوذرات TiO2 بر روی خواص نانوکامپوزیت UP/TiO2
  محمود ترابی انگجی لیلا اصغرنژاد فرهاد ملکی وهاب گودرزی
  در این تحقیق، به منظور دستیابی به توزیع همگن نانوذرات TiO2 در بستر نانوکامپوزیت /TiO2(Unsaturated-Polyester) UP، سطح نانوذرات TiO2 با روشی نوین اصلاح یافته است، بدین منظور بعد از اصلاح اولیه سطح نانوذرات اکسید تیتانیوم توسط کوپل مولکول های 3-(متاکریلوکسی) پروپیل تری متو أکثر

  در این تحقیق، به منظور دستیابی به توزیع همگن نانوذرات TiO2 در بستر نانوکامپوزیت /TiO2(Unsaturated-Polyester) UP، سطح نانوذرات TiO2 با روشی نوین اصلاح یافته است، بدین منظور بعد از اصلاح اولیه سطح نانوذرات اکسید تیتانیوم توسط کوپل مولکول های 3-(متاکریلوکسی) پروپیل تری متوکسی، با انجام واکنش کوپولیمریزاسیون در حضور مونومرهای اتیل اکریلات و متیل متاکریلات سطح نانوذرات TiO2 مورد اصلاح سطحی مجدد قرار می گیرد. طیف سنجی FTIR انجام موفقیت آمیز اتصال گروه های کوپل شونده و زنجیرهای پلی اکریلات به سطح نانوذرات اکسید تیتانیوم و یا به عبارت دیگر اصلاح سطحی را تایید کردند. برای بررسی مورفولوژی و نحوه توزیع نانوذرات در زمینه پلیمری از دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و برای مطالعه خواص نوری نانوکامپوزیت ها از دستگاه اسپکتروفوتومتر UV-Vis استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که اصلاح مجدد سطح نانوذرات اکسید تیتانیوم منجر به بهبود خواص پوشش دهی در برابر امواج UV و نیز خواص استحکام کششی، خمشی و ضربه ای نانوکامپوزیت ها شده است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - دیسپرز کردن نانولوله‌های کربنی در محیط آبی به منظور استفاده در نانوکامپوزیت‌های زمینه سرامیکی
  هادی برزگر بفروئی تورج عبادزاده محمد حسن امین جعفر جعفری پورمیبدی علیرضا آقایی
  درکار حاضر، جهت ایجاد گروه‌های عاملی بر روی سطح نانولوله‌های کربنی، آنها در محیط آبی به صورت کاملا هموژن دیسپرز شدند. از این رو، ابتدا نانولوله‌های کربنی در محیط‌های اسیدی مختلف از قبیل اسید نیتریک/اسید سولفوریک و اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک دیسپرز شدند. سپس أکثر

  درکار حاضر، جهت ایجاد گروه‌های عاملی بر روی سطح نانولوله‌های کربنی، آنها در محیط آبی به صورت کاملا هموژن دیسپرز شدند. از این رو، ابتدا نانولوله‌های کربنی در محیط‌های اسیدی مختلف از قبیل اسید نیتریک/اسید سولفوریک و اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک دیسپرز شدند. سپس جهت بررسی ایجاد گروه های عاملی روی سطح نانولوله‌ها، از تکنیک‌های طیف‌سنجی رامان، طیف سنجی مادون قرمز و آنالیز توزین حرارتی استفاده گردید. با استفاده از این تکنیک‌ها حضور گروه‌های عاملی کربوکسیلیک (–COOH) و هیدروکسیل (–OH) بر روی سطح نانولوله‌های کربنی اثبات شد. بهترین محلول اسیدی برای ایجاد گروه های عاملی و مقدار بهینه نانولوله‌ها در آب با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتر (UV-Vis) مشخص شد. نتایج به دست آمده توسط اسپکتروفتومتر (UV-Vis) نشان داد که بهترین محلول اسیدی، محلول حاوی اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک و مقدار بهینه نانولوله‌های کربنی در cc 100 آب، 1/0 گرم می باشد. تفاصيل المقالة