اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر هنرستانی تبریز

الموضوعات :

ژیلا پورمحمد ¹ , خلیل اسماعیل پور ²

1 - گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تبر

تاريخ الإرسال : 18 الأحد , رمضان, 1436 تاريخ التأكيد : 18 الثلاثاء , ربيع الأول, 1437 تاريخ الإصدار : 11 السبت , جمادى الأولى, 1437

الکلمات المفتاحية: پیشرفت تحصیلی, دانش‌آموزان, راهبردهای یادگیری, آموزش خودتنظیمی,

ملخص المقالة :

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. برای انجام پژوهش، 50 نفر از دانش آموزان هنرستان های دخترانه تبریز پس از غربالگری بر اساس نمره پیشرفت تحصیلی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ) برای هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر پیشرفت تحصیلی تفاوت معنی داری بین گروه های آموزش و کنترل وجود داشت (001/0p <) و نمره تعدیل شده پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش، پس از آموزش خودتنظیمی بالاتر از گروه کنترل بود. براساس نتایج می توان گفت آموزش خودتنظیمی، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهد.

المصادر:

منابع

ابراهیمیان، محمد و کاردان، احمد. (1392). آموزش الکترونیکی خودتنظیمی، پورتال مجازی دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی واحد مخابرات شیراز. <www. itiac.org>

اشعری، نرگس؛ شفیع­آبادی، عبدالله و سودانی، منصور. (1388). بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری بر عملکرد تحصیلی و یادگیری خودتنظیمی دانش­آموزان پیش­دانشگاهی اهواز، یافته­های نو در روانشناسی، 13(5)، 22-7.

پینتریچ، پل. (1390). انگیزش در تعلیم و تربیت، ترجمه مهرناز شهرآرای. تهران: نشر علم.

توکلی­زاده، جهانشیر. (1387). بررسی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر وضعیت سلامت روانی، سبک اسناد و خودکارآمدی دانش­آموزان پسر سال دوم راهنمایی شهر مشهد. مجله اصول بهداشت روانی، 3(13)، 259-250.

حقانی، فریبا و خدیوزاده، طلعت. (1388). تأثیر دوره آموزشی گارگاهی مهارت­های مطالعه و یادگیری بر راهبردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان استعداد درخشان، مجله ایرانی آموزش علوم پزشکی، 9(1)، 40-31.

سلیمان نژاد، اکبر و شهرآرای، مهرناز. (1380). ارتباط منبع کنترل و خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی، روانشناسی و علوم تربیتی، 2­(31)، 198-175.

سیف، علی­اکبر. (1391). روانشناسی پرورشی نوین، تهران: نشر دوران.

صمدی، معصومه. (1386). تأثیر روش­های تربیتی و خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی، تازه­های علوم شناختی، 1(9)، 48-40.

عسگری، محمد؛ میرمهدی، سیدرضا و مظلومی، اکرم. (1390). تأثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر خودپنداره و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش­آموزان دختر سال سوم اراک، فصلنامه روان­شناسی تربیتی، 21(7)، 44-23.

علی­بخشی، زهرا و زارع، حسین. (1389). اثربخشی آموزش خودتنظیمی یادگیری و مهارت­های مطالعه بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان، فصلنامه روا­­ن­شناسی کاربردی، 3(15)، 80-69.

غلامعلی­لواسانی، مسعود؛ اژه­ای، جواد و داودی، مریم. (1392). تأثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر مهارت­های خودتنظیمی، درگیری تحصیلی و اضطراب امتحان، روانشناسی، 2(17)، 181-169.

کدیور، پروین؛ فرزاد، ولی­الله و دستا، مهدی. (1391). بررسی رابطه علی اهداف پیشرفت و راهبردهای خودتنظیمی با عملکرد حل مسئله ریاضی، فصلنامه روانشناسی تربیتی، 23(8)، 115-95.

محمدامینی، زرار. (1387)، رابطه راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان، فصلنامه اندیشه های نوین تربیتی، 4(4)، 136-123.

مردعلی، لیلا و کوشکی، شیرین. (1387). رابطه خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی، اندیشه و رفتار، 7(2)، 78-69

مصطفایی، علی. (1387). بررسی اثربخشی آموزش مولفه­های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی مبتنی بر مدل پینتریچ، برخودکارآمدی، منبع کنترل و پیشرفت دانش­آموزان پسر پایه سوم دبیرستان، رساله دکتری رشته روان­شناسی تربیتی. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی تهران.

یعقوبی، ابوالقاسم؛ محققی، حسین؛ جعفری، مجید و یاری­مقدم، نفیسه. (1392). تأثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر ادراک شایستگی و پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان پسر پایه اول متوسطه درس زبان انگلیسی، اندیشه­های نوین تربیتی، 1 (9)، 180-155.

Bembenutty, H. (2008). Self-Regulation of learning and academic delay of grafication: Gender and ethnic difference among college students. Journal of Advanced Academics, 18, 586-616.

Ifenthaler, D. (2012). Determining the effectiveness of prompts for self-regulated learning in problem-solving scenarios. Educational Technology & Society, 15 (1), 38-52.

Magno, C. (2010). Assessing Academic Self-regulated learning among Filipino college students: the factor structure and item fit, The International Journal of Educational and Psychological Assessment, 5, 61-76.

Malmberg, J. (2014). Tracing the process of self-regulated learning students’ strategic activity in g/n Study learning environment. Faculty of Education Acta Univ. Oul. E., 142. 7-96.

Meltzer, L. (2004). Executive function in the classroom: Meta-cognitive strategies for fostering academic success and resilience, paper presented at the learning differences conference, Cambridge, MA.

Pintrich, P. R. (2000). Individual Difference in Student Motivational and Self-Regulated learning. Handbook of Self-Regulation, (PP. 451-502). San Diego AcademicPress.

Pintrich, P. R. (2004). A conceptual framework for assessing motivation and self- regulated learning in college student. Educational Psychology Review, 16 (4), 385-407.

Pintrich, P. R. & De­Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82 (1), 33-40.

Pintrich, P. R., Smith, D. A. F., Garcia, T., & McKeachie, W. J. (1991). A manual for the use of the Motivated Strategies for Learning Questionnaire (MSLQ). Ann Arbor: University of Michigan, National Center for Research to Improve Postsecondary Teaching and Learning.

Schunk, D. H. (2005). Self-regulated learning: The educational legacy of Paul R. Pintrich. Journal of Educational Psychologist, 40, 85-94.

Turan, S. & Demirel. O. (2010). The Relationship between Self-Regulated Learning Skills and Achivement: A Case from Hacettepe University of Medical School, (H. U. Journal of Education), 38, 279-291.

Zimmerman, B. J. & Martinez-Pons, M. (1990). Student differences in self-regulated learning: Relating grade, sex and giftedness to self-efficacy and strategy use. Journal Educational Psychology, 82 (1), 51–59.