نقش سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار محله‌ای(مطالعه موردی شهر ایذه)

الموضوعات :

نفیسه مرصوصی ¹ (استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور واحد تحصیلات تکمیلی تهران – ایران)
نیلوفر آذربرزین ² (دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور واحد تحصیلات تکمیلی تهران – ایران)

تاريخ الإرسال : 22 السبت , ذو القعدة, 1439 تاريخ التأكيد : 17 الثلاثاء , ذو الحجة, 1439 تاريخ الإصدار : 28 الثلاثاء , صفر, 1440

الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, ایذه, توسعه پایدار, محلات شهری, شاخص ها,

ملخص المقالة :

گسست در ساختار فضایی محلّه‌های شهری و از بین رفتن هویت کالبدی آن‌ها، سبب از بین رفتن ساختار اجتماعی پیوسته میان ساکنان و کاهش ارتباطات چهره به چهره و رودررو گشته و باعث جایگزینی روابط ثانویه به‌جای روابط گرم و صمیمی افراد شده است. هدف پژوهش بررسی نقش سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار محله ای شهر ایذه می‌باشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی بوده و ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه محقق ساخته می‌باشد جامعه آماری پژوهش شامل محلات 15 گانه شهر ایذه می‌باشد که طبق سرشماری سال 1390 جمعیتی بالغ‌بر 122013 نفر است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 250 نفر به دست آمده است. داده‌های گردآوری‌شده توسط پرسشنامه با استفاده از آزمون T در قالب نرم‌افزارSPSS 20 مورد آزمون و تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است. نتایج نشان می‌دهد وضعیت کلی سرمایه اجتماعی در سطح محلّه‌های شهر ایذه با سطح معناداری بالای 05/0 نشان دهنده ی وضعیت مطلوب می‌باشد.و ازنظر شهروندان دو شاخص کالبدی - زیست‌محیطی و بهداشتی - درمانی در وضعیت فرا پایداری قرارگرفته است و شهروندان از این دو سنجه رضایتمندی کافی رادارند ولی دو سنجه دیگر شاخص اجتماعی - فرهنگی و اقتصادی در سطح معنی‌داری قرار نگرفتند و در سطح ناپایداری قرار دارد. نتیجه کلی پژوهش حاکی از توجه بیشتر متخصصان و برنامه ریزان شهری و منطقه‌ای به شاخص‌های توسعه پایدار محلّه‌ای در سطح محلات 15 گانه شهر ایذه می باشد.

المصادر:

1. پاتنام، رابرت، (1380)، دموکراسی و سنت‌های مدنی، ترجمه: محمدتقی دلفروز، انتشارات وزارت کشور.


2. پورجعفر، محمدرضا، (1388)، طراحی شهری و سرمایه اجتماعی در فضاهای شهری، انتشارات طحان، تهران.


3. تاج‌بخش، کیان و اسدی کیا، بهناز، (1382)، تئوری سرمایه اجتماعی: پیامدهای آن برای توسعه اقتصادی و اجتماعی، انتشارات گفتمان.


4. تاج‌بخش، کیان، (1384)، سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی توسعه، ترجمه: افشین خاکباز، حسن پویان، انتشارات شیرازه، تهران


5. توسلی، غلامعباس، (1379)، جامعه‌شناسی شهری، انتشارات دانشگاه پیام نور.


6. توکلی، مرتضی، تاجبخش، کاظم، (1387)، بررسی و تحلیل میزان سرمایه اجتماعی در مناطق شهری و روستایی مرزی سیستان، فصلنامه روستا و توسعه، شماره 2، ص 162- 143.


7. جوادزاد اقدم، هادی، علوی، سید علی (1395 )، تحلیل تطبیقی نقش سرمایه اجتماعی در پایداری محله‌ای در بافت‌های فرسوده و جدید (نمونه موردی: محلات نارمک و یوسف‌آباد)، فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری، دوره 7، شماره 24، صفحه 83-104.


8. ربانی خوراسگانی، علی، صدیق اورعی، غلامرضا، خنده‌رو، مهدی، (1388)، بررسی سرمایه اجتماعی و عوامل مؤثر بر شکل‌گیری آن در سطح محلّه (نمونه موردی: محلّه‌های منطقه 9 مشهد)، مجله علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، پاییز و زمستان 1388.


9. شریفیان ثانی، مریم، (1380)، سرمایه اجتماعی: مفاهیم و چارچوب نظری، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال اول، شماره دوم.


10. شماعی، علی، (1383)، توسعه اجتماعات محلّه‌ای، و تأثیر آن بر توانمندسازی نظام مدیریت شهری، چکیده مقالات همایش توسعه محلّه‌ای، تهران، شهرداری تهران.


11. قاسمی، وحید، نگینی، سمیه، (1389)، بررسی تأثیر بافت محلّه‌ها بر هویت اجتماعی، با تأکید بر هویت محلّه‌ای در شهر اصفهان، مجله علمی پژوهشی مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال دوم، شماره هفتم، زمستان 1389.


12. مرکز آمار ایران، (1390)، سرشماری نفوس و مسکن سال 90، دفتر آمار و اطلاعات استانداری خوزستان.


13. مقیمی، عباس، (1392)، نقش سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار محلّه های شهری (مطالعه موردی: محلّه های رفیش آباد و نهضت آباد شهر اهواز)، رساله‌ی کارشناسی ارشد، استاد راهنما: سعید ملکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم زمین.


14. ملاحسنی، حسین، ( 1383)، سرمایه اجتماعی در سطح محلّه، چکیده مقالات همایش توسعه محلّه‌ای، تهران، شهرداری تهران.


15. موسوی، سید احمد، (1385)، برنامه‌ریزی توسعه محلّه‌ای با تأکید بر سرمایه‌ی اجتماعی، کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس.


16. موسوی، میر طاهر، (1385)، مشارکت اجتماعی یکی از مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی، فصلنامه علمی – پژوهشی رفاه اجتماعی، سال ششم، شماره 23.


17. Chambers, R. (1997). General interaction participation of participatory research and Development, in power and participatory Development theory practice. Edited by Nici N. et. Al., intermediate Technology publication, London.


18. Coleman, J. (1994). Fondation of social theory. Combridye: Harward university press.


19. Das, D., (2008), Urban Quality of Life: A case study of Guwahati, Journal of Social Indicators Research, Vol 88, pp. 297-310.


20. Hanifan, L.J., (1916), The Rural School Community Center, Annals of American Academy of Political and Social Science, Vol .67, PP. 130-138.


21. Keller, S. (1968), The Urban Neighborhood, New York, Random House, U.S.A.Forrest.


22. Krause, D.R,R.B. Handffield & B.T.Bevlerly, (2006), The relationships between upplier development, commitment, social capitalaccumulation and performance improvement, journal of operations management.


23. Kreuter, M. W, Young, L. A., & Lezin, N. A. (1998),"Measuring social capital in small communities ",Atlanta, Georgia: Health 2000, Inc.


24. Morris, D. and Hess, K. (1975), Neighborhood Power. Boston. MA: Beacon Press. U.S.A.


25. Organisation for Economic Co-operation and Development, (2005), Going for Growth: Structural Policy Indicators and Priorities in OECD Countries, Paris.

Randolph, T. Hester, Jr. (1984), "Planning Neighborhood Space with People", University of California, U.S.A, Second Edition.