تأثیر آموزش ریاضی به روش UCMAS برتوسعه ذهنی کودکان سنی 5 تا 12 سال در شهر تبریز
الموضوعات :
فرح پاک‌اسکوئی
1
(گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران)
جهانگیر یاری
2
(گروه علوم تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران)
الکلمات المفتاحية: ریاضی, یوسیمس, عملکرد حل مسئله, حافظه عددی, هوش منطقی- ریاضی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر تأثیر آموزش ریاضی به روش UCMAS بر توسعه ذهنی کودکان سنی 5 تا 12 سال در شهر تبریزبود.طرح پژوهش پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر دوره ابتدایی پایه چهارم در شهر تبریز در سال تحصیلی 94-1393 بودند که از این جامعه، تعداد 60 دانش‌آموز (30 نفر در گروه آزمایشی و 30 نفر در گروه کنترل) به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و بعد از اجرای پیش آزمون، یوسیمس برای گروه آموزش اجرا شد و گروه کنترلی آموزشی دریافت نکرد و بعد پس آزمون به عمل آمد.برای جمع آوری داده ها از آزمون های عملکرد حل مسئله ریاضی غباری بناب و همکاران، مقیاس عملکرد حافظه عددی وکسلر، و مقیاس عملکرد هوش منطقی- ریاضی عابدی استفاده شد. پایایی آزمون عملکرد حل مسئله 92/0، حافظه عددی 88/0 و هوش منطقی- ریاضی 67/0 بود. روایی آزمون ها نیز در سطح مطلوب است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش یوسیمس باعث بهبود عملکرد حل مسئله، حافظه عددی و هوش منطقی- ریاضی در کودکان می شود. بنابراین با آموزش یوسی مس می توان مهارت ها و توانایی های ریاضی کودکان را افزایش داد
احدی، حسن؛ کاکاوند، علیرضا. (1387). اختلالهاییادگیری. تهران: نشر ارسباران.
آناستازی، آن. (1387). روانآزمایی. ترجمه محمدتقی براهنی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
پاشاشریفی، حسن. (1390). اصول روانسنجی و روانآزمایی. تهران: انتشارات رشد.
تیموری، زینب. (1389). بررسی تأثیر نرمافزارهای آموزشی بر یادگیری مفاهیم پیش از عدد ریاضی در کودکان پیش از دبستان شهر تبریز. علوم تربیتی، 3(1): 65-78.
دبیری، عاطفه. (1385). تأثیر اسباب بازی های آموزشی بر یادگیری برخی از مفاهیم ریاضی برای دانشآموزان دختر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر در دوره پیش از دبستان مناطق 6-11 شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
سایت یوسیمس (1394). http://www.ucmas.ir/
سایت یوسیمس. (2013). http://www.smartakademi.se/research.html
صبحیقراملکی، ناصر؛ ابوالقاسمی، عباس و دهقان، حمیدرضا. (1393). مقایسه تسلط نیمکرههای مغزی A،B، C و D دانشآموزان عادی و ناتوان یادگیری. مجله ناتوانیهای یادگیری، 3(4): 59-79.
عابدی، احمد (1387). ساخت و هنجاریابی مقیاس سنجش و برآورد هوشهای چندگانه کودکان 6 10- ساله شهر اصفهان. اصفهان: سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان.
عابدی، احمد؛ کجباف، محمدباقر؛ لعلی، محسن؛ رضایی، مریم؛ حیرت، عاطفه. (1390). مقایسه نیمرخ هوشهای چندگانه دانش آموزان در دو گروه با ناتوانی یادگیری و بدون ناتوانی یادگیری ریاضی. فصلنامه تعلیم و تربیت، 27(2): 67-80.
عارف نیا، سمانه؛ سرندی، پرویز و یوسفی، رحیم. (1391). مقایسهی طرح واره های ناسازگار اولیه در دانشآموزان دوره ی راهنمایی دارای اضطراب مدرسه و دانش آموزان عادی. فصلنامه روانشناسی، 4(1): 74-89.
غباری بناب، باقر نصرتی، فاطمه؛ غلامحسینزاده، حسن. (1393). تأثیر روش خودآموزی بر عملکرد حل مسئلهی ریاضی دانشآموزان اختلال ریاضی. مجله ناتواناییهای یادگیری، 3(3): 55-67.
کلاهدوزی، احمد. (1393). آموزش عالی پژوهش محور؛ مبانی و الگو. تهران: انتشارات گب پاییز.
معتمدی، عبداله؛ برقی ایرانی، زیبا و کریمی، بهروز. (1391). مقایسهی اثربخشی سه شیوهی آموزش مستقیم، آموزش به کمک کامپیوتر و ترکیبی بر کاهش مشکلات دانشآموزان دارای اختلال ریاضی. مجله ناتوانیهای یادگیری، 2(2): 76-100.
نیرو، محمد؛ حاجی حسیننژاد، غلامرضا و حقانی، محمود. (1390). تأثیر آموزش مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان اول دبیرستان. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 5(2): 153-168.
Chen, F., Hu, Z., Zhao, X., Wang, R., Yang, Z., Wang, X., & Tang, X. (2006). Neural correlates of serial abacus mental calculation in children: a functional MRI study. Neuroscience letters, 403 (1-2), 46-51.
Desote, A., Gregoire, T. (2006). Numerical competent in young children and in children with mathematical learning disabilities. Learning and audiovisual differences, 4, 357- 367.
Fletcher, J. M., Lyon, G. R., Fuchs, L. S., & Barnes, M. A. (2007). Learning disabilities: From identification to intervention. New York, NY: Guilford.
Gardner, H. (2004). Frames of mind: The Theory of Multiple intelligenece. Newyork. Basic books.
Geary, D. C. (2010). Mathematical disabilities: Reflections on cognitive, neuropsychological, and genetic components. Learning and Individual Differences, 20(2), 130-133.
Gilmore, C. K., McCarthy, S. E., & Spelke, E. S. (2010). Non-symbolic arithmetic abilities and mathematics achievement in the_rst year of formal schooling. Cognition, 115, 394-406.
Margaret, M., Flores; M., & Kaylor. (2007). The Effects of a Direct Instruction Program on the Fraction Performance of Middle school students At – risk for failure in mathematics. Journal of Instructional Psychology, 84(2), 373-385.
Mark, C. S., Sara, G. T., & Richard, D. W., (2004). Direct instruction and the teaching of early reading. Wisconsin's teacher-led insurgency, 14(3), 1-29.
Milo, B. F., Seegers, G., Wied, A .J. J., Ruijssenaars, M., & Harriet J. (2006). Affective Consequences of Mathematics Instruction for Students With Special Needs, Vermeer Leiden University The Netherlands. [Online]
Ozdogan, E. (2011). Play, mathematic and mathematical play in early childhood education. Journal of Social and Behavioral Sciences, 15, 3118–3120.
Serdar, M. (2007). The effect of multiple intelligences theory (MIT)-based instruction on attitudes towards the course, academic success and permanence of teaching on the topic Respiratory systems. Educational sciences, 7, 231-239
Wu, Y. (2001). Abacus Mental Arithmetic System can promote All-round development of students. Ucmas Chaina.
