فهرس المقالات ازدیاد برداشت نفت

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - شبیه‌سازی تزریق نانوسیالات پایه آبی به مخازن نفتی با استفاده از روش خطوط جریان
  نرگس میلانی نسب بهزاد وافری
  هدف اصلی تمام روش‌های شبیه‌سازی مخازن، پیش‌بینی عملکرد جریان و میزان بازیافت نفت است. اکثر شبیه‌سازهای تجاری معادلات حاکم بر رفتار مخزن را با روش تفاضل محدود حل می‌کنند. برای حل معادلات سه‌بعدی جریان در محیط متخلخل با روش تفاضل محدود به یک سری شبکه نیاز است که ابعاد آنه أکثر

  هدف اصلی تمام روش‌های شبیه‌سازی مخازن، پیش‌بینی عملکرد جریان و میزان بازیافت نفت است. اکثر شبیه‌سازهای تجاری معادلات حاکم بر رفتار مخزن را با روش تفاضل محدود حل می‌کنند. برای حل معادلات سه‌بعدی جریان در محیط متخلخل با روش تفاضل محدود به یک سری شبکه نیاز است که ابعاد آنها بر روی نتایج شبیه‌سازی تاثیر‌گذار است که به آن پراکندگی عددی اطلاق می‌گردد. در ضمن، در مدل‌های پیچیده که تعداد بلوک‌های شبکه زیاد است، مدت زمان زیادی برای اجرای شبیه‌سازی نیاز می‌شود. برای از بین بردن اثر اندازه بلوک و همچنین افزایش سرعت شبیه‌سازی، روش خطوط جریان (Stream line method) پیشنهاد شده‌است که در مهندسی و مدیریت مخازن هیدروکربوری کاربرد زیادی دارد. روش خطوط جریان می‌تواند مسیر جریان سیال در مخزن، راندمان تزریق، حجم فضای خالی، و ضریب تخصیص چاه به منظور تعیین حجم سیال انتقال یافته بین چاه های تزریقی و تولیدی را شبیه‌سازی نماید. علاوه بر این در سال‌های اخیر مطالعات زیادی بر روی تاثیر تزریق نانوسیالات بر ویژگی‌های مخازن نفتی و میزان ازدیاد برداشت از آن‌ها انجام شده‌است. از آنجایی که روش خط جریان تاکنون برای شبیه‌سازی تزریق نانوسیال در مخازن نفتی مورد استفاده قرار نگرفته است، در این تحقیق تاثیر تزریق نانوسیال آب-سیلیکا بر معادلات جریان فاز‌ها بررسی شده‌است. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که تزریق نانوسیال به مخزن موثرتر از تزریق آب خالص بوده و تولید نفت را افزایش می‌دهد. علاوه بر این مشاهده شد که نوع نفت موجود در مخزن (سبک و سنگین) تاثیر چشم‌گیری بر روی نتایج شبیه‌سازی ندارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی کاربرد نانوذرات در کاهش جذب پلیمرها بر روی سنگ در حین سیلاب زنی مخزن و کاهش غلظت بهینه پلیمر تزریقی به مخزن
  مجید داستانیان ناصر اخلاقی اولقی سید جمال شیخ ذکریایی
  امروزه عمده مخازن نفتی به خصوص در مخازن نفتی جنوب غربی ایران بدلیل تولید از این مخازن در نیمه دوم عمر خود بسر می برند. تزریق آب یا گاز در ازدیاد برداشت ثانویه به منظور تثبیت یا کاهش افت فشار این مخازن دیگر جوابگوی کاهش تولید نخواهد بود لذا از روشهای ازدیاد برداشت ثالثیه أکثر

  امروزه عمده مخازن نفتی به خصوص در مخازن نفتی جنوب غربی ایران بدلیل تولید از این مخازن در نیمه دوم عمر خود بسر می برند. تزریق آب یا گاز در ازدیاد برداشت ثانویه به منظور تثبیت یا کاهش افت فشار این مخازن دیگر جوابگوی کاهش تولید نخواهد بود لذا از روشهای ازدیاد برداشت ثالثیه جهت جلوگیری از افت تولید استفاده می گردد. یکی از روشهای ازدیاد برداشت ثالثیه استفاده از تزریق مواد شیمیایی می باشد. تزریق مواد شیمیایی به مخازن نفتی جهت افزایش ویسکوزیته سیال تزریقی، کاهش کشش بین سطحی میان سیال تزریقی و سیال تولیدی و نیز تغییر ترشوندگی سنگ مخزن کاربرد دارد. یکی از این مواد شیمیایی که عمدتا در مخازن با تراوایی نسبتا بالا استفاده می گردد، پلیمرها می باشند که منظور افزایش ویسکوزیته سیال تزریقی و نیز افزایش نسبت تحرک پذیری سیالات مخزن استفاده می شوند. این مسئله منجر به جاروب نسبتا پیستونی سیال تولیدی در مخزن و نیز به تعویق افتادن لحظه رسیدن سیال تزریقی به دهانه چاه تولیدی (breakthrough) می گردد. یکی از چالش های پیشرو در تزریق پلیمرها به مخازن نفتی، جذب سطحی این پلیمرها بر روی سنگ مخزن می باشد که علاوه بر کاهش اثر پذیری پلیمر در تمام منطقه تحت تزریق، افزایش هزینه های تزریق را نیز به همراه دارد. لذا در این مطالعه به بررسی اثر نانو ذرات به منظور کاهش جذب پلیمر ها بر روی سنگ مخزن و در نتیجه پلیمر کمتر مورد نیاز جهت دستیابی به تولید مشخص در مخزن و به تبع آن کاهش خسارات زیست محیطی به منظور تولید پلیمرها و نیز تزریق آنها به مخازن نفتی پرداخته شده است. نتایج بدست آمده، کاهش جذب پلیمر با نانو ذرات مورد مطالعه را نشان می‌دهد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - مدلسازی صحیح مکانیسم تغییر ترشوندگی در فرآیند تزریق آب با شوری کم با استفاده از شبیه ساز اکلیپس
  محسن نجفی سید جمال شیخ ذکریایی ناصر اخلاقی اولقی
  در این مقاله مدلسازی صحیح مکانیسم تغییر ترشوندگی در فرآیند تزریق آب با شوری کم با استفاده از شبیه ساز اکلیپس بررسی شد. بیشتر مخازن در دوره های انتهایی تولید خود هستند و هنوز درصد بالایی از نفت در مخازن موجود است؛ از این رو لزوم یافتن راهی که بتوان تولید نفت را از این مخ أکثر

  در این مقاله مدلسازی صحیح مکانیسم تغییر ترشوندگی در فرآیند تزریق آب با شوری کم با استفاده از شبیه ساز اکلیپس بررسی شد. بیشتر مخازن در دوره های انتهایی تولید خود هستند و هنوز درصد بالایی از نفت در مخازن موجود است؛ از این رو لزوم یافتن راهی که بتوان تولید نفت را از این مخازن افزایش دادبیش از پیش حس می شود. از این رو باید از روش های ازدیاد برداشت استفاده نمود. یکی از روش های ازدیاد برداشت ثالثیه می تواند تزریق آب با شوری کم باشد. در این پروژه روش تزریق آب با شوری کم با هدف افزایش بازیافت نفت بررسی می شود. برای نیل به این هدف از شبیه ساز اکلیپس استفاده میشود. مدل سیال نفت سنگین برای مخزن نفتی مدلسازی شده ؛ سپس تزریق آب با شوری های متفاوت (شوری کم) شبیه سازی میشود. شوری های مد نظر شوری بالا با غلظت PPM 45000 و شوری های کم به ترتیب با غلظت های PPM24000 ، 8000 و می باشند. تزریق آب با شوری های متفاوت موجب افزایش ضریب بازیافت نفت می شود.نتایج نشان می دهد که تزریق آب با شوری PPM 8000 می باشد که ضریب بازیافت نفت از مخزن از 38 درصد به 50 درصد افزایش یابد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - تهیه و شناسایی چهار مایع یونی آب‌دوست و کاربرد آن‌ها در ازدیاد برداشت نفت
  مریم یوسفی وهاب‌الدین گودرزی مجید عبدوس علی ناصری علی اکبر میران بیگی
  در سال‌های اخیر، تزریق آب، یکی از روش‌های ازدیاد برداشت نفت (EOR)، بسیار مورد توجه قرار گرفتهاست. این فرایند زمانی مؤثرتر خواهد بود که آب تزریق شده، همراه با افزودنی‌هایی که منجر به کاهش کشش بین سطحی یا تغییر ترشوندگی شوند، غنی شود. در این پژوهش، چهار مایع یونی آب‌دوست أکثر

  در سال‌های اخیر، تزریق آب، یکی از روش‌های ازدیاد برداشت نفت (EOR)، بسیار مورد توجه قرار گرفتهاست. این فرایند زمانی مؤثرتر خواهد بود که آب تزریق شده، همراه با افزودنی‌هایی که منجر به کاهش کشش بین سطحی یا تغییر ترشوندگی شوند، غنی شود. در این پژوهش، چهار مایع یونی آب‌دوست تهیه و با استفاده از 1HNMR وتجزیه عنصری CHN شناسایی شدند. این مایع‌های یونی شامل 1- (اکتیل، دسیل، دودسیل و تترادسیل) -3-متیل ایمیدازولیم کلرید هستند. افزون‌بر این، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آن‌ها مانند چگالی، گرانروی، ضریب شکست و pH در گستره دمایی 10 تا °C 90 اندازه‌گیری شد. این مواد، به عنوان افزودنی برای کاهش کشش بین سطحی در فرایند تزریق آب مورد استفاده قرار گرفتند. غلظت بحرانی میسل (CMC) و کشش بین سطحی (IFT) مابین آب دریای غنی‌شده با مایع یونی و نفت خام به عنوان تابعی از غلظت مایع یونی، به‌دست آمد. نتایج نشان داد که با توجه به کاهش کشش بین سطحی و مقدار مصرف بسیار کم، مایع‌های یونی می‌توانند انتخاب خوبی برای فناوری EOR باشند. هر چه طول زنجیره آلکیل در بخش کاتیونی مایع یونی بلندتر باشد، مقادیر IFT و CMC کاهش می‌یابند. به‌طوری‌که، تنها با مصرف ppm50 از [C14mim][Cl] مقدار کشش بین سطحی به mN.m-1 65/0رسید. تفاصيل المقالة