مدل بهینه اقتصادی کشت برای کاهش اثرات آلودگی های زیست محیطی در استان مازندران
الموضوعات :
مجید قربانی
1
(دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران)
ابوالفضل محمودی
2
(دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران)
محسن شوکت فدایی
3
(دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران)
محمد خالدی
4
(استادیار اقتصاد کشاورزی ، موسسه پژوهش های برنامه ریزی اقتصاد کشاورزی و توسعه روستائی، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: C61, استان مازندران, طبقهبندی JEL: .C51, آلودگی های زیست محیطی, کلزا و سویا, Q51 واژگان کلیدی: مدل بهینه اقتصادی,
ملخص المقالة :
هدف این مقاله بررسی جایگاه دانه های روغنی کلزا و سویا در الگوی بهینه کشت استان مازندران در دو حالت بازاری و اجتماعی میباشد. بدین منظور، از مدل برنامه ریزی خطی کالیبره برای کاهش آلودگیهای زیست محیطی بر اساس دادههای سال زراعی 97 – 1396 استفاده شده است. نتایج مدل بازاری نشان داد استفاده از آب و ماشین آلات و سرمایه برای تولید محصولات استان و به ویژه، دانه های روغنی بیش از نیاز می باشد و می توان همین مقادیر تولید را با استفاده از مقادیر کمتری از این نهاده ها به دست آورد. همچنین با توجه به محدودیت های موجود و منابع در دسترس، برای دست یابی به الگوی بهینه باید کشت سویا را 45 درصد کاهش و کشت کلزا را 18 درصد افزایش داد. نتایج مدل اجتماعی نشان داد تولید دانه های روغنی در استان تنها با حمایتهای دولت از بخش کشاورزی امکان پذیر خواهد بود. بر اساس نتایج پیشنهاد می شود که به جای تمرکز حمایت ها در زمینه یارانه کود و سموم شیمیایی، در زمینه های دیگری از قبیل ارتقاء دانش فنی، بیمه، انبارداری، حمل و نقل، ایجاد بورس کالا، استاندارد سازی، صادرات، بسته بندی و درجه بندی نیز این حمایت ها صورت گیرد.
منابع
_||_