بررسی اثر شوری و نیتروژن بر تولید لیپید در ریزجلبک Chlorella vulgaris EP 33 با روش سطح پاسخ
الموضوعات :
سمیرا سعیدی اکبرزاده
1
(
گروه میکروبیولوژی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
)
الهه پورفخرایی
2
(
گروه بیوتکنولوژی صنعت و محیط، پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
)
محسن زرگر
3
(
مرکز تحقیقات تولید و بازیافت مواد و انرژی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
)
سید سهیل آقائی
4
(
مرکز تحقیقات تولید و بازیافت مواد و انرژی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
)
فرهاد جدیدی
5
(
گروه بیوتکنولوژی صنعت و محیط، پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاددانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: ", بهینه‌سازی با روش شناسی سطح پاسخ", , ", کلرلا ولگاریس", , ", شوری", , ", نیتروژن", , ", لیپید", ,
ملخص المقالة :
افزایش محتوای لیپید باهدف استفاده در مکمل‌های غذایی و بیودیزل دارای اهمیت است. تغییر غلظت شوری و نیتروژن از استراتژی‌های مهم و کاربردی در این راستا می‌باشد. جلبک Chlorella vulgaris EP33 که از آب‌های مناطق شمالی ایران جداسازی و شناسایی‌شده، به‌عنوان منبع لیپید می‌تواند مورداستفاده قرار گیرد. در این مطالعه برای بهینه‌سازی تجمع لیپید از طراحی مرکب مرکزی با روش سطح پاسخ شامل 3 تکرار در نقطه مرکزی و 11 آزمایش استفاده شد. محتوای لیپید اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین محتوای لیپید در شرایط بهینه نیتروژن 10 و شوری 115 میلی مولار (503/0 گرم بر گرم بیومس خشک) به‌دست آمد و میزان رشد در این شرایط نصف مقدار شرایط بهینه در نیتروژن 10 و شوری صفر بود. مقادیر تجربی و مقادیر پیش‌بینی‌شده با نرم‌افزار نیز دارای روابط منطقی بودند که نشان‌دهنده تناسب مدل‌های به‌کاررفته و نیز سازگاری روش سطح پاسخ برای تعیین شرایط بهینه بوده است. با تغییرات غلظت برخی عوامل مؤثر در تولید لیپید، می‌توان برای بهینه‌سازی اقتصادی تولید لیپید با اهداف کاربردی استفاده کرد. در این مطالعه مشاهده شد که تأمین نیتروژن باعث افزایش سطح تحمل ریزجلبک مدنظر به شوری به‌عنوان یک راه عملی برای افزایش تولید لیپید می‌شود. نتایج بهینه‌سازی متغیرهای فرآیند از طریق روش‌شناسی سطح پاسخ، منعکس‌کننده تحقیقات پیشرو در جهت افزایش محتوای لیپید با استفاده از یک رویکرد فن‌آوری اقتصادی کارآمد است.
