بررسی پتانسیل آللوپاتیک سه جنس دارویی از تیره خشخاش بر جوانه‌زنی بذر و فاکتورهای رشد علف هرز تاج خروس سفید (Amaranthus albus L.)

الموضوعات :

مه لقا قربانلی ¹ , افسانه گران ² , امیر ذوالفقاری ³

1 - استاد، گروه زیست‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، ایران
2 - کارشناس‌ارشد، گروه زیست‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، ایران
3 - مربی، عضو هیات‌علمی گروه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، ایران

تاريخ الإرسال : 13 الثلاثاء , محرم, 1434 تاريخ التأكيد : 08 السبت , رجب, 1434 تاريخ الإصدار : 16 الجمعة , شوال, 1434

الکلمات المفتاحية: فاکتورهای رشد, دگرآسیبی, آلکالویید, تاج خروس سفید, شقایق, رومریا, مامیران,

ملخص المقالة :

گیاهان تیره خشخاش یا Papaveraceae دارای انواعی از آلکالوییدها بوده و تاکنون خواص دارویی گوناگونی از آنها گزارش شده است. این تحقیق به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتیک عصاره آبی شقایق (Papaver chelidoniifolium)، مامیران (Chelidonium majus) و رومریا (Roemeria refracta) بر جوانه‌زنی و رشد علف‌هرز تاج‌خروس سفید (Amaranthus albus) انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان انجام شد. پنج غلظت 0، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی عصاره آبی گیاهان تهیه شدند. جوانه‌زنی علف‌هرز به مدت ده روز شمارش و فاکتورهای رشد تعیین شدند. نتایج نشان داد که غلظت 100 درصد از عصاره سه گونه سبب کاهش جوانه‌زنی تاج خروس سفید می‌شود و غلظت‌های بالای عصاره، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه‌ها را به طور معنی‌داری کاهش می‌دهد. وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه‌ نیز در سطح 05/0>P به طور معنی‌داری کاهش یافت. در میان سه جنس مورد مطالعه، مامیران دارای بیشترین اثر کاهشی در جوانه‌زنی و سایر فاکتورهای رشد تاج خروس سفید بود.