تاثیر پرایمینگ بر جوانهزنی و رشد گیاهچه کلزا در مقایسه با نانو سیلور تحت تنش شوری
الموضوعات :معصومه صالحی 1 , فاطمه تمسکنی 2 , مریم احسانی 3 , مریم عارفی 4
1 - محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان
2 - دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهی دانشگاه گلستان
3 - کارشناس ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشگاه پیام نور تهران
4 - دانشکده علوم، دانشگاه گلستان
الکلمات المفتاحية: پرایمینگ, کلزا, شوری, آسکوربات, نانوسید,
ملخص المقالة :
پرایمینگ بذر، تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرارگرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانهزنی را به دست میآورند و در واقع یک نوع تیمار قبل از کاشت بذر محسوب میشود. هدف این تحقیق مقایسه چند روش پرایمینگ بر جوانهزنی و رشد گیاهچه کلزا تحت تنش شوری در مقایسه با تیمار بذور با نانوسید میباشد. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی در 4 سطح شوری (6، 12، 18 و 24 دسی زیمنس بر متر NaCl) و یک سطح کنترل (آب مقطر) استفاده شد و رفتار جوانهزنی بذور کلزا رقم RGS تیمار شده با نانوسیدها با غلظتهای ppm 0، 20 و 40 و آسکوربات پرایمینگ با غلظت ppm 100، 200 و 400 و هیدرو پرایمینگ با آب مقطر با سه تکرار بررسی شد. تیمار بذور با نانوسید موجب بهبود رشد گیاهچه و استقرار بهتر بذور شد. اگر چه درصد و سرعت جوانهزنی بذور کاهش یافت. تیمارهای پرایمینگ بر درصد و سرعت جوانهزنی اثر مثبت داشته، ولی بر رشد گیاهچه تاثیری نداشت. تحت تنش شوری تیمار بذری که موجب افزایش رشد گیاهچه گردد از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به نتایج بهترین تیمار بذری در محیط شور و غیر شور تیمار ppm20 نانوسید میباشد، در واقع نانوسید در این غلظت موجب بهبود استقرار کلزا در اراضی شور میشود.
صالحی، م. و ف. تمسکنی. (1387). تاثیر نانوسید در تیمار بذری بر جوانهزنی و رشد گیاهچه گندم تحت تنش شوری. اولین همایش بذر- گرگان.
_||_Bhattacharjee, A.and Bhattacharyya, R.N. (1989). Proloangation of seed viability of Oryza sativa.cultivar Ratna by dikegul ac-sodium. Seed Sci. and Technol. 17:309-316.
Clark, L.J., Walley, W.R., Ellis-Jones, J., Dent, K., Rowse, H.R., Finch-Savage, W.E., Gatsai, T., Jasi, L. Kaseke, N.E., Murunge, F.S., Riches, C.R. and Chiduze, C. (2001). On farm seed priming in maize: A physiological evaluation. Seventh eastern and southern Africa regional maize conference. 268-273.
Dey,P.G.and mukherjee,R.K. (1998). Invigoration of dry seeds with physiologically active chemicals in organic solvent. Seed Sci. and Technol. 16:145-153.
Harris D., A.joshi, P.A.Khan, P.Gothakar and P.S.Sodhi. (1999). on-farm seed priming in semi-arid agriculture: Development and evolution in corn, rice and chickpea in India using participatory. methods.Exp.Agric.35:15-29.
Harris, D., A.. Joshi, A.K., Pathan, P., Gothakar, W., Chivasa and P.N., Yamudeza. (1999). On-farm seed priming: using participatory methods to review and refine a key technology. Exp. Agricultural Systems. 69:151-164.
Jensen, M., (2002). Seed vigour testing for predicting field seedling emergence in Fagus sylvatica L. Denderobiology.47: 47–54.
Kaur, S. Gupta, A.K., Kaur, N., (2006). Effect of hydro and osmopriming of chickpea (Cicer arientinum L.) seeds on anzymes of sucrose and nitrogen metabolism in nodules. Plant Growth Regulation., 49: 177-182.
Khajeh-Hosseini, M., Powell, A.A. and Bingham, J., (2002). Comparison of the seed germination and early seedling growth of soybean in saline conditions. Seed Sci. Res., 12,165-172.
Kikuti, A.L.P. Guimaraes, R.M.Oliveira. J. (2002). Application of antioxidant on coffee seeds aiming at quality preservation. Ciência e Agrotecnologia, 4:pp 663-672.
McDonald, M.B. (2004). Orthodox seed detroration and it is repair. pp. 273-304 In beanch – Arnold, R.L. and R.L. Sanchez.Handbook of seed physiology Food prodact press. Argantina.
Rashid, A., Harris, D., Hollington, P. and Ali, S., (2004). On farm seed priming reduces yield lossed of mungbean (Vigna radiate) associated with mungbean yellow mosaic virus in the north west Frontier province, Pakistan. 23: 119-1124.
Soltani, A. Galeshi, S. Zeinali, E. and N. Latifi. (2002). Germination seed reserve utilization and seedling growh of chickpea as affected by salinity and seed size. Seed Sci. & Technol., 30: 51-60.
Soltani, A., Zeinali, E., Galeshi, S. and N. Latifi. (2001). Genetic variation for interrelationships among seed vigor traits in wheat from the Caspean Sea Coast of Iran, Seed Sci. & Technol., 29: 653-669.