بررسی روند توسعه فیزیکی کلان شهر اهواز بر الگوی گسترش آن در افق 1400
الموضوعات :
1 - دانشجوی دکترا، واحدتهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: GIS, توسعه فیزیکی, اهواز, کلانشهر, الگوی گسترش,
ملخص المقالة :
شهرنشینی، رشد شهری و گسترش نامطلوب آن به عنوان پدیدهای جهانی، همۀ کشورهای دنیا را تحت تاثیر قرار داده است. این پژوهش از لحاظ ماهیت هدف کاربردی و از نظر روششناسی توصیفی تحلیل میباشد. به به دنبال بررسی روند گسترش فیزیکی و الگوی گسترش شهر اهواز در افق 1400 است. برای دستیابی اهدف ابتدا روند گسترش فیزیکی در دوره 35 سال (1360 تا 1395) بررسی شد و سپس 14 شاخص برای بررسی گسترش بهینه توسعه شهر اهواز در افق 1400 استخراج شدند که با استفاده از منطق فازی (FUZZY) این شاخص ها استاندارد شدند و در ادامه برای مدل بهینه با استفاده از مدل تحلیل ترکیبی ANPDEMATEL سه سطح برای گسترش این شهر مشخص شده که در ترکیب با OVERLAYFUZZY و GAMA 9/0 در محیط Gis نقشه های خروجی نیز با استفاده از نرم افزارهای envi و arcgis استخراج گشت. نتایج نشان داد در سطح مدلهای پیشبینی کننده اراضی کشاورزی با وزنهای 0.101 و 0.118 بیشترین اهمیت و مهمترین عامل تغییر یافته در روند گسترش فیزیکی شهر اهوا بوده است. همچنین خروجی سطحبندی گسترش فیزیکی در افق 1400 مشخص شد
8. یزدانی، محمدحسن، سیدین، افشار، فرجی، عیسی(1396)، مکان یابی جهات بهینه توسعه فیزیکی مشگینشهر با راهکار مقابله با بحران، فصلنامهی فضای جغرافیایی، سال هفدهم، شماره60، صص99-79.
9. Grant, J., 2007, Encouraging Mixed Use in Practice. Incentives, Regulations, and Plans:The Role of States and Nation-states in Smart Growth Planning, Edited by Gerrit-Jan Knaap, Huibert, A. Haccoû, Kelly J. Clifton and John W. Frece, Published by Edward Elgar Publishing.
10. Hadadan yazdi, K., 2007, Recognition and Control of Urban Land Development Patterns through Inefficient Urban Region Emphasis on: Smart Growth (Case Study: Yaftabad District), MA. Thesis, Supervisor: M., Rafieian, Department of Urban & Regional Planning Faculty of Art Tarbiat Modarres University, Tehran.
11. Holdren, E., & Norland, I. T. (2005). Three challenges for the compact city as a sustainable urban form: household consumption of energy and transport in eight residential areas in the greater Oslo region. Urban studies, 42(12), 2145-2166.
12. Hutchison, P, (2010), Encyclopedia of urban studies, Sage publication. London & New York.
13. J.A.G. Jaeger et al., 2010, Suitability criteria for measures of urban sprawl, Ecological Indicators 10, 397-406.
14. Kaya. S, Curran, P.J., 2006, Monitoring urban growth on the European side of the Istanbul metropolitan area, international journal of applied earth observation and geoinformation 8, 18-25.
15. Litman, T. (2005) “Evaluating Criticism Of Smart Growth”. Victoria transport policy institute. (www.vtpi.org).
16. Neuman, M(2005), The Compact City Fallacy, Journal of Planning Education and Research, Vol 25, Issue 1.
17. Rinne, J.; Paloniemi, R.; Tuulentie, S.; Kietäväinen, A. 2015 Participation of second-home users in local planning and decision-making—A study of three cottage-rich locations in Finland. J. Policy Res. Tour. Leis. Events, 7, 98–114.
18. Van Acker, V.; Goodwin, P.; Witlox, F. 2016, Key research themes on travel behavior, lifestyle, and sustainable urban mobility. Int. J. Sustain. Transp, 10, 25–32.
19. Wang Xiaoxiao,2006. The second home phenomenon in Haikou, China,waterlo.
20. ye lin et al, (2005)." What I" smart growth?", journal of planning literature, vol.19,pp.301.
_||_