ساماندهی شهرهای جلگهای با تأکید بر رویکرد توسعه میانافزا، مطالعه موردی: شهر بهشهر
الموضوعات : آمایش محیط
سمانه غفاری ساروی
1
(((دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران))
مجید شمس
2
((استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران))
اسدالله دیوسالار
3
((دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران))
الکلمات المفتاحية: ساماندهی, شهر بهشهر, توسعه درون افزا, شهر جلگهای,
ملخص المقالة :
در دهههای اخیر با بروز مشکلاتی ناشی از رشد کالبدی فضایی وسیع شهرها مانند کاهش کیفیت زندگی و شاخصهای توسعه انسانی، عدم برخورداری کامل شهروندان از خدمات و مسکن، وجود فضاهای رها شده شهری و متروکه و بافتهای فرسوده در نواحی شهر سبب شده به رویکرد توسعه میانافزا با احیای ظرفیتهای موجود درون شهرها در جهت جلوگیری از تخریب محیطزیست و منابع طبیعی، ساماندهی فضایی و کالبدی شهر و استفاده بهینه از اراضی شهری توجه شود. هدف اصلی این پژوهش نقش رویکرد توسعه میانافزا در ساماندهی شهر جلگهای بهشهر میباشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی –تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارشناسان دستگاههای اجرایی و شهروندان میباشند. با توجه به معیارهای توسعه میانافزای، اثرگذاری این رویکرد در ساماندهی و هدایت اصولی برنامههای توسعه شهری و عملکرد نهادهای مدیریت شهری در بهبود فضایی – عملکردی و ساماندهی شهری 29 شاخص بهعنوان چارچوب تحلیلی پژوهش در نظر گرفتهشده است. نتایج حاصل نشان میدهد در بهرهبرداری از ظرفیتها و عرصههای توسعه درونی شهر بهشهر، تنها به معیارهای زیستمحیطی( با میانگین2.91 و آماره تی 1.21-) در برنامههای توسعه شهری توجه شده و نهادهای مدیریت شهری بادید تکبعدی به بهبود شاخصهای زیرساختی(با میانگین 3.09 و آماره تی 2.54) از میان ابعاد پنجگانه توجه نمودهاند. همچنین در حوزه بهبود فضایی – عملکردی و ساماندهی شهری بهشهر، نهادهای مدیریت شهری تنها در توسعه تراکم خالص شهری، استفاده بهینه از زیرساختها و تسهیلات موجود، توسعه شبکه معابر و شناسایی و بهرهگیری از ظرفیتهای موجود جهت توسعه درونی دارای عملکرد نسبتاً مطلوب بوده و به وضعیت سرانهها در نواحی شهری و کاهش فشار توسعه در پهنههای فضای سبز توجه چندانی نداشته اند. در نهایت بر اساس نظرات متخصصان شهری، توجه به پهنهبندی عملکردی، هزینهها و نیازهای مالی، تراکم در نواحی شهری، مشکلات از نگاه ساکنین و شهروندان و بهبود زیرساختها بهعنوان مهمترین عوامل مؤثر بر توسعه میانافزای شهر بهشهر تعیینشده است.
_||_