تحقیق پیش رو از نوع تحقیقات پیمایشی و کاربردی بوده که هدف آن تحلیل چالش های توسعه کشت محصولات مقاوم به کمآبی و شناخت جایگاه موانع آموزشی و ترویجی در بین کشاورزان شهرستان خرمآباد می باشد. جامعه آماری شامل دو گروه کارشناسان دارای سابقه مرتبط با مدیریت آب و کشاورزان دارا أکثر
تحقیق پیش رو از نوع تحقیقات پیمایشی و کاربردی بوده که هدف آن تحلیل چالش های توسعه کشت محصولات مقاوم به کمآبی و شناخت جایگاه موانع آموزشی و ترویجی در بین کشاورزان شهرستان خرمآباد می باشد. جامعه آماری شامل دو گروه کارشناسان دارای سابقه مرتبط با مدیریت آب و کشاورزان دارای کشت های آبی در سال زراعی 13۹۶- ۱۳۹۵ در شهرستان خرمآباد (۷۰۵۰=N) بود. از جامعه کارشناسان 38 نفر بهصورت تمام شماری و از جامعه کشاورزان 215 نفر با استفاده از فرمول کوکران بهعنوان حجم نمونه تعیین شدند. سپس کشاورزان به روش نمونه گیری چندمرحلهای انتخاب و داده های موردنیاز از آنان بهوسیله پرسشنامه گردآوری شد. روایی و پایایی پرسشنامه (در بخش موانع) به ترتیب، با استفاده ازنظرات کارشناسان و ضریب آلفای کرونباخ (761/۰ =α) مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی موانع توسعه کشت محصولات مقاوم به کمآبی به چهار دسته؛ ادراکی- نگرشی، اطلاعاتی- شناختی، خدماتی حمایتی و آموزشی- ترویجی تقسیمبندی شدند. نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که از بین 18 مانع بررسیشده، فقط دو مانع "ارتباط ضعیف بین کارشناسان و کشاورزان در رابطه با کشت محصولات مقاوم به کمآبی" و "بهروز نبودن آموزشهای ترویجی با تغییرات الگویی کشت منطقه" بهصورت معنی داری مانع توسعه کشت محصولات مقاوم به کمآبی به شمار نمی رفتند؛ اما مقایسه میانگین میزان وجود داشتن هر مانع در منطقه با میانگین میزان اهمیت همان مانع نشان داد که 16 مورد دیگر از این موانع بهصورت معنی داری مانعی بر سر راه توسعه کشت اینگونه محصولات در شهرستان خرم آباد بهحساب می آیند.
تفاصيل المقالة
زمینه و هدف: به دلیل محدود بودن منابع آب از یک طرف و همچنین افزایش روزافزون نیازهای آبی از طرف دیگر، قابلیتهای تخصیص منابع آب به شیوه سنتی کاهش یافته و استفاده از راهکارهای نوین تخصیص و مدیریت منابع آب در انتخاب طرحها و همچنین کمک به تصمیمگیری صحیح در تخصیص و مدیریت أکثر
زمینه و هدف: به دلیل محدود بودن منابع آب از یک طرف و همچنین افزایش روزافزون نیازهای آبی از طرف دیگر، قابلیتهای تخصیص منابع آب به شیوه سنتی کاهش یافته و استفاده از راهکارهای نوین تخصیص و مدیریت منابع آب در انتخاب طرحها و همچنین کمک به تصمیمگیری صحیح در تخصیص و مدیریت منابع آب، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. ﻫﺪف اﺻﻠﻲ ﺗﺤﻘﻴﻖ حاضر، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﺟﺎﻣﻊ در راﺳﺘﺎی اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﻴﻨﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﻣﻮﺟﻮد شبکه ﺳﺪ یامچی واقع در استان اردبیل و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎ در ﺑﺨﺶهای شرب، کشاورزی، صنعت و محیط زیست ﺑﺎ در نظر گرفتن رﺷﺪ ﻧﻴﺎز آﻧﻬﺎ در آﻳﻨﺪه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.روش بررسی: ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا ﺳﺪ یامچی و مناطق پاییندست آن در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺪل WEAP ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎزی ﺷﺪه و ﻣﺪل ﺑﺮای ﺷﺮاﻳﻂ حال حاضر و ده ﺳﻨﺎرﻳﻮی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻃﺮحﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ در آینده اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪه است. سناریوهای پیشنهاد شده شامل بررسی تاثیر تخصیص نیاز صنعت، افزایش راندمان آبیاری، حذف منبع آب زیرزمینی، تغییر الگوی کشت، کشت تک محصوله و سناریوهای ترکیبی بوده است. ورودیهای در نظر گرفته شده شامل اطلاعات سد و مخزن یامچی، منبع آب زیرزمینی و همچنین پارامترهای لازم جهت محاسبه گرههای نیاز شرب، کشاورزی، صنعت و محیط زیست در بازه زمانی 1387 تا 1397 بوده است.یافتهها: نتایج بهدست آمده نشان داد که از بین سناریوهای پیشنهادی برای منطقه مورد مطالعه، سناریوی تغییر همزمان الگوی کشت و افزایش بازدهی آبیاری 65 درصد مناسبترین گزینه از بین سناریوهای مورد بررسی در منطقه مورد مطالعه بوده و اطمینانپذیری زمانی و حجمی نیازهای شرب و کشاورزی را به صورت 100 درصد برآورد کرده و باعث کاهش 44 درصدی نیازهای شرایط کنونی شده است.بحث و نتیجهگیری: شایان ذکر است درصورتیکه منبع آب زیرزمینی به هر دلیلی حذف شود، هیچ کدام از راهکارهای تغییر الگوی کشت و افزایش راندمان و غیره نمیتواند کمبود ایجاد شده را تامین کند و باید به دنبال تصفیه پسابهای شهری، کشاورزی و صنعتی و استفاده مجدد از آنها بود. نتایج بهدست آمده نشان میدهد، تصفیه فاضلاب شهری و استفاده مجدد از آن میتواند در حدود 60 درصد از کمبود حاصل از حذف منبع آب زیرزمینی را تامین کند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications