در عصر کنونی، پایداری، بهعنوان یکی از فرآیندهای علی و معلولی صنعتی شدن، مطرحشده است و ضرورتهای مکان پایدار، ارزیابی ها پیرامون مکان را موردتوجه قرار داده و پایداری اجتماعی مکان به معنای توانمندی مکان برای غلبه بر چالشها و مسائل و واکنش بهینه به تغییرات محیط در بستر أکثر
در عصر کنونی، پایداری، بهعنوان یکی از فرآیندهای علی و معلولی صنعتی شدن، مطرحشده است و ضرورتهای مکان پایدار، ارزیابی ها پیرامون مکان را موردتوجه قرار داده و پایداری اجتماعی مکان به معنای توانمندی مکان برای غلبه بر چالشها و مسائل و واکنش بهینه به تغییرات محیط در بستر افزایش توجهات جهانی قرارگرفته است. این مطالعه، باهدف تبیین الگوی شاخصه های پایداری اجتماعی مکان در فضاهای آموزش معماری، به جهت ارتباط بین کیفیت آموزش و تعامل انسان-محیط، در قالب تحقیقی توسعه ای-کاربردی، با روش تحلیل عاملی، بهصورت کتابخانه ای و میدانی، در دو فاز مطالعه کیفی و کمی صورت گرفته است. محدوده تحقیق به دانشکده معماری دانشگاه هنراسلامی تبریز تحدید شده و نمونه گیری با روشهای ترکیبی بنیادی به دو صورت هدفمند و تصادفی بوده است. نتایج، نشان از تأثیر شش عامل، تناسبات عملکردی فضا، هویت مندی مکان و تعاملات اجتماعی، خوانایی و تناسبات زمینه ای، سرزندگی و زیبایی شناسی بصری، آسایش محیطی و تأمین شرایط رفاهی بر پایداری اجتماعی مکان را دارد.
تفاصيل المقالة
مقدمه و هدف پژوهش: امروزه طراحی و ساخت دانشکده های معماری به منظور ارتقاء کیفیت آموزشی و همچنین افزایش خلاقیت در دانشجویان از اهمیت زیادی برخوردار می باشد اهمیتی که در ارتباط مستقیم با آسایش حرارتی در فضاهای داخلی می باشد آسایشی که می تواند در عملکرد شناختی دانشجویان اث أکثر
مقدمه و هدف پژوهش: امروزه طراحی و ساخت دانشکده های معماری به منظور ارتقاء کیفیت آموزشی و همچنین افزایش خلاقیت در دانشجویان از اهمیت زیادی برخوردار می باشد اهمیتی که در ارتباط مستقیم با آسایش حرارتی در فضاهای داخلی می باشد آسایشی که می تواند در عملکرد شناختی دانشجویان اثر گذار باشد. به همین دلیل به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های انسان در نیم قرن گذشته محسوب می شود و بسیار مورد توجه پژوهشگران بوده است. در این پژوهش به بررسی و مقایسه عملکرد شناختی افراد در محدوده واقعی در کلاس های درس پرداخته شد. برای بررسی عملکرد آنان در محدوده های مختلف دمایی، 220 نفر از دانشجویان رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. وضعیت آسایش حرارتی و عملکردهای شناختی افراد پس از اندازهگیری عوامل محیطی از طریق پرسشنامه و نرم افزارهای استاندارد عملکرد شناختی مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این پژوهش این طور نشان میدهد که وضعیت آسایش حرارتی دانشکده معماری در محدوده استانداردهای بین المللی نمی باشد، و بازه های مختلف دمایی به ثبت رسیده است. همچنین طبق آمار به دست آمده دانشجویان حس تعلق خوبی را به دانشکده دارند، و این حس بالای تعلق باعث پیشرفت در عملکرد شناختی دانشجویان شده است.
نتیجه گیری: عملکرد شناختی دانشجویان در این پژوهش آمار قابول قبولی داشته اند که در این باره می توان اینگونه گفت که اختلاف نتایج میدانی و پیش بینی های استاندارهای معتبری مانند اشری ممکن است ناشی از عادت کردن و خو گرفتن به شرایط محیطی باشد که آزمون در آن برگزار شده است و در مطالعات دیگر نیز به آن اشاره شده است.
تفاصيل المقالة
بیان مساله: پایداری اجتماعی در معماری بر ویژگیهای کیفی فضا و روابط متقابل نیازهای انسان و فضای زندگی متمرکز میشود و میتواند برکنش ها و روابط اجتماعی افراد تاثیرگذار باشد، از این دیدگاه دانشکده های معماری نیازمند توجه خاص از لحاظ ویژگیهای کیفی فضایی هستند تا ضمن فراه أکثر
بیان مساله: پایداری اجتماعی در معماری بر ویژگیهای کیفی فضا و روابط متقابل نیازهای انسان و فضای زندگی متمرکز میشود و میتواند برکنش ها و روابط اجتماعی افراد تاثیرگذار باشد، از این دیدگاه دانشکده های معماری نیازمند توجه خاص از لحاظ ویژگیهای کیفی فضایی هستند تا ضمن فراهم نمودن رضایتمندی دانشجویان، به لحاظ اجتماعی پایدار باشند.سوال پژوهش: بررسی این موضوع که مولفههای پایداری اجتماعی کدامند و چگونه میتوان از این ویژگیها در جهت افزایش مطلوبیت فضایی دانشکدههای معماری بهره برد، سوالات اصلی این مقاله میباشند.هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر آن است که به ارزیابی مولفههای پایداری اجتماعی در ارتقا کیفیت و مطلوبیت فضایی دانشکده معماری بپردازد.روش پژوهش: در پژوهش حاضر که به روش کیفی و تحلیل محتوا ارائه گردیده، ضمن بیان نظریات مختلف در حوزه پایداری اجتماعی بر مبنای مطالعات کتابخانهای و اسنادی، چالشهای فضاهای آکادمیک معماری تشریح و در نهایت در جهت ارتقا کیفی فضای آموزشی دانشکدههای معماری با رویکرد پایداری اجتماعی مکان مدلی ارائه میگردد.نتیجه گیری: یافتهها و تحلیل محتوای پژوهش نشان می دهد افزایش سطح کیفی فضاها با ایدههای معمارانه همچون : فرم و هندسه فضایی، دسترسیهای مناسب و خوانا، ابعاد مناسب و تناسبات فضایی، کیفیت مناسب مصالح، تهویه مناسب، نورپردازی صحیح و پیش بینی فضاهای مشارکتی، در افزایش تعاملات اجتماعی، حس دلبستگی و تعلق به مکان، همبستگی و هویت موثر خواهند بود و به عبارتی فضای آموزشی را از لحاظ اجتماعی به سمت پایداری سوق می دهند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications