نقش صنعت نفت در الگوی توسعه فیزیکی نفت شهرها(مطالعه موردی: نفت شهر آبادان)
الموضوعات : آمایش محیط
صادق بشارتی فر
1
,
اسماعیل قادری
2
,
زهرا پیشگاهی فرد
3
1 - (دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران)
2 - (استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
3 - (استاد گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: صنعت نفت, توسعه فیزیکی, شهر آبادان, نفت شهرها,
ملخص المقالة :
نتایج نشان داده که بر اساس شاخص تحلیل جدایی گزینی در سال 1360ساختار فضایی- کالبدی شهر آبادان از نوع تمرکز با جدایی گزینی نسبی بوده است. نتایج آزمونt حاکی از آن است که بین محلات وابسته به صنعت نفت با سایر محلات شهری شهر آبادان در شاخص بافت پر، تفاوت معنیداری وحود داردچنان که نتایج برگرفته از مدل موران نشان داد صنعت نفت توانست با ایجاد خدمات بیشتر زمینه ساخت و سازهای زیاد و متراکم را در محلات وابسته بهخود نسبت به سایر محلات فراهم آورد و زمینهی ایجاد نوعی تمرکز شدید کالبدی و الگوی رشد متمرکز و خوشهای را بهوجود آورد. اما در سال 1390 محلات زیادی با درصد بافت پر در ساختار شهر ظهور و سبب شده که محلات پر تراکم به لحاظ بافت شهری در شهر آبادان بهصورت پراکنده توزیع شوند و الگوی رشد کالبدی از متمرکز و خوشهای سال 1360 به الگوی تمرکز کمتر(پراکنده) و تصادفی 1390 تغییر دهند. همچنین نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسیون نشان از عدم ارتباط قوی و معنیدار بین مهاجرین وارد شده به شهر با دو شاخص تعداد شاغلان صنعت نفت و تعداد پروانههای ساختمانی صادر شده دارد. از این رو از سال 1360 تا 1390 عاملی همچون بازسازی شهر پس از جنگ بههمراه سایر تغییرات کالبدی- فضایی نحوه و گسترش شهر را تحت تأثیر خود قرار داده است و الگوی رشد شهر را از حالت خوشهای به سمت پراکنده سوق داده است.
_||_