میراث معماری و باستانشناسی نجاتبخشی (مطالعه موردی کاوش نجاتبخشی محوطه گردی گوران پیرانشهر)
الموضوعات :فرزاد مافی 1 , بهنام قنبری 2 , حامید نورسی 3
1 - استادیار گروه باستانشناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران. (نویسنده مسئول) Farzad.Mafi@iau.ac.ir
2 - دانشآموخته کارشناسی ارشد باستانشناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.
3 - دانشجوی دکتری باستانشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: باستانشناسی نجاتبخشی, گردی گوران پیرانشهر, باستانشناسی فضایی, میراث معماری,
ملخص المقالة :
بخش قابلتوجهی از یافتهها و نتایج حاصل از کاوشهای باستانشناختی را آثار و شواهد معماری تشکیل میدهد. ساختارهای به دست آمده از کاوشهای باستانشناسی در کنار سایر بناها، بافتهای تاریخی و سنتهای معماری برجا مانده از ادوار گذشته، میراث معماری یک سرزمین را شکل میدهند. توجه به میراث معماری یک ضرورت انکارناپذیر در کاوشها و مطالعات باستانشناختی است؛ اما زمانی که بحث کاوشهای نجاتبخشی مطرح میشود؛ با توجه به سرعت عمل و محدودیتهای زمانی و مالی در این نوع از کاوشها، احتمال از بین رفتن شواهد معماری اهمیت بیشتری پیدا میکند. با توجه به اهمیت آثار و شواهد معماری در کاوشهای باستانشناختی، در این نوشتار سعی بر آن است تا با استناد بر نتایج کاوش نجاتبخشی محوطه گردی گوران پیرانشهر، چگونگی تعامل باستانشناسان با میراث معماری بهویژه در کاوشهای نجاتبخشی مورد ارزیابی قرار گرفته و در نتیجه، با در نظر گرفتن پیشفرضهای تأثیرگذار، از جمله عدم اولویت مطالعات معماری، کمتوجهی به الزامات کاوش نجاتبخشی، عدم استفاده از تخصص معماران در تیمهای باستانشناسی، کمتوجهی به رویکردهای باستانشناسی فضایی، عدم تناسب سطح کاوش با نیازهای پژوهشی، عدم بهرهوری دقیق از فناوریهای نوین و سایر موارد مؤثر را مورد راستی آزمایی قرار داده و در پایان نیز پیشنهادهای مشخصی را در جهت بهبود روشها بهمنظور مطالعه، مستندنگاری و معرفی دقیقتر میراث معماری در کاوشهای نجاتبخشی ارائه گردیده است. روش تحقیق پژوهش حاضر بهصورت تاریخی، تطبیقی-تحلیلی است و گردآوری اطلاعات بهصورت کتابخانهای و با استفاده از گزارشها و رویکردهای باستانشناسانه انجام گرفته است.کلید واژگان: میراث معماری، باستانشناسی نجاتبخشی، گردی گوران پیرانشهر، باستانشناسی فضایی
_||_