هدف از این مطالعه بررسی اثرات بی‌دردی و آرام بخشی پتیدین هیدروکلراید با زایلازین می‌باشد. به همین منظورتعداد 10 راس اسب با سن بین 2 تا 8 سال ووزن بین 250 تا 350 کیلوگرم به دو گروه 5 راسی تقسیم شدند. به اسب‌های گروه تیمار، ترکیب پتیدین با دوز ۲ میلیگرم به ازای هر کیلوگر أکثر
هدف از این مطالعه بررسی اثرات بی‌دردی و آرام بخشی پتیدین هیدروکلراید با زایلازین می‌باشد. به همین منظورتعداد 10 راس اسب با سن بین 2 تا 8 سال ووزن بین 250 تا 350 کیلوگرم به دو گروه 5 راسی تقسیم شدند. به اسب‌های گروه تیمار، ترکیب پتیدین با دوز ۲ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بصورت داخل عضلانی و زایلازین 2% به میزان 2/0 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بصورت داخل وریدی تزریق گردید. همچنین به اسبان گروه شاهد، نرمال سالین به میزان ۱ میلیلیتر به ازای هر ۴۵ کیلوگرم وزن بدن بصورت داخل وریدی تزریق گردید. برخی از علایم حیاتی همچون درجه حرارت، تعداد تنفس و ضربان قلب قبل از تزریق دارو و در فواصل 5 دقیقه‌ای تا 6 ساعت پس از تزریق مورد اندازه‌گیری واقع و ثبت گردید. وسعت و میزان بی دردی احتمالی از تحریک فرو بردن یک سوزن نازک در نواحی مختلف مقعد، پرینه و پهلوها و واکنش و عکس العمل حیوان ثبت گردید. نتایج حاصل توسط آنالیز واریانس دوطرفه (ANOVA) و آزمون اندازه‌های تکراری (repeated measurement) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای بررسی با سطح معنیداری 05/0>P از تست چند دامنه‌ای دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد تزریق همزمان پتیدین و زایلازین باعث ایجاد حالت آرام بخشی مناسب گردید. پایین آمدن سر و شل شدن لب پایین مشهود بود. علائم شدیدتر تضعیف عمومی مانند عدم تعادل در اکثر اسب‌ها مشاهده گردید. حیوان به تمامی تحریکات نیش سوزن با حرکات دم و قسمت خلفی و انقباض عضلات ناحیه وگاهی لگد زدن پاسخ داد. میانگین ضربان قلببه طور قابل توجهی در گروه درمانیدر زمانهای 30و 60پس از تزریقافزایش یافت که این تغییرات از نظر آماری )05/0>(P معنی‌دار بود. درجه حرارت بدن نیز به‌طور متوسط در اسب‌های گروه تیمار15 دقیقه پس از تزریقکاهش یافت که این تغییرات از نظر آماری )05/0>(P معنی‌دار بود. کمتریندرجه حرارت مقعدیثبت شده درگروه درمانی 3/0±35.92در15 دقیقه بعد از تزریق بودکه 30 دقیقهپس از تزریق به حالت پایدار بازگشت. تعداد تنفسدرگروهدرمانی به طور قابل توجهیدر زمانهای 15 و 30 بعد از تزریقدر مقایسه باگروه کنترلکاهش یافته است که این تغییرات از نظر آماری )05/0>(P معنی‌دار بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که تزریق توام پتیدین با زایلازین به میزان‌های ذکر شده سریع‌الاثر بوده و آرام‌بخشی مناسبی را در حیوان ایجاد می‌کند در حالیکه فاقد اثرات بی دردی می‌باشد وعوارض جانبی این ترکیب دارویی نیز در حد قابل قبولی بوده و هیچگونه خطری برای حیوان ایجاد نمی‌کند.
تفاصيل المقالة
هدف از این مطالعه بررسی اثرات بی دردی و آرام بخشی ناشی از تزریق داروی ترامادول با آسپرومازین می‌باشد. به همین منظور تعداد 10 راس اسب با سن بین 2 تا 8 سال و وزن بین 250 تا 350 کیلوگرم به دو گروه 5 راسی تقسیم شدند. به اسب‌های گروه تیمار، ترکیب ترامادول با دوز 1 میلی گرم ب أکثر
هدف از این مطالعه بررسی اثرات بی دردی و آرام بخشی ناشی از تزریق داروی ترامادول با آسپرومازین می‌باشد. به همین منظور تعداد 10 راس اسب با سن بین 2 تا 8 سال و وزن بین 250 تا 350 کیلوگرم به دو گروه 5 راسی تقسیم شدند. به اسب‌های گروه تیمار، ترکیب ترامادول با دوز 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و آسپرومازین 2% به میزان 05/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بصورت آهسته داخل وریدی (4 میلی لیتر در دقیقه) تزریق گردید. همچنین به اسبان گروه شاهد، نرمال سالین به میزان ۱میلیلیتر به ازای هر ۴۵ کیلوگرم وزن بدن بصورت داخل وریدی دریافت نمودند. برخی از علایم حیاتی همچون درجه حرارت، تعداد تنفس، ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی و حرکات دستگاه گوارش قبل از تزریق دارو و در فواصل 5 دقیقه‌ای تا 6 ساعت پس از تزریق مورد اندازه‌گیری واقع و ثبت گردید. وسعت و میزان بی حسی احتمالی از تحریک فرو بردن یک سوزن نازک در نواحی مختلف مقعد، پرینه و پهلوها و واکنش و عکس‌العمل حیوان ثبت گردید. نتایج حاصل توسط آنالیز واریانس دوطرفه (ANOVA) و آزمون اندازه‌های تکراری (repeated measurement) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای بررسی با سطح معنیداری 05/0>P از تست چند دامنه‌ای دانکن استفاده شد. انجام این تزریق باعث ایجاد حالت آرام بخشی مناسب گردید در حالیکه فاقد اثرات بی‌دردی بود. میانگین درجه حرارت، تعداد تنفس، ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی و حرکات دستگاه گوارش در گروه تیمار در زمانهای 1، 15، 30، 60 و 360 دقیقه اختلاف معنی داری را با گروه شاهد نشان نداد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که تزریق توامان ترامادول با آسپرومازین به میزان‌های ذکر شده سریع‌الاثر می‌باشد و آرام‌بخشی مناسبی را در حیوان ایجاد می کند و فاقد اثرات جانبی بوده و هیچگونه خطری برای حیوان ایجاد نمی‌کند، اگرچه یک داروی مناسب کاهنده درد نمی‌باشد.
تفاصيل المقالة
زمینه و هدف:نحوه تزریق داروی پیش بیهوشی در کاهش یا افزایش استرس حیوان، بر هم خوردن ضربان قلب، دمای بدن و تنفس بسیار مهم است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه تزریق داخل عضلانی و داخل بینی آسپرومازین در خرگوش انجام شدروش کار:در این مطالعه تجربی از 12 سر خرگوش تقسیم شده در أکثر
زمینه و هدف:نحوه تزریق داروی پیش بیهوشی در کاهش یا افزایش استرس حیوان، بر هم خوردن ضربان قلب، دمای بدن و تنفس بسیار مهم است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه تزریق داخل عضلانی و داخل بینی آسپرومازین در خرگوش انجام شدروش کار:در این مطالعه تجربی از 12 سر خرگوش تقسیم شده در 2 گروه 6 تایی استفاده گردید. گروه اول آسپرومازین با دوز 2/1 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل بینی و گروه دوم آسپرومازین با همان دوز به صورت عضلانی دریافت نمودند. برای افزایش حجم دارو و رقیقتر شدن آن، آسپرومازین به نسبت حجم وزنی با نرمال سالین بر اساس 5/0میلیلیتر بر کیلوگرم وزن بدن تزریق شدمیزان 2spo، درجه حرارت، تعداد نبض و تعداد تنفس در زمان های مختلف بررسی شد.یافتهها:میانگین درجه حرارت، تعداد نبض و میزان 2spoدر گروه آزمایش در زمانهای0،10،20،30،60 دقیقه اختلاف معنیداری را با گروه کنترل نشان نداد. میانگین تعداد تنفس در گروه آزمایش در زمان صفر و 10 دقیقه تفاوت معنیداری با گروه کنترل نشان داد.نتیجهگیری:مصرف داخل بینی آسپرومازین به نسبت تزریق عضلانی آن در تعداد تنفس، تعداد نبض، درجه حرارت و میزان 2spo تفاوتی ایجاد نمی کند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
