به منظور بررسی اثر باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم نخود در شرایط دیم ایلام، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رق أکثر
به منظور بررسی اثر باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم نخود در شرایط دیم ایلام، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رقم نخود (هاشم، آزاد و آرمان و یک توده محلی) و مخلوط باکتری های افزاینده رشد و کود شیمیایی نیتروژن شامل: 1- عدم مصرف باکتری های افزاینده رشد و کود شیمیایی نیتروژن، 2- 10 کیلوگرم کود نیتروژن، 3- 20 کیلوگرم کود نیتروژن، 4- آزوسپیریلوم برازیلنس+عدم مصرف کود شیمیایی نیتروژن، 5- آزوسپیریلوم برازیلنس+10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن، 6- آزوسپیریلوم برازیلنس+20 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن، 7- ازتوباکتر کروکوم+عدم مصرف کود شیمیایی نیتروژن، 8- ازتوباکتر کروکوم+10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن و 9- ازتوباکتر کروکوم+20 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن در نظر گرفته شدند. اثر برهمکنش رقم در باکتری های افزاینده رشد مختلف بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته و پروتئین دانه و معنیدار بود به طوری که واکنش ارقام تلقیح شده با ازتوباکتر و آزوسپیریلوم معنی دار و استفاده از این باکتری های افزاینده رشد موجب افزایش تمامی صفات مورد مطالعه گردید. بیشترین عملکرد دانه در رقم آزاد و تلقیح با آزوسپیریلوم + 10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن با میانگین 1533 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در رقم محلی و عدم تلقیح با میانگین 529 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد 5/65 درصد افزایش نشان داد. در این پ‍ژوهش ارقام هاشم و آزاد واکنش بهتری به آزوسپیریلوم و ارقام آرمان و محلی واکنش بهتری به ازتوباکتر از خود نشان دادند. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، رقم آزاد نخود و تلقیح آن با آزوسپیریلوم + 10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن جهت حصول حداکثر عملکرد در شرایط دیم و مناطق مشابه می تواند مد نظر قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
تجمع فلزات سنگین با ایجاد سمیت در خاکهای کشاورزی تهدیدی برای تولید گیاهان زراعی است. مطالعات زیادی نشان دادهاند کاربرد میکروارگانیسمهایی نظیر باکتریهای محرک رشد گیاه میتواند بهطور معنیداری این سمیت را کاهش دهد. بنابراین به منظور بررسی اثر این باکتریها بر مؤلفه أکثر
تجمع فلزات سنگین با ایجاد سمیت در خاکهای کشاورزی تهدیدی برای تولید گیاهان زراعی است. مطالعات زیادی نشان دادهاند کاربرد میکروارگانیسمهایی نظیر باکتریهای محرک رشد گیاه میتواند بهطور معنیداری این سمیت را کاهش دهد. بنابراین به منظور بررسی اثر این باکتریها بر مؤلفههای جوانهزنی گندم رقممروارید تحت آلودگی به نیترات مس، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سطوح مختلف نیترات مس (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر) و کاربرد و عدم کاربرد باکتریهای Azotobacter spp. و Azospirillum spp. با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس تیمارها نشان داد که تلقیح باکتری بر صفات طول ریشهچه، ضریب آلومتری و طول گیاهچه و آلودگی به نیترات مس، بر سرعت و درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، ضریب آلومتری، طول ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه اثر معنیداری داشت. اثر متقابل تیمار باکتری و آلودگی تنها در صفات طول ریشهچه و ضریب آلومتری در سطح یک درصد معنیداری بود. با افزایش غلظت نیترات مس، سرعت و درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، طول ساقچه و گیاهچه بهترتیب نسبت به شاهد 41، 17، 70، 33 و 63 درصد کاهش نشان داد. بیشترین میزان طول ریشهچه و ضریب آلومتری مربوط به تیمار کاربرد باکتری و سطح صفر نیترات مس بود و با افزایش آلودگی صفات مذکور کاهش یافتند. در مجموع بهنظر میرسد باکتریهای افزاینده رشد مورد مطالعه نسبت به سطح 50 و بالاتر نیترات مس حساس میباشند و محلول مس بهطور معنیداری باعث بازدارندگی جوانهزنی در مقایسه با شاهد شده و سمیت آن با افزایش غلظت زیاد میشود.
تفاصيل المقالة
تجمع فلزات سنگین با ایجاد سمیت در خاکهای کشاورزی تهدیدی برای تولید گیاهان زراعی است. مطالعات زیادی نشان دادهاند کاربرد میکروارگانیسمهایی نظیر باکتریهای محرک رشد گیاه میتواند بهطور معنیداری این سمیت را کاهش دهد. بنابراین به منظور بررسی اثر این باکتریها بر مؤلفه أکثر
تجمع فلزات سنگین با ایجاد سمیت در خاکهای کشاورزی تهدیدی برای تولید گیاهان زراعی است. مطالعات زیادی نشان دادهاند کاربرد میکروارگانیسمهایی نظیر باکتریهای محرک رشد گیاه میتواند بهطور معنیداری این سمیت را کاهش دهد. بنابراین به منظور بررسی اثر این باکتریها بر مؤلفههای جوانهزنی گندم رقممروارید تحت آلودگی به نیترات مس، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سطوح مختلف نیترات مس (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر) و کاربرد و عدم کاربرد باکتریهای Azotobacter spp. و Azospirillum spp. با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس تیمارها نشان داد که تلقیح باکتری بر صفات طول ریشهچه، ضریب آلومتری و طول گیاهچه و آلودگی به نیترات مس، بر سرعت و درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، ضریب آلومتری، طول ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه اثر معنیداری داشت. اثر متقابل تیمار باکتری و آلودگی تنها در صفات طول ریشهچه و ضریب آلومتری در سطح یک درصد معنیداری بود. با افزایش غلظت نیترات مس، سرعت و درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، طول ساقچه و گیاهچه بهترتیب نسبت به شاهد 41، 17، 70، 33 و 63 درصد کاهش نشان داد. بیشترین میزان طول ریشهچه و ضریب آلومتری مربوط به تیمار کاربرد باکتری و سطح صفر نیترات مس بود و با افزایش آلودگی صفات مذکور کاهش یافتند. در مجموع بهنظر میرسد باکتریهای افزاینده رشد مورد مطالعه نسبت به سطح 50 و بالاتر نیترات مس حساس میباشند و محلول مس بهطور معنیداری باعث بازدارندگی جوانهزنی در مقایسه با شاهد شده و سمیت آن با افزایش غلظت زیاد میشود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications