تاثیر کاربرد بنتونیت بر خصوصیات جوانهزنی بذور کاهو تحت شرایط تنش خشکی ناشی از پلیاتیلن گلایکول
الموضوعات :اکرم ولیزاده قلعهبیگ 1 , سیدحسین نعمتی 2 , علی تهرانیفر 3 , حجت امامی 4
1 - دانشجوی کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد
2 - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
3 - استاد گروه علوم باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
4 - استادیار گروه علوم خاک، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
الکلمات المفتاحية: بنتونیت, خشکی, رشد گیاهچه, شاخص بنیه بذر, کاهو,
ملخص المقالة :
بهمنظور بررسی تأثیر خشکی و بنتونیت بر شاخصهای جوانهزنی بذر کاهو آزمایش فاکتوریل بر پایهی طرح کاملا تصادفی، با سه تکرار در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 5 سطح خشکی حاصل از پلی اتیلن گلایکول (صفر، 5/0-، 1-، 5- و 10- بار) به عنوان فاکتور اول و 4 سطح بنتونیت (صفر، 50، 100 و 150 میلیمولار) بهعنوان فاکتور دوم انتخاب شدند. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی کلیه شاخصهای جوانهزنی شامل درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، وزن تر و خشک گیاهچه، طول ساقهچه و ریشهچه و انرژی جوانهزنی کاهش و میانگین زمان جوانهزنی افزایش یافت. درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، وزن تر و خشک گیاهچه، طول ساقهچه و ریشهچه در سطح 100 میلیمولار بنتونیت دارای بیشترین مقدار بودند. بیشترین و کمترین میانگین زمان جوانهزنی به ترتیب در خشکی 10- ، بنتونیت صفر (45/4 روز) و خشکی صفر، بنتونیت 100 میلیمولار (32/1 روز) مشاهده شد. بیشترین طول ساقهچه و ریشهچه به ترتیب (20/62 و 85/66 میلیمتر) در خشکی صفر و بنتونیت 100 میلیمولار به دست آمد. وزن تر گیاهچه از تیمار خشکی صفر و بنتونیت 100 میلیمولار به خشکی 10- بار و بنتونیت صفر کاهش 26/85 درصدی را نشان داد. در غلظت 150 میلیمولار بنتونیت، بین بنتونیت و بذر در جذب آّب رقابت ایجاد شده که بنتونیت بر بذر غلبه کرده و نتوانسته در بهبود صفات موثر باشد. براساس نتایج بهدست آمده، غلظت 100 میلیمولار بنتونیت جهت بهبود جوانهزنی بذور کاهو پیشنهاد میگردد.