کتابخانه های ایران در عصر آل بویه
الموضوعات : فصلنامه تاریخطیبه کاظمی ابیازنی 1 , حمید رضا صفاکیش 2
1 - دانشجوی دکتری تاریخ ، گروه تاریخ ،واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ،ایران
2 - استادیار گروه تاریخ ، واحد تهران مرکزی
دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
کتابخانه ها به عنوان نهادی پرورشی و گاه مذهبی و دینی در خدمت جوامع بشری بوده و سبب رشد و توسعه فرهنگها، ارزش ها و شکوفایی دانش گردیده است، همچنین کتابخانه ها به عنوان مراکز تولید و اشاعه اطلاعات، جایگاهرفیعی در میان مسلمانان و تمدن اسلامی داشته اند،این جایگاه بیشتر ناشی از تعالیم مکتب اسلام است، در دورانهای مختلف تاریخی، فرهنگ وتمدن ایران یکی از تمدن های مهم و تأثیرگذار برتمدن اسلامی بوده است،ایناثرگذاری به واسطه پیشینه کهن و غنی آن می باشد،عصر آل بویه، از لحاظ کتاب و کتابخانه، نسبت به اعصار دیگر،دارای امتیازات و برتری های خاصی بوده است،نقش امرا و وزرای آل بویه در تأسیس کتابخانه ها قابل توجه استاین وزرا در طول وزارت خود، علاوه بر پرداختن به امور دیوانی و کشوری،در راه ترویج دانش و ادب و هنر میکوشیدند و حتی خانه خویش را به مجمع و محل رفت و آمد علما و دانشمندان تبدیل می کردند،به همین سبباست که در قرن چهارم هجری با قدرت یافتن آل بویه اوضاع جدیدی برای آثار واندیشه ها فراهم شد،در مرکز خلافتاسلامی، بغداد دانشمندان بزرگی در زمینه های مختلف علوم وفنون به عرضه دیدگاه ها ونظریات خود پرداختند،تاجایی که درآن زمان در هر رشته از علم و ادب بهترین و نفیس ترین کتابها نوشته می شدو باشکوهترین و مهمترینکتابخانه ها و گنجینه های علوم به وجودمی آمد، در شهرهای مختلف ایران و عراق کتابخانه هائی وجود داشت، کهدر هیچ زمانی نظیری بر آنها پیدا نشده است.در این پژوهش ازروش تحقیق،توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شکل کتابخانه ای استفاده شده است
_||_
