سیر تاریخی مسأله "اصالت" بر پایه نظریات سهروردی

الموضوعات : فصلنامه تاریخ

سید سجاد ساداتیزاده ¹ , سید مرتضی حسینی شاهرودی ² , عبدالله نیک سیرت ³

1 - دانشجوی دکترای فلسفه متعالیه، دانشگاه فردوسی مشهد،.مشهد،ایران
2 - استاد گروه فلسفه دانشکده الهیات واحد دانشگاه فردوسی مشهد،مشهد،ایران
3 - استادیار گروه فلسفه، دانشکده الهیات، دانشگاه شهید چمران اهواز.اهواز.ایران

تاريخ الإرسال : 10 الإثنين , رمضان, 1438 تاريخ التأكيد : 23 الأربعاء , ربيع الثاني, 1439 تاريخ الإصدار : 24 الإثنين , ربيع الثاني, 1440

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

چکیدهسیر تاریخی مسأله "اصالت" از موضوعاتی هست که با بررسی و نگاهی دقیق به آن، میتوان از نسبتهای ناروابه دیگران جلوگیری کرد. یکی از این شخصیتها که نسبتهای ناصحیح به آن داده میشود، سهروردی میباشد که بهوی نسبت اصالت ماهیتی دادهاند؛ موضوع حکمت او انوار است. او نور را به آنچه ظاهر بنفسه و مظهر لغیره استتعریف مینماید. سهروردی بر پایهی آن چه ظاهر است به بحث دربارهی ساختار حقیقت که مستقیماً معلوم ما واقعمیشود میپردازد. هدف اصلی پژوهش پیش رو، بررسی بحث دامنهدار اصالت است. معروف است که سهروردی قائلاصالت ماهیت بوده است، اما در واقع اصالت ماهیتی دانستن سهروردی غلطی رایج میباشد. سهروردی مفهوم مطلقماهیت و وجود را امری اعتباری میداند، اما ماهیت موجوده (موجود) را که در عالم واقع دارای آثار خارجی است،حقیقی میداند. البته اصلا در آن زمان بحث اصالت مطرح نبود و آنچه از سوی ایشان مطرح شده و اهمیت داشتمفهوم نور و در مقابل آن مفهوم ظلمت بوده است. وی نور را بنای عالم قرار داده است. یا بهتر است بگوییم ایشاننگاهی انیتی، حضوری، آگاهی، نوری، شهودی دارد و این مسایل در نظام حکمی اشراق اصالت دارند