تاثیر فلزات سنگین بر شاخصهای جوانهزنی و قدرت بذر ذرت تحت شرایط آزمایشگاهی
الموضوعات :قاسم پرمون 1 , علی عبادی 2 , معصومه قهرمانی 3 , سید امیر موسوی 4
1 - دانشگاه محقق اردبیلی
2 - دانشگاه محقق اردبیلی
3 - دانشگاه محقق اردبیلی
4 - دانشگاه تربیت مدرس
الکلمات المفتاحية: ذرت, جوانهزنی, نیترات بیسموت, نیترات کادمیوم,
ملخص المقالة :
بهمنظور مطالعه تأثیر فلزات سنگین بر جوانهزنی ذرت آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فلزات سنگین نیترات بیسموت (Bismuth)، نیترات کادمیوم (Cadmium) و نیترات سرب (PbNO3) در غلظتهای 50، 200، 350، 500 و 1000 میلیگرم بر لیتر بود. نتایج نشان داد، فلزات سنگین در سطح 1 درصد بر جوانهزنی و قدرت بذر ذرت تأثیر معنیداری داشت. سطوح پایین فلزات موجب افزایش درصد جوانهزنی (از 93% به 98% در نیترات سرب و از 93% به 97% در نیترات بیسموت و از 94% به 96% در کادمیوم) و قدرت بذر (از 1200 به 1606 در نیترات بیسموت و از 1568 به 1592 در نیترات سرب) شده ولی سطوح بالا سبب کاهش مقدار آنها شد. در بین شاخصهای سرعت جوانهزنی تنها ضریب سرعت جوانهزنی (CVG) در سطح 5 درصد و سرعت جوانهزنی روزانه (DGS) در سطح 1 درصد و در بین شاخصهای زمان جوانهزنی متوسط زمان جوانهزنی (MTG)، در سطح 5 درصد و متوسط زمان جوانهزنی روزانه (MDG) و متوسط زمان لازم برای رسیدن به 90 درصد جوانهزنی در سطح 1 درصد تحت تأثیر فلزات سنگین قرار گرفت. با افزایش غلظت فلزات سنگین CVG، R50، MDG کاهش و DGS، MTG و D90 افزایش یافتند. یکنواختی جوانهزنی (CU) تنها صفتی است که در بین شاخصهای کیفیت جوانهزنی تحت تأثیر فلزات سنگین قرار گرفت و با افزایش غلظت فلزات عدد یکنواختی افزایش یافته که این نشاندهنده کاهش یکنواختی است. معادلات رگرسیونی نیز نشان داد تغییرات DGS، MTG، D90 و CU با درصد جوانهزنی و قدرت بذر معنیدار بود؛ و تغییرات DGS و MDG بیشترین سهم را در پیشبینی قدرت و درصد جوانهزنی به خود اختصاص داد که نشاندهنده نقش بهتر این صفات در تعیین و ارزیابی قدرت بذر ذرت است.
مجله تحقیقات بذر