زخم معده در جمعیت کلستاتیک بیشتر از جمعیت نرمال است. ملاتونین آنتی اکسیدانی است که وارد سیکل ردوکس نمیشود. سیستئامین مادهای جهت ایجاد تجربی زخم گوارشی بوده و تولید رادیکالهای آزاد کرده و غلظت دئودنال اندوتلین 1 را افزایش میدهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر پیش درمانی أکثر
زخم معده در جمعیت کلستاتیک بیشتر از جمعیت نرمال است. ملاتونین آنتی اکسیدانی است که وارد سیکل ردوکس نمیشود. سیستئامین مادهای جهت ایجاد تجربی زخم گوارشی بوده و تولید رادیکالهای آزاد کرده و غلظت دئودنال اندوتلین 1 را افزایش میدهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر پیش درمانی با ملاتونین در زخم معده ناشی از سیستئامین در گروه های کنترل و کلستاتیک است. مطالعه در دو گروه روی موشهای صحرایی انجام شد: گروه کنترل و کلستاتیک هرگروه به چهار زیر گروه تقسیم گردید:که سالین، سیستئامین، ملاتونین به اضافه سیستئامین و ویتامین C به اضافه سیستئامین به ترتیب تزریق شد. همه موشها 24 ساعت پس از تزریق کشته شده و معده جهت بررسی J.score جدا شد. در گروه کلستاتیک مجرای صفراوی بسته شد و موشها 7 روز پس از جراحی علائم یرقان را نشان دادند سپس تزریقات و بررسی زخم مانند گروه کنترل انجام شد. در گروه کنترل با تزریق سیستئامین افزایش معنیداری در J.score نسیت به زیر گروه سالین دیده شد. با تزریق ویتامین C و ملاتونین کاهش معنی داری در J.score نسیت به زیر گروه سیستئامین دیده شد. در گروه کلستاتیک با تزریق سیستئامین افزایش شدید و معنی داری در J.score نسبت به زیر گروه سالین دیده شد. با تزریق ویتامین C و ملاتونین کاهش معنی داری در J.score نسیت به زیر گروه سیستئامین دیده شد. نتایج نشان میدهند که درمان با ملاتونین و ویتامین C با بهبود استرس اکسیداتیو از گروههای کنترل وکلستاتیک در برابر زخم معده ناشی از سیستئامین محافظت میکنند.
تفاصيل المقالة
زمینه وهدف : مبتلایان به گاستریت و دئودنیت مزمن بعلت استفاده از آنتی اسید به مدت طولانی ممکن است دچار کلونیزاسیون قارچ ها در دستگاه گوارش به ویژه معده شده باشند. شناسایی و حذف آن میتواند در درمان موترتر باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان فراوانی کلونیزاسیون قارچ أکثر
زمینه وهدف : مبتلایان به گاستریت و دئودنیت مزمن بعلت استفاده از آنتی اسید به مدت طولانی ممکن است دچار کلونیزاسیون قارچ ها در دستگاه گوارش به ویژه معده شده باشند. شناسایی و حذف آن میتواند در درمان موترتر باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان فراوانی کلونیزاسیون قارچ ها در بیماران مبتلا به گاستریت مزمن، دئودنیت با سابقه مصرف آنتی اسید و به مدت طولانی وجود دارد میباشد..مواد وروش: این مطالعه توصیفی و مقطعی و اینده تگراست که بر روی 140بیمار مراجعه کننده به بیمارستانهای استان قم که مبتلا به اولسر پپتیک مزمن بودند طی 8ماه انجام شده است. پس از نمونهگیری از طریق اندوسکوپی نمونهها نظرتحت آزمایش مستقیم میکروسکوپی ، کشت ، برش و رنگ آمیزی بافتی قرار گرفته و نتایج به دست آمده ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و Excel و Chi-Square Tes مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها:از مجموع 140 بیمار مورد بررسی، تعداد 10مورد(1/7%) آلوده به قارچ مخمری بودند .که همگی مربوط به گروه کاندیداآلبیکنس بوده است. میزان آلودگی به قارچ در زنان (7.1%) و در مردان (7.3%) بود. بیشترین میزان آلودگی در گروه سنی 59-49 سال گزارش شد واز نظر آماری ارتباط معناداری بین سن افراد،سابقه مصرف ،آنتی اسید وهمچنین درد اپیگا ستر و ابتلا آنها به کاندیدیازیس معده وجود داشت. در این بررسی مشخص شد که در(70%)افرادی که دارای آلودگی قارچی بودند سابقه مصرف آنتی اسید را داشتند و اختلاف معنی داری با گروهی که سابقه مصرف دارو نداشتند وجود داشت.
تفاصيل المقالة
زخم پپتیک از بیماریهای مهم در دامپزشکی و پزشکی می باشد. خطوط دفاعی در گوارش شامل دفاع مخاطی، موکوس و بی کربنات، جریان خون موضعی،
پروستاگلندین های آندوژن، مواد ضد رادیکال آزاد مانند ویتامین ،Cویتامین ،Eملاتونین، آنزیم های سوپراکساید دیسموتاز، کاتالاز بوده و بعضی عوامل
أکثر
زخم پپتیک از بیماریهای مهم در دامپزشکی و پزشکی می باشد. خطوط دفاعی در گوارش شامل دفاع مخاطی، موکوس و بی کربنات، جریان خون موضعی،
پروستاگلندین های آندوژن، مواد ضد رادیکال آزاد مانند ویتامین ،Cویتامین ،Eملاتونین، آنزیم های سوپراکساید دیسموتاز، کاتالاز بوده و بعضی عوامل
مهاجم دستگاه گوارش شامل هلیکوباکتر پیلوری، افزایش ترشح اسید و پپسسین، استرس، بازگشت محتویات دوازدهه به معده، ژنتیک، عوامل ویروسی،
سندروم زولینگر الیسون، کشیدن سیگار، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایندومتاسین و رادیکال های آزاد می باشند. داروهای مهارکننده پمپ پروتون
مانند امپرازول و رابپرازول ترشح اسید معده را در سلولهای پاریتال مهار می کنند. ایندومتاسین از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می باشد. این مطالعه در
شش گروه روی موش های صحرایی انجام شد: گروه سالین،گروه ایندومتاسین، گروه امپرازول بادوز 10میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین، گروه
امپرازول بادوز 1میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین، گروه رابپرازول با دوز 10میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین و گروه رابپرازول با دوز
1میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین. همه موشها 4ساعت پس از تزریق ایندومتاسین با اتر کشته شده و معدهها جدا و بصورت ماکروسکوپیک
توسط لوپ ارزیابی شدند. زخم های حاصله به روش J.scoreبر اساس تعداد و اندازه زخمها اندازه گیری و شمارش شدند. پس از مطالعه ماکروسکوپیک
معدهها جهت مطالعه میکروسکوپیک به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شدند. در گروه ایندومتاسین افزایش معنی داری در J.scoreنسبت به گروه سالین دیده
شد. با تزریق امپرازول و رابپرازول کاهش معنی داری در J.scoreنسبت به گروه ایندومتاسین دیده شد. تأثیر امپرازول و رابپرازول وابسته به دوز بوده واثر ضد
زخم رابپرازول بصورت معنی داری بهتر از امپرازول بود. نتایج هیستوپاتولوژیک تایید کننده نتایج ماکروسکوپیک بود
تفاصيل المقالة
کولیت اولسراتیو یکی از بیماریهای التهابی روده است که عوامل روانشناختی نقش مهمی در ایجاد، سیر و تداوم آن دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سازگاری روانشناختی و تیپ شخصیتی D در بیماران کولیت اولسراتیو و افراد سالم در شهر اصفهان صورت گرفت. مطالعه ی حاضر یک بررسی مورد- شاهدی أکثر
کولیت اولسراتیو یکی از بیماریهای التهابی روده است که عوامل روانشناختی نقش مهمی در ایجاد، سیر و تداوم آن دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سازگاری روانشناختی و تیپ شخصیتی D در بیماران کولیت اولسراتیو و افراد سالم در شهر اصفهان صورت گرفت. مطالعه ی حاضر یک بررسی مورد- شاهدی بود. نمونه بیماران شامل 60 بیمار مبتلا به کولیت اولسراتیو مراجعهکننده به متخصصین گوارش بیمارستان نور بود که به طور تصادفی انتخاب شدند. نمونه ی گروه کنترل از بین اعضای خانواده ی بیماران که مبتلا به بیماری گوارشی نبودند، انتخاب شدند. سپس دو گروه، پرسشنامهی راهبردهای مقابلهای (اندلر و پارکر، 1990) و تیپ شخصیتی D (دنولت، 2005) را تکمیل کردند. برای تحلیل دادهها از آزمون مجذور خی، آزمون T و تحلیل واریانس چند راهه (مانوا) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که در متغیرهای راهبردهای مقابلهای و عاطفهپذیری منفی تفاوت معناداری میان دو گروه بیمار مبتلا به کولیت اولسراتیو و سالم وجود ندارد ولی مبتلایان به کولیت اولسراتیو بازداری هیجانی بیشتری نشان میدهند. نتایج این تحقیق نشان داد بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو در خصوص ابراز هیجانات منفی به دیگران مشکل دارند. بنابراین آموزش راهبردهای ابراز مناسب هیجانات منفی در درمان و پیشگیری این اختلال نقش مهمی دارد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications