مقدمه ای بر واجشناسی گویش نایینی

الموضوعات :

سید حسن پور عابدی نایینی ¹ (عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین)

تاريخ الإرسال : 25 الإثنين , ذو الحجة, 1432 تاريخ التأكيد : 13 الجمعة , جمادى الثانية, 1433 تاريخ الإصدار : 30 الإثنين , جمادى الثانية, 1433

الکلمات المفتاحية: گویش نایینی, واجشناسی, ساختمان واجی,

ملخص المقالة :

گویش نایینی یکی از گویش های رایج درناحیه ی مرکزی ایران وجزو شاخه ی شمالغربی زبان های ایرانی است که در شهرستان نایین استان اصفهان(ماد بزرگ روزگار باستان) رواج گسترده ای دارد.دانشمندان اروپایی نخستین پژوهش های زبانشناختی درباره ی این گویش را درسده ی نوزدهم میلادی انجام دادند(آمده کری-١٨٩٦م.، ویلهلم گایگر، ولادیمیر ایوانف، اسکارمان و کارل هدنک-١٩٢٦م.). پژوهشگران ایرانی تا کنون به بررسی زبانشناختی این گویش نپرداخته اند. هدف از نگارش این مقاله توصیف ساختمان واجی گویش نایینی است.

المصادر:

١. پورعابدینایینی (۱۳۷۲).سیدحسن،بررسیگویشنایینی (توصیفکلی)، پایان‌نامه در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی.

٢. ثمره، یدالله (۱۳۶۴).آواشناسیزبانفارسی،آواهاوساختآواییهجاها،تهران: مرکزنشردانشگاهی.

۳. جامعنایینی،محمدتقی (۱۳۸۳).ویژگی‌هایزبانمحلینایین،دستورزبانوضرب‌المثل‌ها،اصفهان: مهرقائم.

۴. ستوده،منوچهر (۱۳۶۵).فرهنگنایینی،تهران: مؤسسهمطالعاتوتحقیقاتفرهنگی.

٥. صادقی،علی‌اشرف (۱۳۶۷).«فرهنگنایینی؛نقدومعرفیکتاب»،مجلـۀزبان‌شناسی،س3، ش2، ص119تا127 .

۶. کیانی،محمدیوسف (۱۳۶۵).شهرهایایران،تهران: وزارتفرهنگوارشاداسلامی.[DU1] 

٧. معین،محمد (۱۳۶۴).فرهنگفارسی، چ7،تهران: امیرکبیر.

---

 [DU1]در کتابخانه ملی آمده است: نشر جهاد دانشگاهی، 1366.