شناسایی باکتری های اسید لاکتیک تولید کننده باکتریوسین مورد توجه محققین بسیاری قرار گرفته است. بررسی ها نشان داده است که باکتریوسین های باکتری های اسید لاکتیک دارای خواص ضدباکتریایی قابلتوجهی در برابر باکتری های عامل مسمومیت می باشند و می توان این باکتریوسین ها را بهعن أکثر
شناسایی باکتری های اسید لاکتیک تولید کننده باکتریوسین مورد توجه محققین بسیاری قرار گرفته است. بررسی ها نشان داده است که باکتریوسین های باکتری های اسید لاکتیک دارای خواص ضدباکتریایی قابلتوجهی در برابر باکتری های عامل مسمومیت می باشند و می توان این باکتریوسین ها را بهعنوان نگهدارنده های طبیعی مواد غذایی بهکار برد .در این پژوهش فعالیت ضدباکتریایی مایع رویی کشت 10 سویه از باکتریهای لاکتیکی استاندارد بومی (که قبلاً شیر خام و ماست محلی جداسازی شده بود) علیه ﻟﯿﺴﺘﺮﯾﺎ اﯾﻨﻮﮐﻮا، باسیلوس سرئوس، شیگلا فلکسنری، اشریشیا کولای، استافیلوکوکوس اورئوس، یرسینیا انتروکولیتیکا، کلبسیلا پنومونیه مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس ماهیت پروتئینی عامل ضدباکتریایی با استفاده از آنزیم تریپسین بررسی گردید. هر آزمون در سه تکرار انجام و میانگین قطر هاله عدم رشد اندازه گیری سویهها با هم مقایسه شدند. طبق نتایج مطالعه، سویه های اسید لاکتیک توان ضدباکتریایی خوبی را در مقابل باکتریهای شاخص نشان دادند. همچنین سویه 15E با قطر هاله عدم رشد 03/6 میلیمتر علیه شیگلا فلکسنری و با قطر هاله عدم رشد 167/0 میلیمتر علیه یرسینیا انتروکولیتیکا بهترتیب بیشترین و کمترین بازدارندگی را نشان دادند. اشریشیا کولای و شیگلا فلکسنری حساس ترین و باسیلوس سرئوس مقاوم ترین سویه های شاخص در برابر باکتری های اسید لاکتیک بومی شناخته شدند. همچنین نتایج تیمار آنزیمی ماهیت پروتئینی عوامل آنتاگونیستی تولید شده توسط باکتریهای لاکتیکی را تأیید کرد. بر اساس یافتههای مطالعه، سویه بومی T2 را میتوان سویه ای با پتانسیل بسیار بالا برای مهار رشد باکتری های گرم منفی نظیر شیگلا فلکسنری، اشریشیا کولای، یرسینیا انتروکولیتیکا و کلبسیلا نومونیه در نظر گرفت.
تفاصيل المقالة
ترکیبات مشتقشده از گیاهان، طی قرنها بهدلیل داشتن فعالیت ضدمیکروبی، استفادههای دارویی داشتهاند. در این پژوهش اثر ضدباکتریایی روغن کرچک دو واریته اصفهان و مشهد روی استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولای و لیستریا اینوکوآ مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از روش انتش أکثر
ترکیبات مشتقشده از گیاهان، طی قرنها بهدلیل داشتن فعالیت ضدمیکروبی، استفادههای دارویی داشتهاند. در این پژوهش اثر ضدباکتریایی روغن کرچک دو واریته اصفهان و مشهد روی استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولای و لیستریا اینوکوآ مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از روش انتشار دیسک و کمترین غلظت بازدارندگی (MIC) و کشندگی (MBC) بهروش براث میکرودایلوشن استفاده شد. روغن کرچک توسط دستگاه سوکسله با حلال نرمال هگزان استخراج و بهوسیله دستگاهGC/MSمورد تحلیل قرار گرفت. براساس رقتهای تهیه شده، MICروغنهای کرچک روی باکتریهای مورد آزمایش بین 25-5/12% بود، بهغیر از روغن کرچک واریته اصفهان که روی اشریشیا کولای بین 5/12-25/6% برآورد شد. در آزمون MBC، هر دو واریته در غلظت 100% موجب غیرفعال شدن باکتریها شدند. بر مبنای تجزیه و تحلیل GC/MS، بیشترین مقدار اولئیک اسید مربوط به روغن کرچک واریته اصفهان بود. همچنین ریسینویئک اسید به مقدار 307/1%، جنتیسیک اسید 597/0% و پالمیتیک اسید 949/1%، که در روغن کرچک واریته اصفهان موجود، اما روغن کرچک واریته مشهد فاقد این ترکیبات بود. بر اساس نتایج مطالعه، روغن هر دو واریته کرچک بیشترین اثر ضدباکتریایی را روی اشریشیا کولای داشتند، اما در مجموع خاصیت ضدباکتریایی واریته اصفهان در مقایسه با واریته مشهد قویتر برآورد شد. بهنظر میرسد، وجود ترکیبات فنلی، کامفوری و اسیدهای چرب غیراشباع از مهمترین عوامل بازدارندگی بیشتر روغن کرچک واریته اصفهان روی اشریشیا کولای میباشد. با توجه به خاصیت ضدمیکروبی روغن کرچک، میتوان از این ترکیب بهعنوان یک نگهدارنده و آنتیبیوتیک طبیعی در صنایع غذایی استفاده نمود.
تفاصيل المقالة
برهموم به دلیل داشتن ترکیباتی با منشاء گیاهی مانند پلیفنولها و پروتئینهایی مانند 10-HDA نقش ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد انگلی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد پوسیدگی دندان ایفاء میکند. از دیرباز دارای نقش درمانی برای بیماریها بهویژه عفونتها بوده است. در این تحقیق أکثر
برهموم به دلیل داشتن ترکیباتی با منشاء گیاهی مانند پلیفنولها و پروتئینهایی مانند 10-HDA نقش ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد انگلی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد پوسیدگی دندان ایفاء میکند. از دیرباز دارای نقش درمانی برای بیماریها بهویژه عفونتها بوده است. در این تحقیق فعالیت ضد میکروبی عصاره الکلی، آبی و بافری برهموم بر باکتریهای دهانی شامل: استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس اورئوس و باکتریهای معده - رودهای شامل: استرپتوکوکوس سالیواریوس و اشریشیا کلی با استفاده از روش حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC) در محیط کشت مایع(TSB) و روش انتشار دیسک (قطر هاله عدم رشد) مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهارکنندگی بین سه عصاره الکلی، آبی و بافری تفاوت معنیداری نداشت یعنی اثر حلال ها بر حلالیت ترکیبات ضدباکتریایی بره موم تقریبا یکسان است. مقاومترین باکتری گرم مثبت نسبت به عصاره الکلی و بافری بره موم، استرپتوکوکس موتانس و مقاومترین باکتری نسبت به همه عصارهها، اشریشیا کلای گزارش شد. در ارتباط با عصاره آبی بره موم، تفاوت معنیداری بین مقاومت باکتریها دیده نشد(P>0.05). در آزمون انتشار دیسک، میزان افزایش غلظت عصارهها تاثیر به سزایی در میزان کشندگی باکتریها داشت و حساسترین باکتری نسبت به عصارهها باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و مقاومترین باکتری استافیلوکوکوس اورئوس شناخته شد. همچنین باکتریها نسبت به عصاره بافری بیشترین حساسیت را از خود نشان دادند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications