اثر تمرینات استقامتی و مقاومتی بر بیان ژن‌های میوستاتین و فولیستاتین در عضله دو قلو رت‌های نر سالمند
الموضوعات :
مهتاب معظمی
1
(فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران)
نسرین نوبهاری
2
(گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد، بجنورد، ایران)
الکلمات المفتاحية: سالمندی, سارکوپنی, میوکین‌ها, تمرین استقامتی, تمرین قدرتی,
ملخص المقالة :
چکیده زمینه وهدف: سالمندی یک فرآیند طبیعی در زندگی انسان است. سارکوپنی کاهش تدریجی توده و عملکرد عضلانی است که با افزایش سن رخ می‌دهد. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر با ۳۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی ۴۲ + ۳۵۳ گرم و در سن ۱۸ هفتگی، به‌صورت تصادفی به سه گروه, تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی و کنترل (هر گروه شامل ۱۰ سر رت) تقسیم شدند. سپس گروه‌های تمرین استقامتی و قدرتی به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته در تمرینات مخصوص به خود شرکت کردند. نتایج: نتایج آزمون آنالیز واریانس نشان داد که بین مقادیر ژن میوستاتین و ژن فولیستاتین در گروه‌های استقامتی، مقاومتی و شاهد تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تمرینات استقامتی و مقاومتی تأثیر معنی‌داری در کاهش بیان ژن میوستاتین داشته است. همچنین نتایج این آزمون افزایش ژن فولستاتین را در دو گروه استقامتی و مقاومتی نسبت به گروه کنترل را نشان داد. نتیجه‌گیری: نتایج آزمون‌های آماری کاهش معنی‌داری را در بیان ژن میوستاتین و افزایش معنی‌داری را در بیان ژن فولیستاتین در گروه‌های تمرین استقامتی و قدرتی در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد. در نهایت، یافته‌های این مطالعه نشان داد که تمرینات قدرتی و استقامتی می‌توانند بیان ژن‌های درگیر در هیپرتروفی عضله دوقلو رت‌های نر سالمند را تغییر دهند. و به نظر می‌رسد این نوع تمرینات می‌توانند برای کاهش عوارض سارکوپنی ناشی از افزایش سن مفید باشند.
