اثر شوری و دما بر خصوصیات فیزیولوژیک جوانه‌زنی و رشد گیاهچه چای ترش (Hibiscus sabdariffa)

الموضوعات :

علی راحمی کاریزکی ¹ (استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه گنبد کاووس)
علی نخ‌زری مقدم ² (استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه گنبد کاووس)
مهرنسا قره خانی ³ (دانشجوی سابق کارشناسی گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه گنبد کاووس)

تاريخ الإرسال : 21 الجمعة , رجب, 1434 تاريخ التأكيد : 28 الأربعاء , شوال, 1434 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ذو القعدة, 1434

الکلمات المفتاحية: ریشه‌چه, سرعت جوانه‌زنی, ساقچه, نمک,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی اثر شوری و درجه حرارت بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه چای ترش آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه گنبد کاووس، در خرداد ماه 1390 اجرا شد. عامل اول شامل 5 سطح شوری (0، 3-، 6-، 9-، 12- بار) و عامل دوم درجه حرارت در 3 سطح (25، 30، 35 درجه سانتی‌گراد) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر دما بر ویژگی‌های طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه، سرعت جوانه‌زنی و پویایی مواد در سطح یک درصد و بر وزن خشک ساقه‌چه در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. همچنین اثر شوری بر تمام ویژگی‌های به جز وزن خشک ریشه‌چه در سطح یک درصد معنی‌دار بود، در حالی که بر همکنش شوری و دما تنها بر طول ریشه‌چه، وزن خشک گیاهچه، وزن خشک ساقچه و سرعت جوانه‌زنی معنی‌دار بود. تجزیه رگرسیونی نشان داد که بیشترین کاهش به ازای هر واحد افزایش شوری در طول ساقه‌چه با 38/9 درصد و کمترین کاهش در پویایی مواد با 54/2 درصد مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد جوانه‌زنی و پویایی مواد، در دمای 31 درجه سانتی‌گراد حاصل شد. در مورد صفاتی که بر همکنش شوری و دما بر روی آنها معنی‌دار بود، کمترین اثر سوء نمک در دمای 30 درجه سانتی‌گراد حاصل شد. بنابراین با توجه به نتایج حاصله می‌توان بیان داشت که دمای مناسب برای این گونه حدود 30 تا 31 درجه سانتی‌گراد تخمین زده شد.