ارزیابی شاخص‌های کیفیت منظر عمومی شهری
الموضوعات :
آمایش محیط
سعدی فرجی
1
,
احمد حامی
2
,
فرزین امامی
3
1 - (دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی فضای سبز، دانشگاه تبریز)
2 - (دانشیار رشته مطالعات منظر، دانشگاه تبریز)
3 - (کارشناس ارشد معماری، دانشگاه تبریز)
تاريخ الإرسال : 26 الخميس , رجب, 1439
تاريخ التأكيد : 07 الخميس , شوال, 1439
تاريخ الإصدار : 19 الأحد , رجب, 1443
الکلمات المفتاحية:
منظر شهری,
پارکهای شهری,
PPS,
شاخص‌های کیفیت,
ملخص المقالة :
منظر شهری به عنوان بخشی از سیمای شهر، نقش کلیدی را در ارتقای کیفیت زندگی شهری ایفا می‌کند و در صورت برخورداری از کیفیت مطلوب، می‌تواند سهم خود را در شکل‌دهی به پایداری اجتماعی و همبستگی‌های شهری به خوبی ایفا نماید. امـروزه عدم رعایت شاخص‌های کیفـی در این گونه فضاها لزوم توجه بیش از پیش در این زمینه را به وضوح مشخص می‌سازد. پژوهش مورد نظر بر آن است تا با ارزیابی کیفی پارکهای منطقه‌ای تبریز، مشکلات و کاستیهای موجود را شناسایی نموده و راهکارهای مناسب و کاربردی را در جهت بهینه سازی آن در اختیار مدیران و طراحان شهری قرار دهد. روش گردآوری دادهها براسـاس پرسشنامه و توزیع آن بین ۳۰۰ نفر از بازدیدکنندگان پارکها بود. پس از تکمیل پرسشنامه، از روشهای توصیفی، تحلیلی، و هم‌چنین مقایسه میانگینها از طریق آزمون چندنمونه‌ای با استفاده از نرم‌افزار SPSS19 برای بررسی سؤالات تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد میزان کیفیت مؤلفهها و زیر مؤلفه‌های پارکهای منطقه‌ای در حالت کلی متفاوت می‌باشد. بر اساس نتایج، دسترسی(07/3=میانگین، 907/۰=انحراف معیار)، و جامعه پذیری (05/3=میانگین، 697/۰=انحراف معیار)، بالاترین اولویت را در کیفیت پارکهای منطقه‌ای داشتند و فعالیتها، آسایش و منظر پس از آنها به ترتیب در رتبههای بعدی قرار داشتند. در زیر مؤلفهها نیز محیط زیست واجد بالاترین کیفیت بود و گروههای اجتماعی، دسترسی به پارک، امنیت، دیدارگاه بودن، انواع فعالیتهای اجتماعی، مبلمان و امکانات به ترتیب دارای رتبههای بعدی بودند. پارک گلستان بهترین دسترسی و جامعه‌پذیری را دارا بود و در عین حال از نظر فعالیتها و کیفیت برنامه‌ریزی پارک شمس بالاترین اولویت را داشت. در نظر گرفتن دسترسی و جامعه پذیری می‌تواند باعث افزایش کیفیت پارکهای منطقه‌ای گردد.
المصادر:
ایزدی، ح، کرامتی، ز. ۱۳۹۵، بررسی وضعیت دسترسی به پارکهای شهری و عوامل مؤثر بر آن از دیدگاه کاربران، نمونه مورد مطالعه: شهر شیراز، نشریه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، ۲۶: ۵۲-۳۷.
تیموری، ر، روستایی، ش.۱۳۹۴. ارزیابی میزان سازگاری و مطلوبیت پارکهای محل‌های با استفاده از GIS مورد نمونه: پارکهای محل‌های منطقه ۲شهرداری تبریز، آمایش جغرافیایی فضا، 15(5): ۱۲-۲.
جودکی، ح، عزیزی، م. ۱۳۹۴. معیارهای ارزیابی کیفی فضای سبز در طراحی فضای شهری، کنفرانس بین‌المللی عمران، معماری و زیرساخت‌های شهری، تبریز. ۷ -۸ مهر.
حسین پور, م، رازقی، ف. ۱۳۹۴. ارزیابی وضعیت دسترسی به پارکهای شهری مورد پژوهشی: شهر قائم‌شهر،اولین کنگره بین‌المللی زمین، فضا و انرژی پاک، اردبیل، دانشگاه محقق اردبیلی. ۱۴ آبان.
موحد، ع.، شماعی، ع.، اسدی کلمتی،ا.1398. سنجش کیفیت فضاهای عمومی شهری با تأکید بر خیابان رودکی و آذربایجان در محله سلسبیل شمالی منطقه ۱۰ تهران. آمایش محیط, 12(45): 71-94.
حمیدی، ح، اسماعیل زادگان، ن. ۱۳۹۴. عوامل مؤثر بر کارآئی پارک شهری با تأکید بر عملکرد و سرزندگی آن نمونه مورد مطالعه: پارک ائللرباغی شهر ارومیه، علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، 17(1): ۱۰۲-۹۱.
راد جهان بانی،ن، پرتوی، پ.1390.بررسی تطبیقی کیفیت محیط در محله‌های شهری با رویکرد توسعه پایدار، نمونه موردی: محله‌های خیابان و الگلی تبریز، نشریه نامه معماری و شهرسازی، 6(3): ۴۹-۲۵.
رفیعیان، م، تقوایی، ع، خادمی، م، علی پور، ر. ۱۳۹۱. بررسی تطبیقی رویکردهای سنجش کیفیت در طراحی فضاهای عمومی شهری، نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 4: ۴۳-۳۵.
سازمان پارکها و فضای سبز تبریز .۱۳۹۴. معرفی پارکها به تفکیک مناطق: park.tabriz.ir
زندمقدم، م.، الماسی مفیدی، ح.، زیویار، پ.1400. پراکنش فضایی رضایت از دسترسی به خدمات شهری در شهرهای میان اندام (مطالعه موردی: شهر بومهن). آمایش محیط, 14(54): 99-122.
سادات، م، معرب، ی، صالحی، ا. ۱۳۹۵. تحلیل و بررسی سرزندگی پارکهای جدید شهری، مطالعه‌ی موردی: پارک آب و آتش تهران. مجله آمایش جغرافیایی فضا، 20(6): ۲۰۸ -۱۹۴.
شجاعی، د، پرتوی، پ. ۱۳۹۴. عوامل مؤثر بر ایجاد و ارتقاء اجتماع‌پذیری در فضاهای عمومی با مقیاس‌های مختلف شهر تهران نمونه موردی: فضاهای عمومی دو محله و یک ناحیه در منطقه ۷تهران، باغ نظر، 34(12): ۱۰۸-۹۳.
طبیبیان، م.، قضات، ا. ۱۳۹۲. تحلیل عملکردی فضاهای شهری براساس معیارpps نمونه موردی: پارک ایرانشهر، کنفرانس بین المللی عمران، معماری و توسعه پایدار شهری، دانشگاه آزاد تبریز. ۲۷-۲۸ آذرماه.
علوی، ع، احمدی، ف. ۱۳۹۳. مدل‌سازی کمی دسترسی به پارکهای شهری با رویکرد عدالت فضایی، پارکهای منطقه ۶ تهران، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی،34(14): ۸۸-۷۰.
فیضی، م، مظفر، ف، رعیتی دماوندی، م، عظیمی، م. ۱۳۹۴. مقایسه ترجیح و ادراک مردم از پارکهای شهری طبیعی – ارگانیک و منظم – هندسی، مطالعه موردی: پارک لاله و دانشجو، فصلنامه مطالعات شهری، 13: ۱۶-۵.
لطفی، ص، منوچهری، ا، آهار، ح، سالکی، م. ۱۳۹۱. سنجش میزان دسترسی به تسهیلات شهری با استفاده از منطق فازی؛ نمونه موردی: شهر تبریز، نشریه مدیریت شهری، 30(10): ۱۱۳-۱۳۰.
لطیفی، ا، سجاد زاده، ح. ۱۳۹۴. ارزیابی تأثیر مؤلفه‌های کیفیت محیطی بر الگوهای رفتاری در پارکهای شهری مطالعه موردی: پارک مردم همدان، فصلنامه مطالعات شهری، 11(3): ۲۰-۱.
مافی، ع، خاکپور، ب، کارگر، ر، قاسمی، م. ۱۳۹۵. مبلمان شهری و گذران اوقات فراغت شهروندان، مطالعه موردی: سبزوار، مجله علوم جغرافیایی، 24(12): ۱۰۹-۹۴.
معروفی، س. و بایزیدی، ق.1399. تبیین و تحلیل پایداری فضاهای جمعی و سنجش عوامل مؤثر برآن (نمونه موردی: پارک خانواده شهر مهاباد). آمایش محیط, 13(51): 203-230.
Abbasi, A., Alalouch, C., & Bramley, G.2016. Open space quality in deprived urban areas: user perspective and use pattern. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 194-205.
Annerstedt, M., Östergren, P. O., Björk, J., Grahn, P., Skärbäck, E., & Währborg, P. 2012. Green qualities in the neighbourhood and mental health–results from a longitudinal cohort study in Southern Sweden. BMC public health, 12(1): 33.
Breuste, J., & Rahimi, A2015. Many public urban parks, but who profits from them? The example of Tabriz, Iran. Ecological Processes, 4(1): 6.
Brown, G., Schebella, M. F., & Weber, D.2014. Using participatory GIS to measure physical activity and urban park benefits. Landscape and Urban Planning, 121: 34-44.
Chiesura, A.2004. The role of urban parks for the sustainable city. Landscape and urban planning, 68(1): 129-138.
Colesca, S. E., & Alpopi, C.2011. The quality of Bucharest's green spaces. Theoretical and Empirical Researches in Urban Management, 6(4): 45.
Hami, A., Fazle Moula, F.,Sayyah, Z., & Emami, F.2016. Factors affecting people preferences toward environment landscape, case study: shopping mall in Kuala Lumpur. Journal of Current Research and Science, 4 (2): 216-225.
Lee, Y. C., & Kim, K. H.2015. Attitudes of citizens towards urban parks and green spaces for urban sustainability: The case of Gyeongsan city, Republic of Korea. Sustainability, 7(7): 8240-8254.
Loukaitou-Sideris, A.2006. Southern California Environmental Report Card: Urban Parks. UCLA Institute of the Environment and Sustainability.
Maas, J., Van Dillen, S. M., Verheij, R. A., & Groenewegen, P. P.2009. Social contacts as a possible mechanism behind the relation between green space and health. Health & place, 15(2): 586-595
Yao, Y., Zhu, X., Xu, Y., Yang, H., Wu, X., Li, Y., & Zhang, Y.2012. Assessing the visual quality of green landscaping in rural residential areas: the case of Changzhou, China. Environmental monitoring and assessment, 184(2): 951
_||_
