بررسی اثر تنش شوری بر ویژگی‌های آنتی اکسیدانی در مراحل جوانه‌زنی، دانه رستی و نموی گیاه سویا (Glycine max L. cv DPX)
الموضوعات :
رقیه محمودی
1
(
1کارشناسی‌ارشد، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد واحد گرگان، گرگان
)
آرین ساطعی
2
(
2 استادیار، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
)
مه لقا قربانلی
3
(
3 استاد، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
)
الکلمات المفتاحية: پراکسیداز, کاتالاز, آسکوربات پراکسیداز, سوپراکسیددیسموتاز, Glycine max l.cv. DPX,
ملخص المقالة :
در پژوهش انجام شده،تغییرات فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت دانه‌های سویا رقم (DPX) در شرایط شوری در مراحل مختلف نمو گیاه از جمله مرحله جوانه‌زنی، دانه‌رستی، مرحله رشد رویشی و زایشی گیاه مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج حاصل در مرحله جوانه‌زنی و دانه‌رستی آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز مقاوم بود وآنزیم‌های پراکسیدازوکاتالاز از آنزیم‌های حساس این مراحل بودند. درمراحل رویشی و زایشی رشد گیاه، آنزیم‌های پراکسیدازوآسکوربات پراکسیداز از مقاومت نسبی و آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز از جمله آنزیم‌های مقاوم در نظر گرفته شدند. با توجه به نتایج بدست آمده یکی از دلایل حساسیت مراحل جوانه‌زنی و رشد رویشی به تنش شوری را می‌توان حساسیت آنزیم‌های مذکور به غلظت‌های بالای نمک و نیز اثرات سمیت اسمزی ویونی کلرور سدیم دانست.
