ارزیابی میزان آسیب پذیری معابر شهری و شبکههای ارتباطی منطقه ده شهرداری تهران بر اساس اصول پدافند غیر عامل و با استفاده از روش کارور

الموضوعات :

محسن رنجبر ¹ ( دانشیار، گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری )
مریم حمزه نیسانی ² ( کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه آزاد اسلامی شهر ری )

تاريخ الإرسال : 24 الأربعاء , شعبان, 1434 تاريخ التأكيد : 20 الإثنين , رجب, 1435 تاريخ الإصدار : 20 الأربعاء , جمادى الأولى, 1436

الکلمات المفتاحية: زلزله, پدافند غیر عامل, منطقه 01 شهرداری تهران, معابر شهری,

ملخص المقالة :

راههای ارتباطی یکی از مهمترین عناصر در افزایش یا کاهش آسیب پذیری یک شهر استتعدد مسیرهای دسترسی شهر بر کاهش میزان آسیب پذیری و کاهش تلفات تأثیر به سزاییخواهد داشت این پژوهش بر آن است تا با استفاده از آمار و اطلاعات موجود در خصوصمیزان آسیب پذیری معابر شهری از منظر پدافند غیر عامل منطقه 01 شهرداری تهران بهکنکاش در ارتباط با سطح آسیب پذیری بافت شهری به تناسب سلسله مراتب شبکه معابر درارتباط با زلزله از دیدگاه پدافند غیر عامل بپردازد. روش جمع آوری اطلاعات عمدت ا کتابخانهای و با توّجه به نوع پژوهش از مطالعات میدانی ) مصاحبه ( نیز استفاده شده است. در این مقالهاز روش ماتریسی برای بررسی انطباق مکانی منطقه 01 شهرداری تهران با اصول پدافند غیرعامل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل درمنطقه ده شهرداری تهران است . به این طریق میتوان اقدامهای پیشگیرانه را قبل از وقوعبحران برای کاهش آسیبهای جانی و مالی در مهمترین معابر شهر، جایی که این تلفات ازبقیه نقاط شهر بیشتر است، انجام داد .

المصادر:

1- احمرلوئی، محمد حسین، (1389):  پدافند غیر عامل در جنگ­های نوین (ش. م. ه)، دانشکده فارابی، تهران.

2- اصغری ا، پرهیزکارا، قدیری م، (1381): کاربرد برنامه ریزی شهری به منظور کاهش خسارات ناشی از زلزله با استفاده از GIS مطالعه موردی، منطقه 17 شهرداری تهران، مؤسسه جغرافیا ص 78-63.

3- بیدی، علی اصغر، (1389): اصول و مبانی پدافند غیرعامل در امنیت ملّی، دانشکده فارابی، تهران.

4- جلالی فراهانی، غلامرضا؛ هاشمی فشارکی، سید جواد (1387): نقش عنصر دفاع در شهر سازی، سوّمین کنفرانس بین المللی مدیریت بحران جامع تهران.

5- حسینی امینی، حسن، (1390): تحلیل کارکرد مکانی شهرک اداری شهریار براساس اصول پدافند غیرعامل، فصلنامه پدافند غیر عامل، دانشگاه امام حسین(ع)، شماره پیاپی، 11.

6- حمیدی م، (1371): بررسی آسیب پذیری قطعات شهری در مقابل بلایای طبیعی، انتشارات مؤسسه بین المللی زلزله شناسی، تهران

7- فرد رو .م (1387): رویکرد تئاتری در دفاع غیر عامل: انتشارات عباسی.

8- دایی نژاد، ف- امین زاده ب، (1385): اصول و دستور العمل طراحی و تجهیز مناطق مسکونی و فضای باز از منظر پدافند غیرعامل، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.

9- زیاری، کرامت ا...(1380) : "برنامه ریزی پدافند و پناهگاه شهری"، نشریه صفه، شماره 32، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

10- عزیزی م .م.  (1383): نقش برنامه ریزی شهری در کاهش خطر و خسارات زلزله (بم)، دانشگاه تهران.

11- مدیری م، (1389): الزامات مکان­یابی شهری وارائه الگوی بهینه دفاع غیرعامل، رساله دوره دکترا، دانشگاه تهران.

12- موحدی نیا، جعفر، ( 1386): اصول و مبانی پدافند غیر عامل، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران.

13- نباتی، عزت ا...، ( 1388): مبانی پدافند غیرعامل، دانشکده فارابی، تهران.

14- نیازی تبار، حسن، (1387): NBC آسیب شناسی پدافند غیر عامل در برابر اقدامات، نشریه نگرش راهبردی، شماره 92.

15- ویسه ی، (1378): نگرش بر مطالعات شهری و برنامه ریزی شهری در مناطق زلزله خیز، انتشارات موسسه بین المللی زلزله شناسی، تهران.

16- Banergeet. (1980): “Earth quakes”, Urban Scale Vulnerability and City Design, Some Observations, School of Urban and Regional Planning, University of Southern California.

17- Aysan, Y.; Davis, I. “Rehabilitation & Reconstruction.”; UNDP Press: New York, (1993).