در این بررسی، آجر دیرگداز سیلیسی حاوی سل نانوسیلیس توسط روش ریخته‌گری ژل تهیه شد و سپس تاثیر دمای پخت بر خواص این بدنه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین دمای پخت و رفتار حرارتی ترکیب از آنالیز حرارتی همزمان استفاده شد. همچنین خواص فیزیکی، استحکام مکانیکی، ترکیب فازی و أکثر
در این بررسی، آجر دیرگداز سیلیسی حاوی سل نانوسیلیس توسط روش ریخته‌گری ژل تهیه شد و سپس تاثیر دمای پخت بر خواص این بدنه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین دمای پخت و رفتار حرارتی ترکیب از آنالیز حرارتی همزمان استفاده شد. همچنین خواص فیزیکی، استحکام مکانیکی، ترکیب فازی و ریزساختار این آجرهای دیرگداز پس از پخت در محدوده دماهای 1150 تا °C 1400 ارزیابی شد. نتایج نشان داد که دمای پخت تاثیر زیادی روی خواص این نوع آجرها دارد. سل نانوسیلیس بدلیل سطح ویژه بالا از فاز آمورف به فاز کریستوبالیت در °C 1200 تبدیل می‌شود. تشکیل فاز کریستوبالیت به خاطر مورفولوژی سوزنی شکل باعث افزایش تخلخل بدنه در این دما می‌شود. بررسی‌های ریزساختاری نشان داد کریستوبالیت به عنوان یک فاز اتصالی بین ذرات سیلیس عمل می‌کند که منجر به افزایش استحکام مکانیکی می‌شود. با افزایش دما بالای °C 1200 فرآیند سینترینگ بیشتری اتفاق می‌افتد و باعث کاهش تخلخل‌ها و در نتیجه افزایش بیشتر استحکام مکانیکی می‌شود. با توجه به نتایج حاصل، دمای پخت مناسب برای رسیدن به خواص مناسب °C 1300 می‌باشد.
تفاصيل المقالة
در این پروژه مخلوط هایی از دو ماده اولیه ی رسی از معادن سمیرم و قشلاق به منظور تعیین رفتار حرارتی برای تولید آجرهای نسوز مورد بررسی قرار گرفته اند. علت مخلوط نمودن این دو خاک، بالا بودن مقدار TiO2 (08/5 درصد) در خاک رس قشلاق و پایین بودن اکسید تیتانیم (52/1 درصد) در رس أکثر
در این پروژه مخلوط هایی از دو ماده اولیه ی رسی از معادن سمیرم و قشلاق به منظور تعیین رفتار حرارتی برای تولید آجرهای نسوز مورد بررسی قرار گرفته اند. علت مخلوط نمودن این دو خاک، بالا بودن مقدار TiO2 (08/5 درصد) در خاک رس قشلاق و پایین بودن اکسید تیتانیم (52/1 درصد) در رس سمیرم بود. چند نمونه از این ماده مخلوط شده به مدت 5 ساعت در دماهای 1340 و 1600 درجه سانتی گراد پخت داده شده اند. ترکیب شیمیایی و مینرالی ماده خام و پخته شده آنها با استفاده از روش های XRF، XRD و SEM مشخص گردیدند. کانی های اصلی رس خام سمیرم عبارتند از کائولینیت، دیکیت، گوتیت و کوارتز و رس قشلاق متشکل از کائولینیت، بوهمیت، روتیل، دیاسپور(؟)، دیکیت و گوتیت می باشد. مخلوط پخته شده شامل مولیت، سیلیس و روتیل است. نتیجه آزمایشات انجام شده در این پروژه نشان داده که با اختلاط مناسب دو خاک با محتوای متفاوت TiO2 می توان میزان این ماده را در مخلوط دو خاک مورد بررسی به حد مطلوب رسانید تا قابل استفاده برای مصرف در صنعت نسوز باشد.
تفاصيل المقالة
در این پروژه ماده اولیه ای بوکسیتی، به منظور تعیین درجه حرارت زینترینگ مورد بررسی قرار گرفت. نمونه هائی از این ماده اولیه در حرارت های 1100، 1200 و 1300 درجه سانتی گراد به مدت 5 ساعت پخت داده شدند. ترکیب شیمیایی و فازی بوکسیت خام و پخته با استفاده از روش های XRF و XRD م أکثر
در این پروژه ماده اولیه ای بوکسیتی، به منظور تعیین درجه حرارت زینترینگ مورد بررسی قرار گرفت. نمونه هائی از این ماده اولیه در حرارت های 1100، 1200 و 1300 درجه سانتی گراد به مدت 5 ساعت پخت داده شدند. ترکیب شیمیایی و فازی بوکسیت خام و پخته با استفاده از روش های XRF و XRD مشخص گردیدند و میزان تخلخل و دانسیته آن معین شدند. این ماده اولیه متشکل از کانی های دیاسپور و بوهمیت بوده اند. کائولینیت و آناتاز (TiO2) به عنوان ناخالصی در بوکسیت خام وجود داشته اند. بوکسیت پخته شامل مولیت، سیلیس، کوراندم و روتیل بوده است. TiO2 در اثر حرارت تغییر فاز داده و در حرارت های بالا منبسط شده که می تواند به عنوان عامل ایجاد ترک در نمونه مطرح باشد. بنابراین عامل تخلخل زیاد بوکسیت در دمای 1300 درجه سانتیگراد را می توان علاوه بر خروج آب شبکه ای کانی های دیاسپور، بوهمیت و ناخالصی کائولینیت، حاصل ترک های ناشی از انبساط TiO2 نیز به شمار آورد. نتیجه حاصل از آزمایشات نشان داده است که دمای 1200 درجه سانتی گراد مناسب ترین دما برای زینترینگ این بوکسیت می باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
