پیش‌بینی موفقیت در درمان نوروفیدبک برای بیماران اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی پیش از شروع درمان

الموضوعات : Biomedical signal processing

نیکو خان احمدی ¹ , محمدرضا یوسفی ²

1 - دانشکده مهندسی برق- واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران
2 - دانشکده مهندسي برق- واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ايران

تاريخ الإرسال : 06 الجمعة , جمادى الثانية, 1444 تاريخ التأكيد : 03 الأحد , شوال, 1444 تاريخ الإصدار : 01 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1447

الکلمات المفتاحية: الکتروانسفالوگرام, الگوریتم ژنتیک, بیش‌فعالی, پیش‌بینی, شبکه‌ ارتباطات مغزی, نوروفیدبک,

ملخص المقالة :

در این مقاله روش پیش‌بینی درمان‌پذیری بیماران مبتلا به بیش‌فعالی با آموزش نوروفیدبک به کمک استخراج باند فرکانسی سیگنال الکتروانسفالوگرام (EEG) و با استفاده از معیار ارزیابی ارتباطات مغزی-عملکردی انجام ‌شده تا قبل از شروع درمان نوروفیدبک درمان‌پذیری شخص تشخیص داده شود. این الگوریتم شامل شش مرحله است: در گام اول یک مجموعه داده از ثبت سیگنال EEG حین تحریک نوروفیدبک از 60 دانش‌آموز در رده‌ سنی 7 تا 14 سال (بدون توجه به جنسیت) مبتلا به بیش‌فعالی در دو کلاس درمان‌پذیر و درمان‌ناپذیر از پایگاه داده مندلی دریافت ‌شده است. در گام دوم فیلترینگ اولیه برای کاهش نویز مجموعه‌ داده‌ها با استفاده از یک بلوک پیش‌پردازش انجام ‌شده است. در گام سوم توزیع فرکانسی باند آلفا و بتا از سیگنال‌های کاهش نویز شده استخراج ‌شده است. در این نوع داده تفاوت در اجزای EEG هر گروه با استفاده از سنجش ارتباطات مغزی-عملکردی و به کمک شاخص قفل فاز (PLI) قابل ‌بیان بوده که برای تشخیص وجود ارتباط بین لوب‌های مغزی درگیر یک‌بار با استفاده از شاخص مقدار احتمال (PV) در آزمون آماری تی-تست و برای افزایش صحت، از الگوریتم ژنتیک برای تشخیص الکترودهای مؤثر در درمان استفاده ‌شده است.پس گام چهارم استخراج ویژگی یعنی سنجش میزان ارتباطات مغزی در الکترودهای ثبت سیگنال مغزی می‌باشد در گام پنجم یعنی کاهش فضای ویژگی، نتایج نشان می‌دهند که لوب‌های درگیر هنگام تحریک نوروفیدبک، لوب‌های فرونتال و سنترال هستند و از بین 32 کانال ثبت EEG فقط داده‌های مربوط به 6 کانال C3، FZ، F4، CZ، C4 و F3 تفاوت معناداری در میزان ارتباطات مغزی حین تحریک از خود نشان می­دهند و درنهایت گام ششم با استفاده از طبقه‌بندی‌های مختلف، خروجی ترکیب طبقه‌بندها برچسب یکی از دو کلاس درمان‌پذیر یا درمان‌ناپذیر بوده است. در این روش پیشنهادی از معیار صحت برای بیان نتیجه پژوهش استفاده ‌شده و درنهایت درصد صحت به‌دست‌ آمده 6/90 درصد است.