بررسی فرایند واجی هماهنگی واکه‌ای در گویش گیلکی رشت بر اساس واج‌شناسی خود‌ واحد

الموضوعات :

(اصلاحیه) شهین شیخ سنگ تجن ¹ (استادیار، گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، ایران.)
بهناز پوریوسف هشجین ² (کارشناس ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه پیام نور رشت)

تاريخ الإرسال : 07 السبت , ربيع الأول, 1439 تاريخ التأكيد : 27 الأربعاء , شوال, 1439 تاريخ الإصدار : 15 الأربعاء , جمادى الثانية, 1440

الکلمات المفتاحية: فرایندهای واجی, واج‌شناسی زایشی, هماهنگی واکه‌ای, واج‌شناسی خودواحد,

ملخص المقالة :

واج‌شناسی خودواحد، ادامۀ تحقیقات در چارچوب واج‌شناسی زایشی است که اولین بار گلداسمیت در سال 1976 آن را مطرح کرد. در واج‌شناسی خودواحد، بازنمایی واجی از حالت خطی بیرون آمده، به صورت شبکه‌ای و سلسله‌مراتبی تبیین می‌شود. بر اساس این، فضای بازنمایی واجی، شامل مشخصۀ مستقل (خودواحد) است. در واج‌شناسی خودواحد، کانون توجه بر تغییراتی قرار گرفته است که قوانین واجی می‌توانند بر سازمان‌بندی بازنمای‌های واجی ایجاد کنند. در انگارۀ خودواحد، بازنمایی‌ها دیگر به صورت یک ردیف از عناصر واجی ساده که تمام فرایندهای واجی در همان سطح انجام می‌گیرد، نیستند. در این انگاره، قوانین واجی نه تنها بر عناصر واجی تأثیر می‌گذارند بلکه بر نحوۀ ارتباط عناصر لایه‌های مختلف با یکدیگر مؤثرند. در این پژوهش سعی بر آن است که فرایند واجی هماهنگی واکه‌ای در گویش گیلکی رشت در چارچوب واج‌شناسی خودواحد مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و داده‌های تحقیق به صورت میدانی و اسنادی جمع‌آوری شده است. داده‌ها از صورت گفتاری گویش گیلکی گویشوران بومی، فرهنگ‌های مختلف و نیز شمّ زبانی محقق جمع‌آوری شده است و سپس از طریق مصاحبه با تعدادی گویشور بومی‌و کهنسال مرد و زن، موارد شک و تردید در خصوص تلفظ برخی از داده‌ها برطرف گردیده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که واج‌شناسی غیرخطی خودواحد، قادر به تبیین و بازنمایی فرایند واجی هماهنگی واکه‌ای در گویش گیلکی رشت با کفایت توضیحی لازم است. اصلاحیه:نظر به درخواست کتبی نویسنده مسئول پس از انتشار مقاله و در راستای اجرای قوانین cope، نام شهین شیخ سنگ تجن (استاد راهنما) جایگزین نام پریسا فرخ گردید.

المصادر:

کتاب‌ها

- پاینده لنگرودی، محمد، (1366)، فرهنگ گیل و دیلم، فارسی به گیلکی،تهران: امیرکبیر.

- ستوده، منوچهر، (1390)، فرهنگ گیلکی، تهران: نشریه ایران شناسی.

-- شیخ سنگ تجن، شهین، (1384)، بررسی واج‌شناسی غیرخطی در آواهای گویش تالشی، رشت: نشر فرهنگ ایلیا.

- کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه، (1385)، واج‌شناسی رویکردهای قاعده بنیاد، تهران: انتشارات سمت.

- مرعشی،احمد، (1363)، واژه‌نامۀ گویش گیلکی، رشت: طاعتی.

پایان نامه‌ها

- بصیرت، وحید، (1393)، تحلیل فرایندهای آوایی گویش گیلکی بر مبنای اطلس زبانی، پایان‌نامۀ کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس.

- بی‌جن خان، محمود، (1374)، بازنمایی واجی و آوایی زبان فارسی و کاربرد آن در زبان شناسی خودکار گفتار پیوسته، رسالۀ دکترای زبان شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

- پرمون، یدالله، (1375)، نظام آوایی گونه کرمانی از دیدگاه واج‌شناسی زایشی و واج‌شناسی جزء مستقل، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی.

- رضی‌نژاد، محمد، (1381)، واج‌شناسی گویش ترکی مشکین شهر بر پایه نظریه خود واحد،  پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

- سوهانی، بهاره، (1383)، نظام آوایی بلوچی سراوان: رویکردی خطی و غیرخطی، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

- کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه، (1379)، واج‌شناسی خودواحد و کاربرد آن در فرایندهای واجی زبان فارسی، رسالۀ دکترای زبان شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

- ملکی، محمود، (1381)، بررسی فرایندهای واج – واژی گونۀ معیار زبان فارسی براساس واج‌شناسی غیرخطی خودواحد، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

- نقش‌بندی، شهرام، (1375)، تعیین هویت واجی چهار همخوان گرفته در ترکی آذری، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی.

- نوروزی، طاهره، (1383)، بررسی نظام آوایی گویش گیلکی رشت در چارچوب واج‌شناسی خودواحد، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس.

 مقالات

کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه و شعبانی، منصور، (1386)، «برخی از فرایندهای واجی در گویش گیلکی رودسر»، مجلۀ زبان و زبان شناسی، سال سوم، ش اول، صص 1-38.

منابع لاتین

- Chomsky, N & Halle, M. (1968). The sound pattern of English. New York: Haper & Row.

- Chomsky, N & Halle, M. (1989). Phonological Features. Oxford: Oxford University Press.

- Goldsmith, J.A. (1990). Auto-segmental and metrical phonology, Linguistic analysis, 2, 23-68.