فهرس المقالات اسید اولئیک

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - اثر پوشش ‌مرکب فعال حاوی عصاره سرخارگل (Echinacea purpurea L. Moench) بر ماندگاری فیله ماهی قزل‌آلا رنگین‌کمان (Oncorhynchuus mykiss) طی دوره نگهداری در شرایط سرد
  مجتبی قربانی داریوش خادمی شورمستی یاسمن فهیم دژبان
  10.30495/qafj.2023.1989150.1079
  به منظور بررسی تأثیر پوشش مرکب فعال بر پایه کربوکسی‌متیل سلولز بر ماندگاری فیله ماهی قزل‌آلا رنگین کمان (Oncorhynchuus mykiss) طی دوره نگهداری در دمای یخچال، آزمایشی به مدت 12 روز با 5 تیمار شامل فیله‌های فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش‌ کربوکسی‌متیل سلولز 1 % ، پوشش کربوک أکثر

  به منظور بررسی تأثیر پوشش مرکب فعال بر پایه کربوکسی‌متیل سلولز بر ماندگاری فیله ماهی قزل‌آلا رنگین کمان (Oncorhynchuus mykiss) طی دوره نگهداری در دمای یخچال، آزمایشی به مدت 12 روز با 5 تیمار شامل فیله‌های فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش‌ کربوکسی‌متیل سلولز 1 % ، پوشش کربوکسی‌متیل سلولز- اسید اولئیک 1 % ، پوشش کربوکسی‌متیل سلولز- اسید اولئیک- عصاره سرخارگل (5/0 % یا 1 % ) و 3 تکرار اجرا شد. در فواصل زمانی هر 3 روز آزمایشات شیمیایی (PV، TBARS و TVN) و میکروبی (TVC و PTC) بر روی فیله‌ها انجام شد. نتایج نشان داد اسید اولئیک اثر حفاظتی پوشش کربوکسی‌متیل سلولز را بهبود بخشید. ضمن اینکه تأثیر ضداکسیدانی و ضدباکتریایی عصاره سرخارگل وابسته به غلظت بود. در پایان دوره نگهداری، کمترین مقادیر PV ( meq/Kg11/90±0/3)،TBARS (mg MDA/Kg 27/24±0/1)،TVN (mg/100g 83/±1 90/21)،TVC (log cfu/g 10/±0 10/5) و PTC (log cfu/g 06/±0 23/5) در فیله‌های حاوی پوشش مرکب فعال کربوکسی‌متیل سلولز- اسید اولئیک- عصاره 1 % سرخارگل دیده شد (P<0.05). بنابراین می‌توان از پوشش مرکب کربوکسی‌متیل سلولز- اسید اولئیک- عصاره 1 % سرخارگل به-عنوان بسته‌بندی فعال جهت حفظ کیفیت و افزایش زمان ماندگاری فیله ماهی قزل‌آلای رنگین کمان طی نگهداری کوتاه مدت در دمای یخچال استفاده کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - ارزیابی برخی صفات فیزیکوشیمیایی در ژنوتیپ‌‌‌های روغنی و کنسروی برگزیده زیتون (Olea europaea) سازگار با شرایط اقلیمی گرگان
  سمیه ابراهیم نیا اسماعیل سیفی خدایار همتی حسین فریدونی
  با توجه به اهمیت شناسایی ژنوتیپ‌‌‌های بومی و انتخاب ارقام مناسب در گسترش موفق سطح زیر کشت درختان زیتون، بررسی حاضر جهت ارزیابی ژنوتیپ‌‌‌های روغنی و کنسروی برگزیده و سازگار با شرایط اقلیمی گرگان انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بر روی 24 ژنوتیپ در م أکثر

  با توجه به اهمیت شناسایی ژنوتیپ‌‌‌های بومی و انتخاب ارقام مناسب در گسترش موفق سطح زیر کشت درختان زیتون، بررسی حاضر جهت ارزیابی ژنوتیپ‌‌‌های روغنی و کنسروی برگزیده و سازگار با شرایط اقلیمی گرگان انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بر روی 24 ژنوتیپ در مجموعه هاشم‌‌‌آباد در استان گلستان انجام شد. شاخص رسیدگی میوه با روش پیشنهادی شورای بین‌‌‌المللی روغن زیتون و درصد روغن به وسیله سوکسله اندازه‌گیری شدند. برای بررسی کیفیت از روغن حاصل از سانتریفیوژ استفاده گردید. شش ژنوتیپ برتر بر اساس بیش‌ترین درصد روغن انتخاب و از نظر خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن و درصد اسیدهای چرب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیش‌ترین و کم‌ترین وزن میوه به ترتیب در ژنوتیپ‌‌‌های I7 و E6 مشاهده شد. بالاترین درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ I7 بود. ژنوتیپ‌‌‌های E11 و D5 به ترتیب بیش‌ترین درصد روغن در ماده خشک و تر را تولید کردند. کم‌‌‌ترین اسیدیته مربوط به ژنوتیپ B7 و کم‌‌‌ترین پراکسید مربوط به ژنوتیپ E11 بود. ژنوتیپ F1 و بعد از آن E11 دارای بالاترین میزان ترکیبات فنلی روغن بودند. ژنوتیپ A10 دارای بالاترین میزان کلروفیل و کاروتنوئیدها، ژنوتیپ F9 دارای کم‌‌‌ترین شاخص K232 و K270 و بعد از آن ژنوتیپ A10 کم‌‌‌ترین شاخص K270 را نشان داد. بالاترین میزان اسید اولئیک و پایین‌‌‌ترین اسید لینولئیک مربوط به ژنوتیپ A10 و ژنوتیپ B7 دارای کم‌‌‌ترین میزان اسید پالمتیک بود. با توجه به وزن میوه، درصد گوشت و کروی بودن میوه، هشت ژنوتیپ کنسروی برای مطالعات بیش‌‌‌تر انتخاب شدند. از میان ژنوتیپ‌‌‌های برگزیده کنسروی ژنوتیپ I7 بالاترین میزان فلاونوئیدها، بالاترین میزان ترکیبات فنلی، بیش‌ترین میزان آنتی‌اکسیدان‌ها و بیش‌ترین میزان آنتوسیانین را دارا بود. طبق بررسی‌‌‌های حاصل، بهترین ژنوتیپ‌‌‌های روغنی A10 وE11 ، بهترین ژنوتیپ کنسروی I7 و بهترین ژنوتیپ‌‌‌های دومنظوره F10 و B7 تعیین شدند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - ارزیابی کمی و کیفی روغن بذر در برخی گونه‌های شورپسند
  سیمین سجادی شهربابکی حسینعلی اسدی قارنه
  10.2./jpps.2022.691240
  شوری یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باعث کاهش عمده سطح زمین‌های قابل کشت و همچنین میزان تولید و کیفیت محصول می‌شود. شناسایی و اهلی‌سازی گونه‌های گیاهی مقاوم به شوری که دارای ارزش اقتصادی هستند، راهبرد مهمی محسوب می‌شود. این مطالعه به‌منظور بررسی درصد روغن و محتوای اسیدها أکثر

  شوری یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باعث کاهش عمده سطح زمین‌های قابل کشت و همچنین میزان تولید و کیفیت محصول می‌شود. شناسایی و اهلی‌سازی گونه‌های گیاهی مقاوم به شوری که دارای ارزش اقتصادی هستند، راهبرد مهمی محسوب می‌شود. این مطالعه به‌منظور بررسی درصد روغن و محتوای اسیدهای چرب بذر برخی گونه‌های شورپسند انجام شد. نتایج نشان داد، بیشترین درصد روغن (20/14 درصد) در گیاه شورزی سالیکورنیا (قلیا) و کم‌ترین مقدار (65/2 درصد) در گیاه شورزی سنبله نمکی مشاهده شد. بیشترین میزان اسید پالمیتیک، اسید استئاریک و اسید لینولنیک در گیاه سنبله نمکی اندازه‌گیری شد. بیشترین مقادیر اسید لینولئیک در گیاهان سالیکورنیا (قلیا)، آسمانی سیخک‌دار و شور سودی و کم‌ترین مقدار در گیاه سنبله نمکی به دست آمد. بیشترین مجموع اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع به‌ترتیب در گونه سنبله نمکی و گونه‌های سالیکورنیا و شور ترکمانی اندازه‌گیری شد. علاوه بر این، درصد اسیدهای چرب غیراشباع در همه گونه‌های مورد بررسی به جز گونه سنبله نمکی در سطح بالایی بود. با توجه به شورپسند بودن این گیاهان و قابلیت رشد آن‌ها در خاک‌های شور، می‌توان از این گیاهان به عنوان یکی از منابع استحصال روغن در این خاک‌ها استفاده کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی درصد روغن و محتوای اسیدهای چرب در برخی ژنوتیپ‌های گیاه کور در مناطق جنوبی ایران
  زهرا زنگنه حسینعلی اسدی قارنه
  10.2./jpps.2022.693329
  کور با نام علمی Caparis spinosa L. گیاهی علفی و چند ساله متعلق به خانواده Capparidaceae است. گونه‌های مختلف جنسCaparis از گیاهان ارزشمندی هستند که به‌عنوان دارو، غذا و همچنین چاشنی مورد استفاده قرار می گیرند. این مطالعه به‌منظور بررسی درصد روغن و محتوای اسیدهای چرب برخی أکثر

  کور با نام علمی Caparis spinosa L. گیاهی علفی و چند ساله متعلق به خانواده Capparidaceae است. گونه‌های مختلف جنسCaparis از گیاهان ارزشمندی هستند که به‌عنوان دارو، غذا و همچنین چاشنی مورد استفاده قرار می گیرند. این مطالعه به‌منظور بررسی درصد روغن و محتوای اسیدهای چرب برخی ژنوتیپ‌های مختلفکور انجام شد. استخراج روغن و شناسایی اسیدهای چرب به‌ترتیب به‌وسیله دستگاه سوکسله و گاز کروماتوگرافی انجام شد. درصد روغن در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه از 10/21 درصد (ژنوتیپ دشت ارژن) تا 70/29 درصد (ژنوتیپ نورآباد) متفاوت بود. در روغن بذر 12 اسید چرب متفاوت شناسایی شد.بیشترین مقادیر اسیدهای چرب اشباع متعلق به اسید پالمیتیک(C16:0) و اسید استئاریک(C18:0) بود. همچنین اسیدهای لینولئیکC18:1(n-6)، اولئیک C18:1(n-9)و پالمیتولئیک(C16:1) مهم‌ترین اسیدهای چرب غیراشباع بودند. بالاترین مقادیر اسید لینولئیک (74/46 درصد)،پالمیتولئیک (93/2 درصد) و اولئیک (92/37 درصد) به‌ترتیب در ژنوتیپ‌های نورآباد، کاسکان و دریاچه پریشان مشاهده شد. بیشترین و کم‌ترین مقادیر مجموع اسیدهای چرب غیراشباع نیز به‌ترتیب در ژنوتیپ‌های سعادت‌شهر و قلعه‌سفید اندازه‌گیری شدند. به‌طور کلی بر اساس نتایج به‌دست آمده، بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه تنوع قابل توجهی از نظر درصد روغن و ترکیب اسیدهای چرب مشاهده شد. روغن بذر کور، به دلیل دارا بودن مقادیر قابل توجهی اسیدهای چرب غیراشباع که اثرات مهمی در سلامتی انسان دارند، می‌تواند به عنوان یک منبع روغن گیاهی مورد توجه قرار گیرد. تفاصيل المقالة