• فهرس المقالات اکسید منیزیم

      • حرية الوصول المقاله

        1 - تأثیر سه‌ساله نانو ذرات آهن و منیزیم بر پایداری خاکدانه‌ها و برخی خصوصیات شیمیایی خاک
        الهه دارائی حسین بیات پویا زمانی
        اثرات کاربرد چند ساله نانوذرات بر خصوصیات خاک کم‌تر شناخته شده است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سه‌ساله نانوذرات بر پایداری خاکدانه‌ها و برخی خصوصیّات شمیایی خاک بوده است. برای این منظور مقادیر مختلفی از دو نوع نانوذره اکسید فلزی MgO و Fe3O4 (1، 3 و 5 درصد وزن أکثر
        اثرات کاربرد چند ساله نانوذرات بر خصوصیات خاک کم‌تر شناخته شده است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سه‌ساله نانوذرات بر پایداری خاکدانه‌ها و برخی خصوصیّات شمیایی خاک بوده است. برای این منظور مقادیر مختلفی از دو نوع نانوذره اکسید فلزی MgO و Fe3O4 (1، 3 و 5 درصد وزنی) با یک خاک لومی در سه تکرار مخلوط شد و اثرات احتمالی نانوذرات بر خواص مختلف خاک بعد از گذشت سه سال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با بکاربردن نانوذره، پ-اچ خاک از 7/7 در تیمار شاهد به 1/8 تا 3/9 و قابلیت هدایت الکتریکی از 31/0 در تیمار شاهد به 34/0 تا 56/0 دسی‌زیمنس بر متر افزایش یافت. درصد کربنات کلسیم به سبب تجمع نانوذرات در خاک از 75/19 در تیمار شاهد به 5/20 تا 7/22 درصد افزایش یافت که در هر سه متغیر بیشترین افزایش مربوط به نانواکسید منیزیم 5 درصد بود. نانواکسید آهن 3 درصد وزنی موجب افزایش غیرمعنی‌دار ظرفیت تبادل کاتیونی از 50/23 در تیمار شاهد به 28/24 سانتی‌مول بار برکیلوگرم خاک شد. همچنین نانو ذرات به سبب دارا بودن سطح ویژه زیاد، میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها را افزایش دادند که تأثیر نانو اکسید منیزیم (در مقایسه با شاهد از 33 تا 1242 درصد افزایش) نسبت به نانواکسید آهن (در مقایسه با شاهد از 97 تا 173 درصد افزایش) بیشتر بود. به‌طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات با دارا بودن خواص فیزیکوشیمیایی خاص می‌توانند خصوصیات خاک را تحت تأثیر قرار دهند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - بررسی و تعیین کارایی استفاده از نانوذرات اکسید منیزیم در حذف کروم از محلول‌های آبی
        علیرضا بهزادنیا پرویز درویشی صاحبعلی منافی
        یکی از عمده‌ترین آلاینده‌های موجود در پساب صنایع از جمله آبکاری، دباغی، کروم (VI) می‌باشد که برای انسان و محیط زیست سمی بوده و سرطان‌زا می‌باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف کروم (VI) از محیط‌های آبی با استفاده از نانواکسید منیزیم در محیط آزمایشگاهی است. در این مط أکثر
        یکی از عمده‌ترین آلاینده‌های موجود در پساب صنایع از جمله آبکاری، دباغی، کروم (VI) می‌باشد که برای انسان و محیط زیست سمی بوده و سرطان‌زا می‌باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف کروم (VI) از محیط‌های آبی با استفاده از نانواکسید منیزیم در محیط آزمایشگاهی است. در این مطالعه تاثیر پارامترهای مختلفی از جمله زمان تماس (15 تا 240 دقیقه)، pH (3، 5، 7 و 9)، غلظت اولیه کروم (10، 20، 30 و40 میلی‌گرم در لیتر)، غلظت اولیه جاذب (25/0، 5/0و 7/0 گرم در لیتر) و تعداد دور همزن (120 تا 350 دور در دقیقه) بررسی شد. محلول اولیه کروم (VI) با استفاده از حل کردن دی‌کرومات پتاسیم (K2Cr2O7) در آب مقطر یک بار تقطیر تهیه گردید. غلظت باقیمانده کروم بوسیله دستگاه ICP ساخت کشور استرالیا اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که بهترین زمان برای حذف 240 دقیقه بود و با افزایش pH، راندمان حذف افزایش می‌یابد. از سوی دیگر در این پژوهش در بازه‌ای که مورد بررسی قرار گرفت با افزایش مقدار جاذب درصد حذف کروم از آب افزایش یافت و با افزایش غلظت اولیه کروم از 10 تا 40 میلی‌گرم در لیتر، میزان کارایی حذف کروم به ترتیب 25/81 به 5/21 درصد کاهش یافت. بطوریکه در آخرین مرحله بهینه کردن، دور همزن متوسط 240 دور در دقیقه برای فلز کروم بیشترین کارایی حذف را نشان داد. با استفاده از نتایج این تحقیق می‌توان گفت که ترکیب شدن نانوذرات اکسید منیزیم با جاذب‌های حذف کننده کروم می‌تواندCr6+ را به Cr3+ تبدیل و بازده فرآیند حذف کروم از آب را افزایش دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - بیوسنتز نانوذرات اکسید منیزیم توسط Enterococcus hirae از ماست سنتی رفسنجان، ایران
        عذری حسینی نوه اشرف کریمی نیک شهلا سلطانی نژاد عنایت اله شیخ حسینی
        شواهد فراوانی مبنی بر اثرات بیولوژیک مفید پروبیوتیک ها در مواد غذایی و لبنی وجود دارد. خواص ضد میکروبی، قابلیت تولید بیوسورفکتانت و بیوسنتز نانوذرات از اثرات قابل توجه این ارگانیسم ها می باشد. هدف از این پژوهش بیوسنتز نانوذرات اکسید منیزیم توسط باکتری های پروبیوتیک از م أکثر
        شواهد فراوانی مبنی بر اثرات بیولوژیک مفید پروبیوتیک ها در مواد غذایی و لبنی وجود دارد. خواص ضد میکروبی، قابلیت تولید بیوسورفکتانت و بیوسنتز نانوذرات از اثرات قابل توجه این ارگانیسم ها می باشد. هدف از این پژوهش بیوسنتز نانوذرات اکسید منیزیم توسط باکتری های پروبیوتیک از ماست سنتی می‌باشد. حهت جداسازی پروبیوتیک‌ها از محیط کشت‌ ام آر اس آگار(دمن روگوزا شارپ اگار) استفاده گردید. جدایه‌های مولد بیوسورفکتانت از نظر تست‌های همولیز، گسترش نفت‌خام، انهدام قطره و امولسیه‌کنندگی مورد بررسی قرار گرفتند، جدایه برتر‌ جهت تولید نانوذرات اکسید منیزیم ، اندازه، فعالیت آنتی اکسیدانی، FTIR و اثرات ضد باکتریایی ارزیابی و به ‌روش پی‌سی‌ار تعیین هویت گردید. 9 جدایه خاصیت پروبیوتیکی داشتند، جدایه11L با توانایی تولید بیوسورفکتانت بهتر انتخاب شد. خاصیت ضد باکتریایی بیوسورفکتانت تولیدی بر علیه باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی مشخص گردید .این سویه همچنین قادر به تولید نانوذرات اکسید منیزیم بود. نانوذرات تشکیل شده با اندازه 135 نانومتر ، اثرات ضد باکتریایی و آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی نشان دادند. سویه برتر به‌نام‌ انتروکوکوس هیرای معرفی گردید. با توجه به یافته‌‌های به‌دست آمده‌، به‌نظر می‌رسد که این سویه پروبیوتیک مولد بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم می‌تواند در جهت استفاده در مصارف صنایع غذایی و صنعتی مورد استفاده قرار بگیرد تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - مطالعه آزمایشگاهی ضریب انتقال حرارت جابجایی در نانو سیال اکسید منیزیم – آب در مبدل حرارتی صفحه ‌ای
        محمد قویدل سیف الله سعدالدین
        تحقیق حاضر با هدف بررسی ضزیب انتقال حرارت جابجایی نانوسیالات حاوی نانوذرات اکسید منیزیم در سیال پایه آب در مبدل صفحه ای، انجام شده است. آزمایشات در کسر حجمی های (0/005، 0/01، 0/015 و0/02) انجام شده است. نانوذره ای که در این تحقیق استفاده کرده ایم دارای قطر 20 نانومتر می أکثر
        تحقیق حاضر با هدف بررسی ضزیب انتقال حرارت جابجایی نانوسیالات حاوی نانوذرات اکسید منیزیم در سیال پایه آب در مبدل صفحه ای، انجام شده است. آزمایشات در کسر حجمی های (0/005، 0/01، 0/015 و0/02) انجام شده است. نانوذره ای که در این تحقیق استفاده کرده ایم دارای قطر 20 نانومتر می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که با افزایش کسر حجمی نانوسیال، ضریب انتقال حرارت جابجایی و در نتیجه انتقال حرارت نیز افزایش پیدا می کند. همچنین درصد افزایش انتقال حرارت جابجایی نانوسیال در کسرحجمی0/02نسبت به 0/005، در به ترتیب برابر 52% و 3/4% است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - مطالعه تجربی ویسکوزیته دینامیکی در نانوسیال اکسید منیزیم در سیال پایه آب
        محمد قویدل سیف الله سعدالدین
        در این تحقیق به بررسی رفتار ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال اکسید منیزیم در سیال پایه آب پرداخته ایم. این آزمایش در چهار کسر حجمی (0.005، 0.01، 0.015 و 0.02) و چهار قطر مختلف نانو ذره 20، 40، 50 و 60 نانومتر انجام شد. نتایج بدست آمده به این صورت است که با افزایش کسر حجمی در أکثر
        در این تحقیق به بررسی رفتار ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال اکسید منیزیم در سیال پایه آب پرداخته ایم. این آزمایش در چهار کسر حجمی (0.005، 0.01، 0.015 و 0.02) و چهار قطر مختلف نانو ذره 20، 40، 50 و 60 نانومتر انجام شد. نتایج بدست آمده به این صورت است که با افزایش کسر حجمی در یک قطر مشخص، ویسکوزیته نانوسیال افزایش می یابد و با افزایش قطر نانودره در یک کسر حجمی مشخص، ویسکوزیته نانوسیال کاهش می یابد که این کاهش ویسکوزیته مزیت استفاده از این نانوسیال در صنعت را بیشتر می کند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - اثر نانو ذره‌ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون موش های صحرایی نر
        هدی قربانی مقدم اکرم عیدی پژمان مرتضوی شهربانو عریان
        از آنجا که مطالعات محدودی به ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی نانو ذره ی اکسید منیزیم بر بیماری پارکینسون پرداخته اند، بنابراین هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر نانو ذره ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون القا شده روی موش های صحرایی نر است. در این مطالعه أکثر
        از آنجا که مطالعات محدودی به ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی نانو ذره ی اکسید منیزیم بر بیماری پارکینسون پرداخته اند، بنابراین هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر نانو ذره ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون القا شده روی موش های صحرایی نر است. در این مطالعه ی تجربی، 54 موش صحرایی بالغ نر به 9 گروه 6 تایی تقسیم شدند که شامل کنترل سالم، کنترل پارکینسونی دریافت کننده ی 6- هیدروکسی دوپامین در ناحیه بطن جانبی، گروه شم دریافت کننده ی نرمال سالین و گروه های تجربی سالم دریافت کننده نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم، گروه های تجربی پارکینسونی که علاوه بر القای پارکینسون، نانو ذره اکسید منیزیم را در دوز های 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. تجویز نانو ذره به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی بود. پس از آن، پارامتر های استرس اکسیداتیو MDA، CAT و SOD در بافت مغز اندازه گیری گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که درمان با نانو ذره ی اکسید منیزیم به صورت معناداری میزان پارامتر های استرس اکسیداتیو را در بافت مغز کاهش داد (05/0 p <). تیمار نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوز های 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم موجب کاهش MDAدر گروه های پارکینسونی نسبت به گروه حیوانات کنترل پارکینسونی گردید، همچنین تیمار نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوزهای 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم در گروه پارکینسونی موجب افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های SOD و CAT در مقایسه با حیوانات کنترل پارکینسونی گردید. در نتیجه می توان گفت، نانو ذره ی اکسید منیزیم با اثربخشی بر کاهش فرآیندهای استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون، می تواند نقش امیدوار کننده ای داشته باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - بررسی اثر نانوذره اکسید منیزیم بر بیان ژن Gad2 در هیپوکامپ موش‌های صحرایی نر در حضور و عدم حضور استرس محدودیت حاد حرکتی
        معصومه اسمی پور زهره ولی زاده
        استرس حالت عصبی است که با روند مولکولی اعصاب تمامی ارگانیسم‌ها را درگیر می‌کند. نانواکسید منیزیم درکاهش و تسکین رفتارهای مشابه اضطراب و درد موثر می‌باشد، ولی مکانیسم اثر نانواکسید منیزیم بر روی تسکین درد و استرس هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. ژن Gad2 یکی از ایزوفرم‌ه أکثر
        استرس حالت عصبی است که با روند مولکولی اعصاب تمامی ارگانیسم‌ها را درگیر می‌کند. نانواکسید منیزیم درکاهش و تسکین رفتارهای مشابه اضطراب و درد موثر می‌باشد، ولی مکانیسم اثر نانواکسید منیزیم بر روی تسکین درد و استرس هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. ژن Gad2 یکی از ایزوفرم‌های گلوتامات دکربوکسیلاز را کد می‌کند، آنزیمی که، گلوتامیک اسید را به گابا (گاما آمینو بوتیریک اسید) تبدیل می‌کند. در مطالعه حاضر به بررسی اثر نانو ذره اکسید منیزیم بر بیان ژن Gad2 در هیپوکامپ موش صحرایی نر در حضور و عدم حضور استرس حاد حرکتی پرداخته شد. چهار گروه موش صحرایی نر نژاد ویستار( کنترل، دریافت کننده استرس + سالین، دریافت کننده 5 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذره اکسید منیزیم، دریافت کننده استرس + 5 میلی گرم بر کیلوگرم نانو ذره اکسید منیزیم) مورد مطالعه قرار گرفتند. RNA از بافت هیپوکامپ آنها استخراج شد. سپس سنتز cDNA و ریل تایم برای تمامی گروه ها انجام شد. نتایج نشان داد بیان ژن Gad2 به طور معنی داری (01/0 > p) در حضور نانواکسید منیزیم به ویژه در گروه با استرس حاد حرکتی نسبت به سایر گروه های افزایش داشت. بنا بر نتایج حاصل می‌توان گفت نانواکسید منیزیم منجر به تقویت سیستم عصبی مهاری با افزایش آنزیم گلوتامات دکربوکسیلاز در هیپوکامپ می‌گردد. مطالعات بیشتر در این زمینه روشن‌گر هر چه بیشتر این ارتباط مولکولی خواهد بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - An experimental investigation on effect of hybrid solid MWCNTs and MgO on thermal conductivity of ethylene glycol
        مسعود وفایی مسعود افرند
        In recent decade, the new advanced nanofluids, composed from various particles, have attracted the attention of researchers. This class of nanofluids, which can be prepared by suspending several types (two or more than two) of nanoparticles in base fluid, is termed as h أکثر
        In recent decade, the new advanced nanofluids, composed from various particles, have attracted the attention of researchers. This class of nanofluids, which can be prepared by suspending several types (two or more than two) of nanoparticles in base fluid, is termed as hybrid nanofluids. In this work, an experimental investigation on the effects of temperature and concentration of nanoparticles on the thermal conductivity of MgO-MWCNT/EG hybrid nanofluid is presented. The experiments performed at temperatures ranging from 25oC to 50oC and solid volume fraction range of 0 to 0.6%. The measurements revealed that the thermal conductivity of nanofluids enhances up to 23.3% with increase in concentration of nanoparticles and temperature. Moreover, efforts were made to provide an accurate correlation for estimating the thermal conductivity at various temperatures and concentrations. Deviation analysis of the thermal conductivity ratio was performed. The comparison between experimental results and correlations outputs showed a maximum deviation margin of 0.95%, which is an acceptable accuracy for an empirical correlation. تفاصيل المقالة