پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه مدیریت والدین بر روابط مادر- فرزندی و خود انتقادی مادران کودکان کم توان ذهنی صورت گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون دو گروهی (آزمایش و کنترل) میباشد. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان کم توان أکثر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه مدیریت والدین بر روابط مادر- فرزندی و خود انتقادی مادران کودکان کم توان ذهنی صورت گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون دو گروهی (آزمایش و کنترل) میباشد. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان کم توان ذهنی (مراکز نگهداری و مدارس استثنایی) شهرستان پارس آباد در سال 1395 بودند که به روش نمونهگیری دردسترس تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس رابطه والد- کودک و سطوح خود انتقادی استفاده شد. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 60 دقیقه ای برنامه آموزش مدیریت والدین قرار گرفتند و گروه کنترل بدون هیچگونه مداخله ای باقی ماند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش واریانس چندمتغیره صورت گرفت. فرضیه تحقیق حاضر این بود که آموزش برنامه مدیریت والدین بر روابط مادر-فرزندی و خود انتقادی مادران اثر گذار است. نتایج نشان داد آموزش برنامه مدیریت والدین موجب افزایش روابط مادر- فرزندی و مولفههای آن و کاهش خودانتقادی و مولفههایش در مادران کودکان کم توان ذهنی شده است. در نتیجه میتوان بیان کرد آموزش برنامه مدیریت والدین میتواند روش کارآمدی در بهبود روابط مادر- فرزندی و کاهش خودانتقادی در مادران کودکان کم توان ذهنی باشد.
تفاصيل المقالة
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود. مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها براب أکثر
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود. مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 250 نفر می باشند. نموﻧﻪ پژوهش حاضر شامل 30 زن سرپرست خانوار می باشد که به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آموزش تحت آموزش قرار گرفت و بعد از اتمام جلسات و 2 ماه بعد از آموزش هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988) و مقیاس سطوح خود انتقادی تامپسون و زوروف (2004) بهره گرفته شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی زنان سرپرست خانوار مؤثر بود (05/0 >P). بحث: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش روان شناسی مثبت نگر می تواند موجب به کاهش خود انتقادی و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان شود، در نتیجه می تواند کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و بهزیستی ذهنی و روانی را در این افراد افزایش دهد.
تفاصيل المقالة
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود.مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 2 أکثر
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود.مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 250 نفر ، می باشند. نموﻧﻪ پژوهش حاضر شامل 30 زن سرپرست خانوار می باشد که به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و در دوگروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند .گروه آموزش تحت آموزش قرار گرفت و بعد از اتمام جلسات و 2 ماه بعد از آموزش هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای اندازه گیری متغیره ها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(1988) و مقیاس سطوح خودانتقادی تامپسون و زوروف(2004) بهره گرفته شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی زنان سرپرست خانوار موثر بود(05/0 >P).بحث: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش روان شناسی مثبت نگر می تواند موجب به کاهش خود انتقادی و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان شود، در نتیجه می تواند کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و بهزیستی ذهنی و روانی را در این افراد افزایش دهد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications