مکان یابی مناطق مستعد توسعه گردشگری در شهرستان همدان

الموضوعات :

گلنار مخفی ¹ , نسیم رونیاسی ² , سهیل سبحان اردکانی ³ , علی اکبر یالپانیان ⁴

1 -
2 -
3 -
4 -

تاريخ الإرسال : 30 الأربعاء , ربيع الأول, 1433 تاريخ التأكيد : 19 الثلاثاء , رمضان, 1433 تاريخ الإصدار : 03 الأحد , رمضان, 1433

الکلمات المفتاحية: مکان یابی, سامانه اطلاعات جغرافیایی, گردشگری طبیعت, شهرستان همدان,

ملخص المقالة :

این پژوهش، شناسایی نواحی مستعد توسعه گردشگری طبیعت در شهرستان همدان را مد نظر دارد امکان سنجی نواحی مستعد طبیعت گردی با استفاده از مدل طبیعت‌گردی مخدوم انجام شد. این مدل یک مدل خطی ریاضی چند مجهولی می‌باشد و برای شناخت قابلیت‌ها و توانمندی‌های بوم شناختی سرزمین کاربرد دارد. هر یک از پیراسنجه‌های ارائه شده در مدل از قبیل شکل زمین، خاک شناسی (حاصلخیزی خاک، بافت خاک و ...)، پوشش گیاهی (تراکم، فرم رویشی گیاهان و ...)، مناطق حفاظت شده، وضعیت اقلیمی(توزیع دما، سرعت باد و...) و دبی آب به طور جداگانه بررسی و برای هر یک نقشه رقومی تهیه گردید. لایه‌های فوق طبق هدف مورد نظر و براساس داده‌های پیشنهادی طبقه‌بندی شد. پردازش، جمع‌بندی و ارزیابی داده‌ها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و ویرایش 3/9 نرم‌افزار ArcGIS و با توجه به عملگرهایAND ،OR و NOT صورت گرفت و در نهایت نقشه‌های پهنه‌بندی نواحی مستعد گردشگری طبیعت شهرستان همدان تولید شد. بدین ترتیب از کل مساحت منطقه 22/37% به تفرج متمرکز طبقه یک، 25/60% به تفرج متمرکز طبقه دو، 9/0 درصد به تفرج گسترده طبقه یک و 63/1 درصد به تفرج گسترده طبقه دو تعلق گرفت.

المصادر:

منابع

1- خاکساری، علی، (1382)، مجموعه مقالات بررسی سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه جهانگردی در جمهوری اسلامی ایران، معاونت پژوهشی دانشکده علامه طباطبایی، سازمان ایرانگردی و جهانگردی.

2- رضوانی، عبدا...، (1374)، جغرافیا و صنعت توریسم، تهران انتشارات دانشگاه پیام نور.

3- ریاحی خرم، مهدی و حسین محجوب، (1386)، آمایش سرزمین و اکوتوریسم در استان همدان، اولین همایش ملی جغرافیا و آمایش سرزمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.

4- سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان همدان، (1381)، طرح مطالعات جامع توسعه استان همدان.

5- شریفی، مرتضی، (1368)، آمایش و برآورد ظرفیت برد تفرجی جنگل شمشادی سنگان، پایان‌‌نامه ارشد جنگلداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران.

6- شریفی، مرتضی، (1376)، برنامه‌ریزی مقدماتی برای توسعه توریسم، مجله جنگل و مرتع، سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری کشور.

7- کرمی، ناصر، (1378)، اکوتوریسم ایران، معاونت تحقیقات، آموزش و برنامه‌ریزی سازمان ایرانگردی و جهانگردی، نگارش نخست.

8- کرمی، ناصر، (1382)، امکان‌سنجی توسعه اکوتوریسم دریایی در جمهوری‌اسلامی ایران، تهران، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.

9- مخدوم، مجید و علی درویش‌صفت، (1386)، ارزیابی و برنامه‌ریزی محیط‌زیست با سامانه اطلاعات جغرافیای، انتشارات دانشگاه تهران.

10- مولایی، هشتجین، (1386)، اکوتوریسم و توسعه در کنار عملکرد مسلط جزایر خارک و خارکو، مجموعه مقالات همایش منطقه‌ای جغرافیا، گردشگری، توسعه پایدار اسلامشهر، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر.

11-English Tourist Board, (2000), The green light; a guide to sustainable tourism, London.

12-Feng, R. and Morrison, A.M, (2002), GIS Application in tourism and Hospitality marketing: A Case in Bron County, Indiana.

13-Han, B and Beckmann, M, (2003), The entrepreneurship factor in sustainable tourism development, Maya Lordkipanidze.

14-Hayes, J, (2002), Strategies for Ecotourism Development in the Quibbling, London press

15-Malczewski, J, (1999), GIS and Multicriteria decision Analysis, John Wily & Sons publications, London.